¹Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi drzwiami do owczarni, ale wchodzi inędy, ten jest złodziej i zbójca;

¹Ameň, ameň vám hovorím, že ten, kto nevchádza dverami do ovčínca, ale prechádza inokade, je zlodej a zbojník;

²Lecz kto wchodzi drzwiami, pasterzem jest owiec.

²ale ten, ktorý vchádza dverami, je pastier oviec.

³Temu odźwierny otwiera i owce słuchają głosu jego, a on swoich własnych owiec z imienia woła i wywodzi je.

³Tomu otvára vrátny, a ovce čujú jeho hlas, a svoje vlastné ovce volá podľa mena a vyvodí ich

⁴A gdy wypuści owce swoje, idzie przed niemi, a owce idą za nim; bo znają głos jego.

⁴a keď vyženie všetky svoje vlastné ovce, ide pred nimi, a ovce idú za ním, pretože znajú jeho hlas.

⁵Ale za cudzym nie idą, lecz uciekają od niego; bo nie znają głosu obcych.

⁵Ale za cudzím nikdy nepojdú, ale utečú od neho, pretože neznajú hlasu cudzích.

⁶Tę im przypowieść Jezus powiedział; lecz oni nie zrozumieli tego, co im mówił.

⁶Toto podobenstvo im povedal Ježiš, ale oni neporozumeli, čo je to, čo im hovoril.

⁷Rzekł im tedy zasię Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, iżem ja jest drzwiami owiec.

⁷Vtedy im zase povedal Ježiš: Ameň, ameň vám hovorím: Ja som dverami oviec.

⁸Wszyscy, ile ich przede mną przyszło, złodzieje są i zbójcy; ale ich nie słuchały owce.

⁸Všetci, koľko ich prišlo predo mnou, sú zlodeji a lotri, ale ovce ich nepočuly.

⁹Jamci jest drzwiami; jeźli kto przez mię wnijdzie, zbawiony będzie, a wnijdzie i wynijdzie, a pastwisko znajdzie.

⁹Ja som dvere. Ak niekto vojde cezo mňa, bude zachránený, a vojde aj vyjde i pašu najde.

¹⁰Złodziej nie przychodzi, jedno żeby kradł, a zabijał i tracił; jam przyszedł, aby żywot miały, i obficie miały.

¹⁰Zlodej nejde na iné, iba nato, aby ukradol, zabil a zahubil. Ja som prišiel nato, aby maly život a aby maly hojnosť.

¹¹Jam jest on dobry pasterz; dobry pasterz duszę swoję kładzie za owce.

¹¹Ja som ten dobrý pastier. Dobrý pastier kladie svoju dušu za ovce.

¹²Lecz najemnik i ten, który nie jest pasterzem, którego nie są owce własne, widząc wilka przychodzącego, opuszcza owce i ucieka, a wilk porywa i rozprasza owce.

¹²Ale nájomník a ten, kto nie je pastierom, ktorého ovce nie sú jeho vlastné, keď vidí prichádzať vlka, opúšťa ovce a uteká, a vlk lapá a rozháňa ovce.

¹³A najemnik ucieka, iż jest najemnik i nie ma pieczy o owcach.

¹³A nájomník uteká, pretože je nájomník a nedbá o ovce.

¹⁴Jam jest on pasterz dobry i znam moje, a moje mię też znają.

¹⁴Ja som ten dobrý pastier a znám svoje, i moje mňa znajú.

¹⁵Jako mię zna Ojciec i ja znam Ojca, i duszę moję kładę za owce.

¹⁵Jako mňa zná Otec, tak i ja znám Otca a kladiem svoju dušu za ovce.

¹⁶A mam i drugie owce, które nie są z tej owczarni, i teć muszę przywieść; i głosu mego słuchać będą, a będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.

¹⁶A mám aj iné ovce, ktoré nie sú z tohoto ovčínca, aj tie musím priviesť, a počujú môj hlas, a bude jedno stádo a jeden pastier.

¹⁷Dlatego mię miłuje Ojciec, iż ja kładę duszę moję, abym ją zasię wziął.

¹⁷Preto ma miluje Otec, že ja kladiem svoju dušu, aby som ju zase vzal.

¹⁸Żaden jej nie bierze ode mnie, ale ja kładę ją sam od siebie; mam moc położyć ją i mam moc zasię wziąć ją. Toć rozkazanie wziąłem od Ojca mego.

¹⁸Nikto jej neberie odo mňa, ale ja ju kladiem sám od seba. Mám právo ju položiť a mám právo ju zase vziať. To prikázanie som dostal od svojho Otca.

¹⁹Tedy się stało znowu rozerwanie między Żydami dla tych słów.

¹⁹Vtedy zase povstala roztržka medzi Židmi pre tie slová.

²⁰I mówiło ich wiele z nich: Dyjabelstwo ma i szaleje; czemuż go słuchacie?

²⁰A mnohí z nich hovorili: Démona má a blázni; čo ho počúvate?

²¹Drudzy mówili: Te słowa nie są dyjabelstwo mającego; izali dyjabeł może ślepych oczy otwierać?

²¹A zase iní hovorili: To nie sú slová posadlého démonom; či azda môže démon otvoriť oči slepých?

