1Psalm Dawidowy. Rozpieraj się, Panie! z tymi, którzy się ze mną spierają; a walcz przeciwko tym, którzy walczą przeciwko mnie.
1Господе! Буди супарник супарницима мојим; удри оне који ударају на ме.
2Porwij pukierz i tarczę, a powstaó na ratunek mój.
2Узми оружје и штит, и дигни се мени у помоћ.
3Dobądź włóczni, a staw się na drodze przeciwko tym, którzy mię prześladują. Rzeczże duszy mojej: Jam jest zbawieniem twojem.
3Потегни копље, и пресеци пут онима који ме гоне, реци души мојој: Ја сам спасење твоје.
4Niech będą pohaóbieni i zawstydzeni, którzy szukają duszy mojej; niech tył podadzą, i niech będą zawstydzeni, którzy mi źle myślą.
4Нека се постиде и посраме који траже душу моју; нека се одбију натраг и постиде који ми зло хоће.
5Niech będą jako plewy przed wiatrem, a Anioł Paóski niechaj ich rozproszy.
5Нека буду као прах пред ветром, и анђео Господњи нека их прогони.
6Niech będzie droga ich ciemna i śliska, Anioł Paóski niech ich goni.
6Нека буде пут њихов таман и клизав, и анђео Господњи нека их тера.
7Albowiem bez przyczyny zastawili na mię w dole sieci swoje, i bez przyczyny ukopali dół duszy mojej.
7Јер низашта застреше мрежом јаму за мене, низашта ископаше јаму души мојој.
8Niechaj na nich przyjdzie spustoszenie, którego się nie spodziewali; a sieć ich, którą zastawili, niech ich ułowi na zginienie, a niech w nią wpadną.
8Нека дође на њега погибао ненадна, и мрежа коју је наместио нека улови њега, нека он у њу падне на погибао.
9Ale dusza moja niech się rozraduje w Panu, niech się rozweseli w zbawieniu jego.
9А душа ће се моја радовати о Господу, и веселиће се за помоћ Његову.
10Tedy wszystkie kości moje rzeką: Panie! któż podobny tobie? który wyrywasz utrapionego od mocniejszego nadeó, a nędznego i ubogiego od drapieżcy jego.
10Све ће кости моје рећи: Господе! Ко је као Ти, који избављаш страдалца од оног који му досађује, и ништега и убогога од оног који га упропашћује?
11Powstawają świadkowie fałszywi, a o czem nie wiem, pytają mię.
11Усташе на ме лажни сведоци; шта не знам, за оно ме питају.
12Oddawają mi złem za dobre, chcąc mię pozbawić duszy mojej,
12Плаћају ми зло за добро, и сиротовање души мојој.
13Chociażem się ja w wór obłóczył, gdy oni chorowali; trapiłem postem duszę moję, i modliłem się często sam u siebie za nimi.
13Ја се у болести њиховој облачих у врећу, мучих постом душу своју, и молитва се моја враћаше у прсима мојим.
14Jako do przyjaciela, jako do brata mego, ustawiczniem chadzał; poniżałem się jako ten, który się smuci, chodząc po matce w żałobie.
14Као пријатељ, као брат поступах; бејах сетан и с обореном главом као онај који за матером жали.
15Lecz oni, gdym ja chorował, weselili się, i zbierali się; zbierali się przeciwko mnie, jakoby byli dla mnie utrapieni, czegom ja nie spostrzegł; szczypali mię, a nie milczeli.
15А они се радују кад се ја спотакнем, и купе се, купе се на ме, задају ране, не знам зашто, чупају и не престају.
16Z obłudnikami, z naśmiewcami, z pochlebcami zgrzytali na mię zębami swemi.
16С неваљалим и подругљивим беспосличарима шкргућу на ме зубима својим.
17Panie! długoż na to patrzeć będziesz? wyrwijże duszę moję od zguby ich, od lwiąt jedynaczkę moję.
17Господе! Хоћеш ли дуго гледати? Отми душу моју од нападања њиховог, од ових лавова јединицу моју.
18Będę cię wysławiał w zgromadzeniu wielkiem; między ludem wielkim będę cię chwalił.
18Признаћу Те у сабору великом, усред многог народа хвалићу Те.
19Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi są nieprzyjaciółmi bez przyczyny; którzy mię mają w nienawiści niesłusznie, niech nie mrugają okiem.
19Да ми се не би светили који ми злобе неправедно, и намигивали очима који мрзе на ме низашта.
20Albowiem nie mówią o pokoju; ale przeciwko spokojnym na ziemi zdradliwe słowa zmyślają.
20Јер они не говоре о миру, него на мирне на земљи измишљају лажне ствари.
21Owszem, rozdzierają na mię gębę swą, mówiąc: Ehej! ehej! widzić to oko nasze.
21Разваљују на ме уста своја, и говоре: Добро! Добро! Види око наше.
22Widzisz to, Panie! nie milczże Panie! nie oddalaj się odemnie.
22Видиш, Господе! Немој ћутати; Господе! Немој одступити од мене.
23Obudźże się, a ocuć dla sądu mego, Boże mój i Panie mój! dla sprawy mojej.
23Пробуди се, устани на суд мој, Боже мој и Господе, и на парницу моју.
24Sądź mnie według sprawiedliwości twojej, Panie Boże mój! a niech się nie weselą nademną.
24Суди ми по правди својој, Господе, Боже мој, да ми се не свете.
25Niech nie mówią w sercu swojem: Ehej, duszo masza! niech nie mówią: Pożarliśmy go.
25Не дај да говоре у срцу свом: Добро! То смо хтели! Не дај да говоре: Прождресмо га.
26Niechajże będą pohaóbieni, i zawstydzeni wszyscy weselący się ze złego mego; niech będą obleczeni w haóbę, i w sromotę, którzy się chlubią przeciwko mnie.
26Нек се постиде и посраме сви који се радују злу мом, нек се обуку у стид и у срам који се размећу нада мном.
27Ale ci, którzy się kochają w sprawiedliwości mojej, niech śpiewają i radują się, a niech mówią ustawicznie: Niech będzie uwielbiony Pan, który życzy pokoju słudze swemu.
27Нека се радују и веселе који ми желе правду, и говоре једнако: Велик Господ, који жели мира слузи свом!
28A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoję, i na każdy dzieó chwałę twoję.
28И мој ће језик казивати правду Твоју, и хвалу Теби сваки дан.