1(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający.)
1Боже, својим ушима слушасмо, оци нам наши приповедаше дело које си учинио у њихово време, у старо време.
2Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2Руком својом изгнао си народе, а њих посадио; искоренио си племена, а њих намножио.
3Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3Јер не задобише земље својим мачем, нити им мишица њихова поможе, него Твоја десница и Твоја мишица, и светлост лица Твог, јер Ти беху омилели.
4Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4Боже, царе мој, Ти си онај исти, пошљи помоћ Јакову!
5Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5С Тобом ћемо избости непријатеље своје, и с именом Твојим изгазићемо оне који устају на нас.
6Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6Јер се не уздам у лук свој, нити ће ми мач мој помоћи.
7Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7Него ћеш нас Ти избавити од непријатеља наших, и ненавиднике наше посрамићеш.
8Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8Богом ћемо се хвалити сваки дан, и име Твоје славићемо довека.
9Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzieó, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.
9Али сад си нас повргао и посрамио, и не идеш с војском нашом.
10Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10Обраћаш нас те бежимо испред непријатеља, и непријатељи нас наши харају.
11Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11Дао си нас као овце да нас једу, и по народима расејао си нас.
12Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12У бесцење си продао народ свој, и ниси му подигао цене.
13Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13Дао си нас на подсмех суседима нашим, да нам се ругају и срамоте нас који живе око нас.
14Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14Начинио си од нас причу у народа, гледајући нас машу главом туђинци.
15Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15Сваки је дан срамота моја преда мном, и стид је попао лице моје.
16Na każdy dzieó wstyd mój jest przedemną, a haóba twarzy mojej okrywa mię.
16Од речи подсмевачевих и ругачевих, и од погледа непријатељевих и осветљивчевих.
17Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17Све ово снађе нас; али не заборависмо Тебе, нити преступисмо завет Твој.
18To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18Не одступи натраг срце наше, и стопе наше не зађоше с пута Твог.
19Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19Кад си нас био у земљи змајевској, и покривао нас сеном смртним,
20Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20Онда да бејасмо заборавили име Бога свог и подигли руке своје к Богу туђем,
21Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21Не би ли Бог изнашао то? Јер Он зна тајне у срцу.
22Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22А убијају нас за Тебе сваки дан; с нама поступају као с овцама кланицама.
23Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzieó; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23Устани, што спаваш, Господе! Пробуди се, немој одбацити засвагда.
24Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24Зашто кријеш лице своје? Заборављаш невољу и муку нашу?
25Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25Душа наша паде у прах, тело је наше бачено на земљу.
26Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26Устани, помоћи наша, и избави нас ради милости своје.
27Powstaóże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.