²²A było w Jeruzalemie poświęcanie kościoła, a zima była.

²²A bola slávnosť obnovenia chrámu v Jeruzaleme, a bola zima.

²³I przechadzał się Jezus w kościele, w przysionku Salomonowym.

²³A Ježiš sa prechádzal v chráme, v dvorane Šalamúnovej.

²⁴Tedy go obstąpili Żydowie i rzekli mu: Dokądże dusze nasze na rzeczy trzymasz? Jeźliżeś ty jest Chrystus, powiedz nam jawnie.

²⁴Vtedy ho obstúpili Židia a hovorili mu: Dokedy budeš držať našu dušu v napnutí? Ak si ty Kristus, povedz nám to otvorene!

²⁵Odpowiedział im Jezus: Powiedziałem wam, a nie wierzycie; sprawy, które ja czynię w imieniu Ojca mego, te o mnie świadczą.

²⁵Ježiš im odpovedal: Povedal som vám, a neveríte. Skutky, ktoré ja konám v mene svojho Otca, tie svedčia o mne;

²⁶Ale wy nie wierzycie; bo nie jesteście z owiec moich, jakom wam powiedział.

²⁶ale vy neveríte, pretože nie ste z mojich oviec, ako som vám už povedal.

²⁷Owce moje głosu mego słuchają, a ja je znam i idą za mną;

²⁷Moje ovce čujú môj hlas, a ja ich znám, a nasledujú ma,

²⁸A ja żywot wieczny daję im i nie zginą na wieki, ani ich żaden wydrze z ręki mojej.

²⁸a ja im dávam večný život, a nezahynú na veky, a nikto ich nevytrhne z mojej ruky.

²⁹Ojciec mój, który mi je dał, większy jest nad wszystkie, a żaden nie może ich wydrzeć z ręki Ojca mego.

²⁹Môj Otec, ktorý mi ich dal, je väčší od všetkých, a nikto ich nemôže vytrhnúť z ruky môjho Otca.

³⁰Ja i Ojciec jedno jesteśmy.

³⁰Ja a Otec sme jedno.

³¹Porwali tedy znowu kamienie Żydowie, aby go ukamionowali.

³¹Vtedy zase zodvihli Židia kamene, aby ho ukameňovali.

³²Odpowiedział im Jezus: Wiele dobrych uczynków ukazałem wam od Ojca mego, dla któregoż z tych uczynków kamionujecie mię?

³²Ale Ježiš im odpovedal: Mnoho dobrých skutkov som vám ukázal od svojho Otca, pre ktorý z tých skutkov ma kameňujete?

³³Odpowiedzieli mu Żydowie, mówiąc: Dla dobrego uczynku nie kamionujemy cię, ale dla bluźnierstwa, to jest, że ty będąc człowiekiem, czynisz się sam Bogiem.

³³Židia mu odpovedali: Za dobrý skutok ťa nekameňujeme, ale za rúhanie sa a preto, že ty súc človek robíš sa Bohom.

³⁴Odpowiedział im Jezus: Izali nie jest napisano w zakonie waszym: Jam rzekł: Bogowie jesteście?

³⁴Ježiš im odpovedal: Či nie je napísané vo vašom zákone: Ja som povedal: Bohovia ste?

³⁵Jeźliżeć one nazwał bogami, do których się stało słowo Boże, a nie może być Pismo skażone;

³⁵Ak tedy tých nazval bohmi, ku ktorým sa stalo slovo Božie, - a Písmo nemožno zrušiť -

³⁶A mnie, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, wy mówicie: Bluźnisz, żem rzekł: Jestem Synem Bożym?

³⁶vy hovoríte tomu, ktorého posvätil Otec a poslal na svet, vraj rúhaš sa, pretože som povedal: Syn Boží som?

³⁷Jeźliż nie czynię spraw Ojca mego, nie wierzcież mi.

³⁷Ak nečiním skutkov svojeho Otca, neverte mi;

³⁸A jeźliż czynię, chociażbyście mnie nie wierzyli, wierzcież uczynkom, abyście poznali i wierzyli, żeć Ojciec jest we mnie, a ja w nim.

³⁸ale ak činím, aj keby ste mne neverili, verte tým skutkom, aby ste poznali a uverili, že je Otec vo mne a ja v Otcovi.

³⁹Tedy zasię szukali, jakoby go pojmać; ale uszedł z rąk ich.

³⁹Vtedy ho zase hľadeli jať, ale vyšiel z ich ruky.

⁴⁰I odszedł zasię za Jordan na ono miejsce, gdzie przedtem Jan chrzcił, i tamże mieszkał.

⁴⁰A zase odišiel za Jordán, na miesto, kde Ján najprv krstil, a zostal tam.

⁴¹A wiele ich do niego przychodziło i mówili: Janci wprawdzie żadnego cudu nie uczynił; wszakże wszystko, cokolwiek Jan o tym powiedział, prawdziwe było.

⁴¹A mnohí prišli za ním a hovorili, že Ján síce neurobil nijakého divu, ale vraj všetko, čo Ján povedal o tomto, bola pravda.

⁴²I wiele ich tam uwierzyło weó.

⁴²A mnohí tam uverili v neho.