1(Psalm Dawidowy ku przypominaniu.)
1En psalm av David; till åminnelse.
2Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2HERRE, straffa mig icke i din förtörnelse, och tukta mig icke i din vrede.
3Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3Ty dina pilar hava träffat mig, och din hand drabbar mig.
4Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4Det finnes intet helt på min kropp för din vredes skull, intet helbrägda i mina ben för min synds skull.
5Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5Ty mina missgärningar gå mig över huvudet; såsom en svår börda äro de mig för tunga.
6Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6Mina sår stinka och flyta för min dårskaps skull.
7Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzieó w żałobie chodzę.
7Jag går krokig och mycket lutande; hela dagen går jag sörjande.
8Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8Ty mina länder äro fulla av brand, och intet helt finnes på min kropp.
9Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9Jag är vanmäktig och illa sönderslagen; jag klagar för mitt hjärtas jämmers skull.
10Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10Herre, du känner all min trängtan, och min suckan är dig icke fördold.
11Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11Mitt hjärta slår häftigt, min kraft har övergivit mig; mina ögons ljus, också det är borta.
12Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12Mina vänner och fränder hålla sig fjärran ifrån min plåga, och mina närmaste hava ställt sig långt ifrån.
13I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzieó zmyślali.
13Snaror lägga de ut, som stå efter mitt liv, och de som söka min ofärd tala vad fördärvligt är; på svek tänka de hela dagen.
14Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14Men jag är lik en döv, som intet hör, och lik en stum, som icke upplåter sin mun;
15I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15ja, jag är lik en man som intet hör, och som icke har något gensvar i sin mun.
16Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16Se, på dig, HERRE, hoppas jag; du skall svara, Herre, min Gud.
17Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17Ty jag fruktar att de annars få glädja sig över mig, att de skola förhäva sig över mig, när min fot vacklar.
18Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18Ty jag är nära att falla, och min plåga är alltid inför mig;
19Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19ja, jag måste bekänna min missgärning, och jag sörjer över min synd.
20Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20Men mina fiender få leva och äro mäktiga, och många äro de som hata mig utan sak,
21A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21de som löna gott med ont, och som stå mig emot, därför att jag far efter det goda.
22Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22Övergiv mig icke, HERRE; min Gud, var icke långt ifrån mig.
23Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
23Skynda till min hjälp, Herre, du min frälsning.