¹Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

¹Lova HERREN, min själ. HERRE, min Gud, du är hög och stor, i majestät och härlighet är du klädd.

²Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

²Du höljer dig i ljus såsom i en mantel, du spänner ut himmelen såsom ett tält;

³Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

³du timrar på vattnen dina salar, molnen gör du till din vagn, och du far fram på vindens vingar.

⁴Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

⁴Du gör vindar till dina sändebud, eldslågor till dina tjänare.

⁵Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

⁵Du grundade jorden på hennes fästen, så att hon icke vacklar till evig tid.

⁶Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

⁶Med djupet betäckte du henne såsom med en klädnad; uppöver bergen stodo vattnen.

⁷Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

⁷Men för din näpst flydde de; för ljudet av ditt dunder hastade de undan.

⁸Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

⁸Berg höjde sig, och dalar sänkte sig, på den plats som du hade bestämt för dem.

⁹Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

⁹En gräns satte du, som vattnen ej fingo överskrida, så att de icke åter skulle betäcka jorden.

¹⁰Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

¹⁰Du lät källor flyta fram i dalarna, mellan bergen togo de sin väg.

¹¹A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

¹¹De vattna alla markens djur, vildåsnorna släcka i dem sin törst.

¹²Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

¹²Vid dem bo himmelens fåglar, från trädens grenar höja de sin röst.

¹³Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

¹³Du vattnar bergen från dina salar, jorden mättas av den frukt du skapar.

¹⁴Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

¹⁴Du låter gräs skjuta upp för djuren och örter till människans tjänst. Så framalstrar du bröd ur jorden

¹⁵I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

¹⁵och vin, som gläder människans hjärta; så gör du hennes ansikte glänsande av olja, och brödet styrker människans hjärta.

¹⁶Nasycone bywają i drzewa Paóskie, i cedry Libanu, których nasadził;

¹⁶HERRENS träd varda ock mättade, Libanons cedrar, som han har planterat;

¹⁷Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

¹⁷fåglarna bygga där sina nästen, hägern gör sitt bo i cypresserna.

¹⁸Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

¹⁸Stenbockarna hava fått de höga bergen, klyftorna är klippdassarnas tillflykt.

¹⁹Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słoóce zna zachód swój.

¹⁹Du gjorde månen till att bestämma tiderna; solen vet stunden då den skall gå ned.

²⁰Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

²⁰Du sänder mörker, och det bliver natt; då komma alla skogens djur i rörelse,

²¹Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

²¹de unga lejonen ryta efter rov och begära sin föda av Gud.

²²Lecz gdy słoóce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

²²Solen går upp; då draga de sig tillbaka och lägga sig ned i sina kulor.

²³Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

²³Människan går då ut till sin gärning och till sitt arbete intill aftonen.

²⁴O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

²⁴Huru mångfaldiga äro icke dina verk, o HERRE! Med vishet har du gjort dem alla. Jorden är full av vad du har skapat.

²⁵W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

²⁵Se ock havet, det stora ock vida: ett tallöst vimmel rör sig däri, djur både stora och små.

²⁶Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

²⁶Där gå skeppen sin väg fram, Leviatan, som du har skapat att leka däri.

²⁷Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

²⁷Alla vänta de efter dig, att du skall giva dem deras mat i rätt tid.

²⁸Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

²⁸Du giver dem, då samla de in; du upplåter din hand, då varda de mättade med goda håvor.

²⁹Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

²⁹Du fördöljer ditt ansikte, då förskräckas de; du tager bort deras ande, då förgås de och vända åter till sitt stoft igen.

³⁰Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

³⁰Du sänder ut din ande, då varda de skapade, och du förnyar jordens anlete.

³¹Niechajże będzie chwała Paóska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

³¹HERRENS ära förblive evinnerligen; må HERREN glädja sig över sina verk,

³²On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

³²han som skådar på jorden, och hon bävar, han som rör vid bergen, och de ryka.

³³Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

³³Jag vill sjunga till HERRENS ära, så länge jag lever; jag vill lovsjunga min Gud, så länge jag är till.

³⁴O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

³⁴Mitt tal behage honom väl; må jag själv få glädja mig i HERREN.

³⁵Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.

³⁵Men må syndare försvinna ifrån jorden och inga ogudaktiga mer vara till. Lova HERREN, min själ Halleluja!