¹(Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy.)

¹För sångmästaren, efter »Morgonrodnadens hind»; en psalm av David.

²Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

²Min Gud, min Gud, varför har du övergivit mig? Jag brister ut och klagar, men min frälsning är fjärran.

³Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

³Men Gud, jag ropar om dagen, men du svarar icke, så ock om natten, men jag får ingen ro.

⁴Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

⁴Och dock är du den Helige, den som tronar på Israels lovsånger.

⁵W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

⁵På dig förtröstade våra fäder; de förtröstade, och du räddade dem.

⁶Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohaóbieni.

⁶Till dig ropade de och blevo hulpna; på dig förtröstade de och kommo icke på skam.

⁷Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

⁷Men jag är en mask, och icke en människa, till smälek bland män, föraktad av folket.

⁸Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

⁸Alla som se mig bespotta mig; de spärra upp munnen, de skaka huvudet:

⁹Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

⁹»Befall dig åt HERREN! Han befrie honom, han rädde honom, ty han har ju behag till honom.»

¹⁰Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

¹⁰Ja, det var du som hämtade mig ut ur moderlivet och lät mig vila trygg vid min moders bröst.

¹¹Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

¹¹På dig är jag kastad allt ifrån modersskötet; du är min Gud allt ifrån min moders liv.

¹²Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

¹²Var icke långt ifrån mig, ty nöd är nära, och det finnes ingen hjälpare.

¹³Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

¹³Tjurar i mängd omgiva mig, Basans oxar omringa mig.

¹⁴Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

¹⁴Såsom glupande och rytande lejon spärrar man upp gapet mot mig.

¹⁵Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

¹⁵Jag är lik vatten som utgjutes, alla mina leder hava skilts åt; mitt hjärta är såsom vax, det smälter i mitt liv.

¹⁶Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

¹⁶Min kraft är förtorkad och lik en lerskärva, min tunga låder vid min gom, och du lägger mig i dödens stoft.

¹⁷Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

¹⁷Ty hundar omgiva mig; de ondas hop har kringränt mig, mina händer och fötter hava de genomborrat.

¹⁸Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

¹⁸Jag kan räkna alla mina ben; de skåda därpå, de se med lust på mig.

¹⁹Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

¹⁹De dela mina kläder mellan sig och kasta lott om min klädnad.

²⁰Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

²⁰Men du, HERRE, var icke fjärran; du min starkhet, skynda till min hjälp.

²¹Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

²¹Rädda min själ från svärdet, mitt liv ur hundarnas våld.

²²Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

²²Fräls mig från lejonets gap. Ja, du bönhör mig och räddar mig undan vildoxarnas horn.

²³Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

²³Då skall jag förkunna ditt namn för mina bröder, mitt i församlingen skall jag prisa dig:

²⁴Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

²⁴I som frukten HERREN, loven honom; ären honom, alla Jakobs barn, och bäven för honom, alla Israels barn.

²⁵Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

²⁵Ty han föraktade icke den betrycktes elände och höll det icke för en styggelse; han fördolde icke sitt ansikte för honom, och när han ropade, lyssnade han till honom.

²⁶O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

²⁶Genom dig skall min lovsång ljuda i den stora församlingen; mina löften får jag infria inför dem som frukta honom.

²⁷Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

²⁷De ödmjuka skola äta och bliva mätta, de som söka HERREN skola få lova honom; ja, edra hjärtan skola leva evinnerligen.

²⁸Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

²⁸Alla jordens ändar skola betänka det och omvända sig till HERREN. Hedningarnas alla släkter skola tillbedja inför dig.

²⁹Albowiem Paóskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

²⁹Ty riket är HERRENS, och han råder över hedningarna.

³⁰Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

³⁰Ja, alla mäktiga på jorden skola äta och tillbedja; inför honom skola knäböja alla de som måste fara ned i graven, de som icke kunna behålla sin själv vid liv.

³¹Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

³¹Kommande ättled skola tjäna honom; man skall förtälja om Herren för ett annat släkte.

³²Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

³²Man skall träda upp och förkunna hans rättfärdighet, ja, bland folk som skola födas att han har gjort det.