¹Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

¹Waxaan axdi la dhigtay indhahayga, Haddaba bal sidee baan gabadh u fiirinayaa?

²Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?

²Waayo, waa maxay qaybta laga helo Ilaaha xagga sare jooga, Iyo dhaxalka laga helo Ilaaha Qaadirka ah oo sarreeya?

³Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

³Sow belaayo uma aha kuwa xaqa daran, Iyo masiibo kuwa xumaanta ka shaqeeya?

⁴Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?

⁴Isagu sow uma jeedin socodkayga oo dhan? Oo sow ma tirinin tallaabooyinkayga oo dhan?

⁵Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:

⁵Haddaan hawo been ah ku socday, Oo ay cagtaydu khiyaano u dheeraysay,

⁶Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.

⁶(Ha laygu miisaamo miisaan siman, Si Ilaah ku ogaado daacadnimadayda, )

⁷Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:

⁷Haddii tallaabadaydu jidka gees uga leexatay, Oo qalbigaygu uu indhahayga raacay, Iyo haddii ay bar ceeb ahu gacmahayga ku dhegtay,

⁸Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.

⁸Markaas anigu aan wax beero, oo mid kale ha cuno, Oo xataa waxa beertayda ka soo baxa ha la wada rujiyo.

⁹Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

⁹Haddii qalbigayga ay naagu sasabatay, Oo aan albaabka deriskayga ku ag dhuuntay,

¹⁰Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.

¹⁰Markaas naagtaydu nin kale wax ha u shiiddo, Oo kuwa kale ha ku kor foororsadeen iyada.

¹¹Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,

¹¹Waayo, kaasu waa dembi baas, Oo waa xumaan ay xaakinnadu ciqaabi lahaayeen,

¹²Gdyż ten ogieó aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.

¹²Waayo, kaasu waa dab wax dhammeeya ilaa uu baabbi'iyo, Oo waxa ii soo baxa oo dhan wuu wada rujin lahaa.

¹³Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,

¹³Haddaan addoonkayga ama addoontayda dacwadooda quudhsaday, Markay ila mudacayeen,

¹⁴(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?

¹⁴Haddaba bal maxaan samayn doonaa markii Ilaah sara joogsado? Oo markuu i soo booqdose bal maxaan ugu jawaabi doonaa?

¹⁵Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)

¹⁵Kii uurka dhexdiisa igu abuuray sow isagana ma abuurin? Oo sow uurka nalaguma dhex samayn?

¹⁶Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

¹⁶Haddaan miskiin u diiday wax uu doonayay, Ama aan indhaha carmalka illin ka keenay,

¹⁷Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

¹⁷Amase haddaan quudkayga keligay cunay, Oo ayan agoontu wax ka cunin,

¹⁸(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

¹⁸(Saas ma aha, laakiinse isaga tan iyo yaraantaydii waan koriyey sidii mid aabbihiis koriyo oo kale, Oo tan iyo markaan uurkii hooyaday ka soo baxayna waxaan iyada u ahaan jiray horseed, )

¹⁹Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

¹⁹Haddaan arkay qof arrad daraaddiis u dhimanaya, Amase sabool baahan oo aan dhar haysan,

²⁰Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

²⁰Hadduusan uurka iiga ducayn, Amase hadduusan isku kululayn dhogorta idahayga,

²¹Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

²¹Caawimaaddaydii oo aan iridda uga jeeday daraaddeed, Haddaan agoon gacantayda u qaaday,

²²Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.

²²Markaas garabkaygu ha kala fakado, Oo gacantayduna kalagooyska ha ka jabto.

²³Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.

²³Waayo, masiibo xag Ilaah ka timid ayaa i cabsiisay, Oo sarraysnaantiisa daraaddeedna anigu waxba ma aanan samayn karin.

²⁴Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;

²⁴Haddaan dahab rajo ka dhigtay, Oo aan dahabka saafiga ah ku idhi, Kalsoonidayda baad tahay,

²⁵Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;

²⁵Haddaan ku reyreeyey maalkayga badan daraaddiis, Iyo waxyaalaha badan oo gacantaydu heshay daraaddood,

²⁶Jeźlim patrzał na światłość słoóca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;

²⁶Haddaan fiiriyey qorraxda oo dhalaalaysa, Ama dayaxa oo iftiin ku socda,

²⁷I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:

²⁷Oo markaas qalbigayga haddii qarsoodi loo sasabtay, Oo anoo caabudaya aan afkayga gacanta ugu dhunkaday,

²⁸I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.

²⁸Kaasu weliba waa dembi ay xaakinnadii ciqaabi lahaayeen, Waayo, waxaan daacadlaawe u ahaan lahaa Ilaaha wax walba ka sarreeya.

²⁹Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.

²⁹Haddaan ku reyreeyey kan i neceb halligaaddiisa, Ama aan aad u farxay markii belaayadu isaga heshay,

³⁰(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)

³⁰(Afkayga uma aanan oggolaan inuu ku dembaabo Naftiisa oo aan habaar u weyddiisto;)

³¹Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?

³¹Dadka teendhadayda jooga haddayan isku odhan, Yaa heli kara mid aan hilibkiisa ka dhergin?

³²Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.

³²Shisheeyuhu jidka kuma baryi jirin, Laakiinse socotada ayaan albaabbadayda u furi jiray,

³³Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

³³Haddaan xadgudubkaygii daboolay sidii binu-aadmiga oo kale, Anigoo xumaantayda laabtayda ku qarinaya,

³⁴I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.

³⁴Maxaa yeelay, dadka badan waan ka baqay, Oo quudhsiga qaraabaday ayaa i cabsiiyey, Oo saas aawadeed ayaan ku aamusay, oo dibadda uma bixin.

³⁵Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

³⁵Hoogaye haddaan lahaan lahaa mid i maqla! (Bal eeg, waa tan calaamaddaydii, haddaba Ilaaha Qaadirka ahu ha ii jawaabo;) Yaa i siinaya eedayntii uu cadowgaygu iga qoray!

³⁶Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

³⁶Sida xaqiiqada ah garabkaygaan ku qaadan lahaa, Oo weliba madaxaan ku xidhan lahaa sidii taaj oo kale.

³⁷Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.

³⁷Oo waxaan isaga u sheegi lahaa tirada tallaabooyinkaygu inta ay tahay; Oo waxaan isaga ugu soo dhowaan lahaa sidii amiir oo kale.

³⁸Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;

³⁸Haddii dalkaygu uu iga qayliyo, Oo jeexjeexiisu ay dhammaantood wada ooyaan,

³⁹Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:

³⁹Haddaan midhihiisa lacagla'aan ku cunay, Ama aan sabab u noqday in kuwii lahaa ay dhintaan,Sarreenka meeshiisii yamaarug ha ka soo baxo, Oo shiciirka meeshiisiina gocondho ha ka soo baxdo. Ayuub erayadiisii way dhammaadeen.

⁴⁰Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skoóczyły słowa Ijobowe.

⁴⁰Sarreenka meeshiisii yamaarug ha ka soo baxo, Oo shiciirka meeshiisiina gocondho ha ka soo baxdo. Ayuub erayadiisii way dhammaadeen.