¹Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.

¹Den som får mycken tillrättavisning, men förbliver hårdnackad, han varder oförtänkt krossad utan räddning.

²Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.

²När de rättfärdiga växa till, gläder sig folket, men när den ogudaktige kommer till välde, suckar folket.

³Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.

³Den som älskar vishet gör sin fader glädje; men den som giver sig i sällskap med skökor förstör vad han äger.

⁴Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.

⁴Genom rättvisa håller en konung sitt land vid makt; men den som utpressar gärder, har fördärvar det.

⁵Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.

⁵Den man som smickrar sin nästa han breder ut ett nät för han fötter.

⁶Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

⁶En ond människas överträdelse bliver henne en snara, men den rättfärdige får jubla och glädjas.

⁷Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.

⁷Den rättfärdige vårdar sig om de armas sak, men den ogudaktige förstår intet.

⁸Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.

⁸Bespottare uppvigla staden, men visa män stilla vreden.

⁹Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.

⁹När en vis man vill gå till rätta med en oförnuftig man, då vredgas denne eller ler, och har ingen ro.

¹⁰Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.

¹⁰De blodgiriga hata den som är ostrafflig, men de redliga söka skydda hans liv.

¹¹Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

¹¹Dåren släpper all sin vrede lös, men den vise stillar den till slut.

¹²Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.

¹²Den furste som aktar på lögnaktigt tal, hans tjänare äro alla ogudaktiga.

¹³Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.

¹³Den fattige och förtryckaren få leva jämte varandra; av HERREN få bådas ögon sitt ljus.

¹⁴Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.

¹⁴Den konung som dömer de armas rätt. hans tron skall bestå evinnerligen.

¹⁵Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

¹⁵Ris och tillrättavisning giver vishet, men ett oupptuktat barn drager skam över sin moder.

¹⁶Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.

¹⁶Där de ogudaktiga växa till, där växer överträdelsen till, men de rättfärdiga skola se deras fall med lust.

¹⁷Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

¹⁷Tukta din son, så skall han bliva dig till hugnad och giva ljuvlig spis åt din själ.

¹⁸Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.

¹⁸Där profetia icke finnes, där bliver folket tygellöst; men säll är den som håller lagen.

¹⁹Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

¹⁹Med ord kan man icke tukta en tjänare ty om han än förstår, så rättar han sig icke därefter.

²⁰Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.

²⁰Ser du en man som är snar till att tala, det är mer hopp om en dåre än om honom.

²¹Kto w rozkoszy chowa z dziecióstwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.

²¹Om någon är för efterlåten mot sin tjänare i hans ungdom, så visar denne honom på sistone förakt.

²²Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.

²²En snarsticken man uppväcker träta, och den som lätt förtörnas begår ofta överträdelse.

²³Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

²³En människas högmod bliver henne till förödmjukelse, men den ödmjuke vinner ära.

²⁴Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.

²⁴Den som skiftar rov med en tjuv hatar sitt eget liv; när han hör edsförpliktelsen, yppar han intet.

²⁵Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.

²⁵Människofruktan har med sig snaror, men den som förtröstar på HERREN, han varder beskyddad.

²⁶Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.

²⁶Många söka en furstes ynnest, men av HERREN får var och en sin rätt.

²⁷Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.

²⁷En orättfärdig man är en styggelse för de rättfärdiga, och den som vandrar i redlighet är en styggelse för den ogudaktige.