1(Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśó Dawidowa.)
1För sångmästaren; en psalm; en sång av David.
2Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.
2Gud, dig lovar man i stillhet i Sion, och till dig får man infria löfte.
3Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.
3Du som hör bön, till dig kommer allt kött.
4Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.
4Mina missgärningar voro mig övermäktiga; men du förlåter våra överträdelser.
5Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.
5Säll är den som du utväljer och låter komma till dig, så att han får bo i dina gårdar. Må vi få mätta oss med det goda i ditt hus, det heliga i ditt tempel.
6Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!
6Med underbara gärningar bönhör du oss i rättfärdighet, du vår frälsnings Gud, du som är en tillflykt för alla jordens ändar och för havet i fjärran;
7Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;
7du som gör bergen fasta genom din kraft, ty du är omgjordad med makt;
8Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,
8du som stillar havens brus, deras böljors brus och folkens larm.
9Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.
9De som bo vid jordens ändar häpna för dina tecken; österland och västerland uppfyller du med jubel.
10Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.
10Du låter dig vårda om landet och giver det överflöd, rikedom i ymnigt mått; Guds källa har vatten till fyllest. Du bereder säd åt människorna, när du så bereder jorden.
11Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.
11Dess fåror vattnar du, du jämnar det som är upplöjt; med regnskurar uppmjukar du den, det som växer därpå välsignar du.
12Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.
12Du kröner året med ditt goda, och dina spår drypa av fetma.
13Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.
13Betesmarkerna i öknen drypa, och höjderna omgjorda sig med fröjd.
14Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.
14Ängarna hölja sig i hjordar, och dalarna betäckas med säd; man höjer jubelrop och sjunger.