¹Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

¹Ja, alltsammans har mitt öga sett, mitt öra har hört det och nogsamt givit akt.

²Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

²Vad I veten, det vet också jag; icke står jag tillbaka för eder.

³Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

³Men till den Allsmäktige vill jag nu tala, det lyster mig att gå till rätta med Gud.

⁴Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

⁴Dock, I ären män som spinna ihop lögn, allasammans hopsätten I fåfängligt tal.

⁵Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

⁵Om I ändå villen alldeles tiga! Det kunde tillräknas eder som vishet.

⁶Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

⁶Hören nu likväl mitt klagomål, och akten på mina läppars gensagor.

⁷Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

⁷Viljen I försvara Gud med orättfärdigt tal och honom till förmån bruka oärligt tal?

⁸Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

⁸Skolen I visa eder partiska för honom eller göra eder till sakförare för Gud?

⁹Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

⁹Icke kan sådant ändas väl, när han håller räfst med eder? Eller kunnen I gäckas med honom, såsom man kan gäckas med en människa?

¹⁰Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

¹⁰Nej, förvisso skall han straffa eder, om I visen en hemlig partiskhet.

¹¹Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

¹¹Sannerligen, hans majestät skall då förskräcka eder, och fruktan för honom skall falla över eder.

¹²Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

¹²Edra tänkespråk skola då bliva visdomsord av aska, edra försvarsverk varda såsom vallar av ler.

¹³Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

¹³Tigen nu för min, så skall jag tala, gånge så över mig vad det vara må.

¹⁴Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

¹⁴Ja, huru det än går, vill jag fatta mitt kött mellan tänderna och taga min själ i min hand.

¹⁵Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

¹⁵Må han dräpa mig, jag hoppas intet annat; min vandel vill jag ändå hålla fram inför honom.

¹⁶Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

¹⁶Redan detta skall lända mig till frälsning, ty ingen gudlös dristar komma inför honom.

¹⁷Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

¹⁷Hören, hören då mina ord, och låten min förklaring tränga in i edra öron.

¹⁸Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

¹⁸Se, här lägger jag saken fram; jag vet att jag skall befinnas hava rätt.

¹⁹Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

¹⁹Eller gives det någon som kan vederlägga mig? Ja, då vill jag tiga -- och dö.

²⁰Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyó ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

²⁰Allenast två ting må du ej göra mot mig, så behöver jag ej dölja mig inför ditt ansikte:

²¹Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

²¹din hand må du ej låta komma mig när, och fruktan för dig må icke förskräcka mig.

²²Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

²²Sedan må du åklaga, och jag vill svara, eller ock skall jag tala, och du må gendriva mig.

²³Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

²³Huru är det alltså med mina missgärningar och synder? Låt mig få veta min överträdelse och synd.

²⁴Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

²⁴Varför döljer du ditt ansikte och aktar mig såsom din fiende?

²⁵Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

²⁵Vill du skrämma ett löv som drives av vinden, vill du förfölja ett borttorkat strå?

²⁶Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

²⁶Du skriver ju bedrövelser på min lott och giver mig till arvedel min ungdoms missgärningar;

²⁷I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

²⁷du sätter mina fötter i stocken, du vaktar på alla vägar, för mina fotsulor märker du ut stegen.

²⁸Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.

²⁸Och detta mot en som täres bort lik murket trä, en som liknar en klädnad sönderfrätt av mal!