¹(Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśó Dawidowa nauczająca.)

¹För sångmästaren, med strängaspel; en sång av David.

²W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją:

²Lyssna, Gud, till min bön, och fördölj dig icke för min åkallan.

³Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą:

³Akta på mig och svara mig. I mitt bekymmer är jag utan ro och måste klaga,

⁴Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się.

⁴vid fiendens rop, vid den ogudaktiges skri. Ty de vilja draga fördärv över mig, och i vrede ansätta de mig.

⁵Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.

⁵Mitt hjärta ängslas i mitt bröst, och dödens fasor hava fallit över mig.

⁶Bojaźó ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.

⁶Fruktan och bävan kommer över mig, och förfäran övertäcker mig.

⁷I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.

⁷Därför säger jag: Ack att jag hade vingar såsom duvan! Då skulle jag flyga bort och söka mig ett bo.

⁸Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. Sela.

⁸Ja, långt bort skulle jag fly, jag skulle taga härbärge i öknen. Sela.

⁹Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.

⁹Jag skulle skynda att söka mig en tillflykt undan stormvind och oväder.

¹⁰Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście.

¹⁰Fördärva dem, Herre; gör deras tungor oense. Ty våld och genstridighet ser jag i staden.

¹¹We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego.

¹¹Dag och natt gå de omkring den, ovanpå dess murar, ondska och olycka råda därinne;

¹²Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.

¹²ja, fördärv råder därinne, och från dess torg vika icke förtryck och svek.

¹³Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim;

¹³Se, det är icke en fiende som smädar mig, det kunde jag fördraga; det är icke min ovän som förhäver sig mot mig, för honom kunde jag gömma mig undan.

¹⁴Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój.

¹⁴Nej, du gör det, du som var min jämlike, min vän och förtrogne,

¹⁵Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali.

¹⁵du som levde med mig i ljuvlig förtrolighet, du som i Guds hus gick med mig i högtidsskaran.

¹⁶Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich.

¹⁶Döden komme över dem oförtänkt, levande fare de ned i dödsriket; ty ondska råder i deras boning, i deras hjärtan.

¹⁷Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.

¹⁷Men jag ropar till Gud; HERREN skall frälsa mig.

¹⁸W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój.

¹⁸Afton och morgon och middag vill jag utgjuta mitt bekymmer och klaga, och han skall höra min röst.

¹⁹Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie.

¹⁹Han förlossar min själ och skaffar henne ro, så att de icke komma vid mig; ty de äro många, som stå mig emot.

²⁰Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku.Sela.) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją.

²⁰Gud skall höra det och giva dem svar, han som sitter på sin tron av ålder. Sela. Ty de vilja icke ändra sig, och de frukta ej Gud.

²¹Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.

²¹Den mannen bär händer på sin vän; han bryter sitt förbund.

²²Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:

²²Orden i hans mun äro hala såsom smör, men stridslust fyller hans hjärta; hans ord äro lenare än olja, dock äro de dragna svärd.

²³Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy.

²³Kasta din börda på HERREN, han skall uppehålla dig; han skall i evighet icke tillstädja att den rättfärdige vacklar.

²⁴Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.

²⁴Gud, du skall störta dem ned i gravens djup; de blodgiriga och falska skola ej nå sin halva ålder. Men jag förtröstar på dig.