¹Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;

¹För sångmästaren; av David; en psalm. Min lovsångs Gud, tig icke.

²Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,

²Ty sin ogudaktiga mun, sin falska mun hava de upplåtit mot mig, de hava talat mot mig med lögnaktig tunga.

³A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.

³Med hätska ord hava de omgivit mig, de hava begynt strid mot mig utan sak.

⁴Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

⁴Till lön för min kärlek stå de mig emot, men jag beder allenast.

⁵Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.

⁵De hava bevisat mig ont för gott och hat för min kärlek.

⁶Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.

⁶Låt en ogudaktig man träda upp emot honom, och låt en åklagare stå på hans högra sida.

⁷Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

⁷När han kommer inför rätta, må han dömas skyldig, och hans bön vare synd.

⁸Niech będą dni jego krótkie, a przełożeóstwo jego niech inny weźmie.

⁸Blive hans dagar få, hans ämbete tage en annan.

⁹Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

⁹Varde hans barn faderlösa och hans hustru änka.

¹⁰Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.

¹⁰Må hans barn alltid gå husvilla och tigga och söka sitt bröd fjärran ifrån ödelagda hem.

¹¹Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

¹¹Må ockraren få i sin snara allt vad han äger, och må främmande plundra hans gods.

¹²Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.

¹²Må ingen finnas, som hyser misskund med honom, och ingen, som förbarmar sig över hans faderlösa.

¹³Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

¹³Hans framtid varde avskuren, i nästa led vare sådanas namn utplånat.

¹⁴Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.

¹⁴Hans fäders missgärning varde ihågkommen inför HERREN, och hans moders synd varde icke utplånad.

¹⁵Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

¹⁵Må den alltid stå inför HERRENS ögon; ja, sådana mäns åminnelse må utrotas från jorden.

¹⁶Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.

¹⁶Ty han tänkte ju icke på att öva misskund, utan förföljde den som var betryckt och fattig och den vilkens hjärta var bedrövat, för att döda dem.

¹⁷Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieóstwa niechże będzie oddalone od niego.

¹⁷Han älskade förbannelse, och den kom över honom; han hade icke behag till välsignelse, och den blev fjärran ifrån honom.

¹⁸A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.

¹⁸Han klädde sig i förbannelse såsom i en klädnad, och såsom vatten trängde den in i hans liv och såsom olja in i hans ben.

¹⁹Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.

¹⁹Den varde honom såsom en mantel att hölja sig i, och såsom en gördel att alltid omgjorda sig med.

²⁰Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.

²⁰Detta vare mina motståndares lön från HERREN, och deras som tala ont mot min själ.

²¹Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.

²¹Men du, HERRE, Herre, stå mig bi för ditt namn skull; god är ju din nåd, så må du då rädda mig.

²²Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.

²²Ty jag är betryckt och fattig, och mitt hjärta är genomborrat i mitt bröst.

²³Jako cieó, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szaraóczę.

²³Såsom skuggan, när den förlänges, går jag bort; jag ryckes bort såsom en gräshoppssvärm.

²⁴Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.

²⁴Mina knän äro vacklande av fasta, och min kropp förlorar sitt hull.

²⁵Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.

²⁵Till smälek har jag blivit inför dem; när de se mig, skaka de huvudet.

²⁶Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,

²⁶Hjälp mig, HERRE, min Gud; fräls mig efter din nåd;

²⁷Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.

²⁷och må de förnimma att det är din hand, att du, HERRE, har gjort det.

²⁸Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.

²⁸Om de förbanna, så välsigna du; om de resa sig upp, så komme de på skam, men må din tjänare få glädja sig.

²⁹Niech będą przeciwnicy moi w haóbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.

²⁹Mina motståndare varde klädda i blygd och höljda i skam såsom i en mantel.

³⁰Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.

³⁰Min mun skall storligen tacka HERREN; mitt ibland många vill jag lova honom.

³¹Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

³¹Ty han står på den fattiges högra sida för att frälsa honom från dem som fördöma hans själ.