¹(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)

¹För sångmästaren; en psalm av David.

²Wysłuchaj, o Boże! głos mój, gdy się modlę; od strachu nieprzyjaciela strzeż żywot mój.

²Hör, o Gud, min röst, när jag klagar, bevara mitt liv, ty fienden förskräcker mig.

³Skryj mię przed skrytą radą złośników, przed zbuntowaniem czyniących nieprawość.

³Fördölj mig för de ondas hemliga råd, för ogärningsmännens larmande hop;

⁴Którzy zaostrzyli język swój jako miecz, nałożyli strzałę swoję, słowo jadowite,

⁴ty de vässa sina tungor likasom svärd, med bittra ord lägga de an såsom med pilar,

⁵Aby strzelali z skrytości na niewinnego; niespodzianie naó strzelają, a nikogo się nie boją.

⁵för att i lönndom skjuta den ostrafflige; plötsligt skjuta de på honom, utan försyn.

⁶Stwierdzają się w złem; zmawiają się, jakoby zakryć sidłą, i mówią: Któż je obaczy?

⁶De befästa sig i sitt onda uppsåt, de orda om huru de skola lägga ut snaror; de säga: »Vem skulle se oss?»

⁷Szukają pilnie nieprawości; giniemy od rad zdradliwie wynalezionych. Takci wnętrzność i serce człowiecze głębokie jest.

⁷De tänka ut onda anslag: »Nu äro vi redo med det råd vi hava uttänkt!» Ja, djupa äro männens tankar och hjärtan.

⁸Ale gdy Bóg na nich wypuści prędką strzałę, porażeni będą;

⁸Då skjuter Gud dem; plötsligt sårar dem hans pil.

⁹A do upadku przywiedzie ich własny język ich; odłączy się od nich każdy, kto ich ujrzy.

⁹De bringas på fall och få straff för sina tungors skull; var och en som ser dem rister huvudet.

¹⁰I ulękną się wszyscy ludzie, a będą opowiadali sprawę Bożą, i dzieło jego zrozumieją.

¹⁰Och alla människor varda förskräckta; de förkunna vad Gud har gjort och förstå hans verk.

¹¹Ale sprawiedliwy się będzie weselił w Panu, a będzie w nim ufał; i będą się chlubili wszyscy, którzy są uprzejmego serca.

¹¹Den rättfärdige skall glädja sig i HERREN och taga sin tillflykt till honom, och alla rättsinniga skola berömma sig.