1Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
1Господе! Ти ме кушаш и знаш.
2Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
2Ти знаш кад седам и кад устанем; Ти знаш помисли моје издалека;
3Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
3Кад ходим и кад се одмарам, Ти си око мене, и све путеве моје видиш.
4Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
4Још нема речи на језику мом, а Ти, Господе, гле, већ све знаш.
5Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
5Састраг и спред Ти си ме заклонио, и ставио на ме руку своју.
6Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
6Чудно је за ме знање Твоје, високо, не могу да га докучим.
7Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
7Куда бих отишао од духа Твог, и од лица Твог куда бих побегао?
8Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny.
8Да изађем на небо, Ти си онде. Да сиђем у пакао, онде си.
9Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na koócu morza,
9Да се дигнем на крилима од зоре, и преселим се на крај мора:
10I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
10И онде ће ме рука Твоја водити, и држати ме десница Твоја.
11Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
11Да кажем: Да ако ме мрак сакрије; али је и ноћ као видело око мене.
12Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzieó świeci; ciemnościć są jako światłość.
12Ни мрак неће замрачити од Тебе, и ноћ је светла као дан: мрак је као видело.
13Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
13Јер си Ти створио шта је у мени, саставио си ме у утроби матере моје.
14Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
14Хвалим Те, што сам дивно саздан. Дивна су дела Твоја, и душа моја то зна добро.
15Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
15Ниједна се кост моја није сакрила од Тебе, ако и јесам саздан тајно, откан у дубини земаљској.
16Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
16Заметак мој видеше очи Твоје, у књизи је Твојој све то записано, и дани забележени, кад их још није било ниједног.
17Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
17Како су ми недокучиве помисли Твоје, Боже! Како им је велик број!
18Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
18Да их бројим, више их је него песка. Кад се пробудим, још сам с Тобом.
19Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
19Да хоћеш, Боже, убити безбожника! Крвопије, идите од мене.
20Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
20Они говоре ружно на Тебе; узимају име Твоје узалуд непријатељи Твоји.
21Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
21Зар да не мрзим на оне, који на Те мрзе, Господе, и да се не гадим на оне који устају на Тебе?
22Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
22Пуном мрзошћу мрзим на њих; непријатељи су ми.
23Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
23Окушај ме, Боже, и познај срце моје, испитај ме, и познај помисли моје.
24I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
24И види јесам ли на злом путу, и води ме на пут вечни.