1(Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złota pieśó Dawidowa, gdy posłał Saul, aby strzeżono domu jego, a zabito go.)
1För sångmästaren; »Fördärva icke»; en sång av David, när Saul sände och lät bevaka hans hus för att döda honom.
2Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, o Boże mój! a od powstawających przeciwko mnie uczyó mię bezpiecznym.
2Rädda mig, min Gud, från mina fiender, beskydda mig för mina motståndare.
3Wyrwij mię od tych, którzy broją nieprawość, a od mężów krwawych wybaw mię.
3Rädda mig från ogärningsmännen, och fräls mig från de blodgiriga.
4Albowiem oto czyhają na duszę moję; zbierają się przeciwko mnie mocarze bez przestępstwa mego i bez grzechu mego, o Panie!
4Ty se, de ligga i försåt för mig; grymma människor rota sig samman mot mig, utan någon min överträdelse eller synd, o HERRE.
5Bez wszelkiej nieprawości mojej zbiegają się, i gotują się; powstaóże, zabież mi, a obacz.
5Utan någon min missgärning löpa de fram och göra sig redo; vakna upp, kom mig till mötes, och se härtill.
6Ty sam, Panie, Boże zastępów, Boże Izraelski! ocuć się, abyś nawiedził te wszystkie narody; a nie miej litości nad żadnym z onych przestępców złośliwych. Sela.
6Ja, du HERRE Gud Sebaot, Israels Gud, vakna och hemsök alla hedningar, hemsök utan nåd alla trolösa ogärningsmän. Sela.
7Nawracają się pod wieczór, a warczą jako psy, i biegają około miasta.
7Var afton komma de tillbaka, de tjuta såsom hundar och stryka omkring i staden.
8Oto blegocą usty swemi, miecze są w wargach ich; albowiem mówią: Któż słyszy?
8Se, deras mun flödar över, svärd äro på deras läppar, ty »vem skulle höra det?»
9Ale ty, Panie! naśmiewasz się z nich; naśmiewasz się ze wszystkich narodów.
9Men du, HERRE, ler åt dem; du bespottar alla hedningar.
10Gdy on moc przewodzi, na ciebie pozór mieć będę; boś ty, Boże! twierdzą moją.
10Mot deras makt vill jag hålla mig till dig, ty Gud är min borg.
11Bóg mój miłosierny uprzedzi mię; Bóg mi da oglądać pomstę nad nieprzyjaciółmi mymi.
11Min Gud kommer mig till mötes med sin nåd, Gud låter mig se med lust på mina förföljare.
12Nie zabijajże ich, aby nie zapomniał lud mój; ale ich rozprosz mocą twoją, i zrzuć ich, tarczo nasza, o Panie!
12Dräp dem icke, på det att mitt folk ej må förgäta det; låt dem genom din kraft driva ostadiga omkring, och slå dem ned, du vår sköld, o Herre.
13Grzech ust swych, słowa warg swych (pojmani będąc w hardości swej dla złorzeczeóstwa i kłamstwa) niech wyznawają.
13Vart ord på deras läppar är en synd i deras mun. Må de fångas i sitt högmod, genom den förbannelse och lögn som de tala.
14Wytraćże ich w popędliwości, wytrać ich, aż ich nie stanie. Niech poznają, że Bóg panuje w Jakóbie, i po krajach ziemi. Sela.
14Förgör dem i vrede, förgör dem, så att de ej mer äro till; och må de förnimma att det är Gud som råder i Jakob, allt intill jordens ändar. Sela.
15I niech się zaś nawrócą pod wieczór; niech warczą jako psy, a biegają około miasta.
15Ja, var afton komma de tillbaka, de tjuta såsom hundar och stryka omkring i staden.
16Niech oni ciekają, chcąc się najeść, wszakże głodni będąc ukłaść się muszą.
16De driva omkring efter rov; om de icke bliva mätta, så stanna de kvar över natten.
17Ale ja będę śpiewał o mocy twojej; zaraz z poranku wysławiać będę miłosierdzie twoje; boś ty był twierdzą moją, i ucieczką w dzieó ucisku mego.
17Men jag vill sjunga om din makt och jubla var morgon över din nåd; ty du var för mig en borg och en tillflykt, när jag var i nöd.
18O mocy moja! tobie będę śpiewał; boś ty, Boże! twierdza moja, Bóg mój miłosierny.
18Min starkhet, dig vill jag lovsjunga, ty Gud är min borg, min nåderike Gud.