¹Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.

¹Halleluja! Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.

²Któż wysłowi niezmierną moc Paóską, a wypowie wszystkę chwałę jego?

²Vem kan uttala HERRENS väldiga gärningar och förkunna allt hans lov?

³Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.

³Saliga äro de som akta på vad rätt är, de som alltid öva rättfärdighet.

⁴Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,

⁴Tänk på mig, HERRE, efter din nåd mot ditt folk, besök mig med din frälsning,

⁵Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.

⁵så att jag med lust får se dina utvaldas lycka, glädja mig med ditt folks glädje, berömma mig med din arvedel.

⁶Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.

⁶Vi hava syndat likasom våra fäder, vi hava gjort illa, vi hava varit ogudaktiga.

⁷Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.

⁷Våra fäder i Egypten aktade icke på dina under; de tänkte icke på dina många nådegärningar, utan voro gensträviga vid havet, invid Röda havet.

⁸A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.

⁸Men han frälste dem för sitt namns skull, för att göra sin makt kunnig.

⁹Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.

⁹Han näpste Röda havet, så att det blev torrt, och förde dem genom djupen såsom genom en öken.

¹⁰A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.

¹⁰Han frälste dem från deras motståndares hand och förlossade dem ifrån fiendens hand.

¹¹W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.

¹¹Vattnet övertäckte deras ovänner; icke en enda av dem blev kvar.

¹²A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:

¹²Då trodde de på hans ord, då sjöngo de hans lov.

¹³Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.

¹³Men snart glömde de hans gärningar, de förbidade icke hans råd.

¹⁴Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.

¹⁴De grepos av lystnad i öknen och frestade Gud i ödemarken.

¹⁵I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.

¹⁵Då gav han dem vad de begärde, men sände tärande sjukdom över dem.

¹⁶Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Paóskiemu:

¹⁶Och de upptändes av avund mot Mose i lägret, mot Aron, HERRENS helige.

¹⁷Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,

¹⁷Men jorden öppnade sig och uppslukade Datan och övertäckte Abirams hop.

¹⁸I zapalił się ogieó na zebranie ich; płomieó spalił niepobożnych.

¹⁸Och eld begynte brinna i deras hop, en låga brände upp de ogudaktiga.

¹⁹Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,

¹⁹De gjorde en kalv vid Horeb och tillbådo ett gjutet beläte;

²⁰I odmienili chwałę swą w podobieóstwo wołu, jedzącego trawę.

²⁰sin ära bytte de bort mot bilden av en oxe, som äter gräs.

²¹Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;

²¹De glömde Gud, sin frälsare, som hade gjort så stora ting i Egypten,

²²Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.

²²så underbara verk i Hams land, så fruktansvärda gärningar vid Röda havet.

²³Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.

²³Då hotade han att förgöra dem; men Mose, den man som han hade utvalt, trädde fram såsom medlare inför honom till att avvända hans vrede, så att den icke skulle fördärva.

²⁴Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.

²⁴De föraktade det ljuvliga landet och trodde icke på hans ord.

²⁵I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Paóskiemu.

²⁵De knorrade i sina tält och lyssnade icke till HERRENS röst.

²⁶Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;

²⁶Då lyfte han upp sin hand mot dem och svor att slå ned dem i öknen,

²⁷A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.

²⁷att slå ned deras barn ibland hedningarna och förströ dem i länderna.

²⁸Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.

²⁸Och de slöto sig till Baal-Peor och åto det som var offrat åt döda.

²⁹A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;

²⁹De förtörnade Gud med sina gärningar, och en hemsökelse bröt in över dem.

³⁰Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;

³⁰Men Pinehas trädde fram och skipade rätt, och så upphörde hemsökelsen;

³¹Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.

³¹det vart honom räknat till rättfärdighet från släkte till släkte, för evig tid.

³²Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.

³²De förtörnade honom ock vid Meribas vatten, och det gick Mose illa för deras skull.

³³Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.

³³Ty de voro gensträviga mot hans Ande, och han talade obetänksamt med sina läppar.

³⁴Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.

³⁴De förgjorde icke de folk om vilka HERREN hade givit dem befallning,

³⁵Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:

³⁵utan beblandade sig med hedningarna och lärde sig deras gärningar.

³⁶I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.

³⁶De tjänade deras avgudar, och dessa blevo dem till en snara.

³⁷Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,

³⁷Och de offrade sina söner och döttrar till offer åt onda andar.

³⁸I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.

³⁸Ja, de utgöto oskyldigt blod, sina söners och döttrars blod och offrade dessa åt Kanaans avgudar; och landet vart ohelgat genom blodskulder.

³⁹I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.

³⁹Så blevo de orena genom sina gärningar och betedde sig trolöst i sina verk.

⁴⁰Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,

⁴⁰Då upptändes HERRENS vrede mot hans folk, och hans arvedel blev honom en styggelse.

⁴¹I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;

⁴¹Och han gav dem i hedningars hand, så att de som hatade dem fingo råda över dem.

⁴²I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.

⁴²Deras fiender trängde dem, och de blevo kuvade under deras hand.

⁴³Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.

⁴³Många gånger räddade han dem, men de voro gensträviga i sin egenvilja och förgingos så genom sin missgärning.

⁴⁴A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.

⁴⁴Men han såg till dem i deras nöd, när han hörde deras rop.

⁴⁵Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.

⁴⁵Och han tänkte, dem till fromma, på sitt förbund och ömkade sig efter sin stora nåd.

⁴⁶Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.

⁴⁶Och han lät dem finna barmhärtighet inför alla dem som hade fört dem i fångenskap.

⁴⁷Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.

⁴⁷Fräls oss, HERRE, vår Gud, och församla oss från hedningarna, så att vi få prisa ditt heliga namn och berömma oss av ditt lov. ----

⁴⁸Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.

⁴⁸Lovad vare HERREN, Israels Gud, från evighet till evighet! Och allt folket säge: »Amen, Halleluja!» Femte boken