1Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
1Tacken HERREN, åkallen hans namn, gören hans gärningar kunniga bland folken.
2Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
2Sjungen till hans ära, lovsägen honom, talen om alla hans under.
3Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
3Berömmen eder av hans heliga namn; glädje sig av hjärtat de som söka HERREN.
4Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
4Frågen efter HERREN och hans makt, söken hans ansikte beständigt.
5Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
5Tänken på de underbara verk som han har gjort, på hans under och hans muns domar,
6Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
6I Abrahams, hans tjänares, säd, I Jakobs barn, hans utvalda.
7Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
7Han är HERREN, vår Gud; över hela jorden gå hans domar.
8Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
8Han tänker evinnerligen på sitt förbund, intill tusen släkten på vad han har stadgat,
9Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
9på det förbund han slöt med Abraham och på sin ed till Isak.
10Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
10Han fastställde det för Jakob till en stadga, för Israel till ett evigt förbund;
11Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
11han sade: »Åt dig vill jag giva Kanaans land, det skall bliva eder arvedels lott.»
12Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
12Då voro de ännu en liten hop, de voro ringa och främlingar därinne.
13Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
13Och de vandrade åstad ifrån folk till folk, ifrån ett rike bort till ett annat.
14Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
14Han tillstadde ingen att göra dem skada, han straffade konungar för deras skull:
15Nie tykajcie pomazaóców moich, a prorokom moim nie czyócie nic złego.
15»Kommen icke vid mina smorda, och gören ej mina profeter något ont.»
16Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
16Och när han bjöd hungersnöd komma över landet och fördärvade allt deras livsuppehälle,
17Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
17då sände han åstad en man framför dem: Josef blev såld till träl.
18Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
18Man slog hans fötter i bojor, i järn fick han ligga fjättrad,
19Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Paóska doświadczała go.
19till den tid då hans ord uppfylldes, då HERRENS tal bevisade hans oskuld.
20Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
20Då sände konungen och lät släppa honom lös, folkens behärskare gav honom fri.
21Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
21Han satte honom till herre över sitt hus, till att råda över all hans egendom;
22Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
22han skulle binda hans furstar efter sin vilja och lära hans äldste vishet.
23Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
23Och Israel kom till Egypten, Jakob blev en gäst i Hams land.
24Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
24Och HERREN gjorde sitt folk mycket fruktsamt och mäktigare än dess ovänner voro,
25Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
25de vilkas hjärtan han vände till att hata hans folk, till att lägga onda råd mot hans tjänare.
26Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
26Han sände Mose, sin tjänare, och Aron, som han hade utvalt.
27Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
27De gjorde hans tecken ibland dem och under i Hams land.
28Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
28Han sände mörker och lät allt bliva mörkt; och de stodo icke emot hans ord.
29Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
29Han förvandlade deras vatten till blod och lät så deras fiskar dö.
30Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
30Deras land kom att vimla av paddor, ända in i deras konungars kamrar.
31Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
31Han bjöd, och flugsvärmar kommo, mygg i hela deras land.
32Dał grad miasto deszczu, ogieó palący na ziemię ich.
32Han gav dem hagel för regn, eldslågor sände han i deras land.
33Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
33Och han slog deras vinträd och fikonträd och bröt sönder träden i deras land.
34Rzekł, a przyszła szaraócza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
34Han bjöd, och gräshoppor kommo, och gräsmaskar i tallös mängd.
35I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
35De åto upp alla örter i deras land, de åto upp frukten på deras mark.
36Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
36Och han slog allt förstfött i deras land, förstlingen av all deras kraft.
37Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
37Så förde han dem ut, med silver och guld, och i hans stammar var ingen som stapplade.
38Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
38Egyptierna gladde sig, när de drogo ut; ty förskräckelse för Israel hade fallit över dem.
39Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogieó na oświecanie nocy.
39Han bredde ut ett moln till skygd, och en eld för att lysa om natten.
40Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
40De begärde, då lät han vaktlar komma, och med bröd från himmelen mättade han dem.
41Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
41Han öppnade klippan, och vatten flödade; det gick genom öknen såsom en ström.
42Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
42Ty han tänkte på sitt heliga ord, på sin tjänare Abraham.
43Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
43Så förde han ut sitt folk med fröjd, med jubel dem som han hade utvalt.
44I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
44Han gav åt dem hedningarnas länder, och folkens förvärv fingo de till besittning,
45Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
45för att de skulle hålla hans stadgar och taga hans lagar i akt. Halleluja!