1(Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy.)
1Помози ми, Боже, јер дође вода до душе.
2Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.
2Пропадам у дубоком глибу, где нема дна; тонем води у дубине, и вали ме затрпавају.
3Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.
3Изнемогох вичући, промуче ми грло, побелеше ми очи погледајући Бога.
4Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.
4Оних који мрзе на ме низашта има више него косе на глави мојој; осилише који хоће да ме погубе, лажљиви непријатељи моји. Шта нисам отимао, ваља да вратим.
5Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.
5Боже! Ти знаш је ли у мени безумље, и кривице моје нису сакривене од Тебе.
6Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.
6Немој да се постиде у мени који се уздају у Тебе, Господе, Господе над војскама! Немој да се посраме у мени који траже Тебе, Боже Израиљев!
7Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do haóby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!
7Јер Тебе ради подносим руг, и срамота попаде лице моје.
8Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.
8Туђин постадох браћи својој, и незнан синовима матере своје.
9Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,
9Јер ревност за кућу Твоју једе ме и ружења оних који Тебе руже падају на ме.
10Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.
10Плачем, постим се душом својом, и то ми се прима за зло;
11Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohaóbienie.
11Место хаљине облачим врећу, и бивам им прича.
12Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.
12О мени се разговарају седећи на вратима, пијући вино певају ме.
13Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
13А ја се молим Теби, Господе; време је да се смилујеш, Боже; по великој милости својој услиши ме, јер је истинито спасење Твоје.
14Ale jaobracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
14Извади ме из глиба, да не пропаднем; да се избавим од ненавидника и из дубоке воде;
15Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
15Да ме не узме вода на матицу, да ме не прождре пучина, и да не склопи јама нада мном ждрела свог.
16Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
16Услиши ме, Господе, јер је благост Твоја милосрдна, по великој доброти својој погледај ме.
17Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.
17Немој одвратити лице своје од слуге свог; јер ме је туга; похитај, услиши ме.
18Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.
18Приближи се души мојој, избави је; насупрот непријатељима мојим избави ме.
19Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.
19Ти знаш под каквим сам ругом, стидом и срамотом; пред Тобом су сви непријатељи моји.
20Ty znasz pohaóbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
20Срамота сатре срце моје, изнемогох; чекам хоће ли се коме сажалити, али нема никога; хоће ли ме ко потешити, али не налазим.
21Pohaóbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
21Дају ми жуч да једем, и у жеђи мојој поје ме оцтом.
22Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.
22Трпеза њихова нека им буде мрежа и замка, то нека им буде плата.
23Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.
23Нека им потамне очи њихове, да не виде, и њихове бедре раслаби засвагда.
24Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.
24Излиј на њих јарост своју, и пламен гнева Твог нека их обузме!
25Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.
25Стан њихов нека опусти, и у њиховим шаторима нека не буде никога да живи.
26Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
26Јер кога си Ти поразио, они гоне, и умножавају јаде онима које си Ти ранио.
27Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.
27Мећи на њих кривицу за кривицом, да не дођу до правде Твоје.
28Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.
28Нека се избришу из књиге живих, и с праведницима нек не буду записани.
29Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.
29А ја сам ништ и болан; помоћ Твоја, Боже, нек ме заклони.
30Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.
30Славићу име Божије у песми, величаћу Га у хвали.
31Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.
31То је Богу милије од вола, од телета с роговима и с папцима.
32A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
32Видеће ништи и радоваће се. Који тражите Бога, оживеће срце ваше.
33To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;
33Јер Бог чује убоге, и сужања својих не оглуша се.
34Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
34Нека Га хвале небеса и земља, мора и све што се у њима миче!
35Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.
35Јер ће Бог спасти Сион, сазидаће градове Јудине; и људи ће се онде населити и наследиће га.
36Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.
36И наслеђе ће се слуга Његових утврдити у њему и који љубе име Његово наставаће на њему.
37Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.