¹Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.

¹En psalm av Asaf. Sannerligen, Gud är god mot Israel, mot dem som hava rena hjärtan.

²Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,

²Men jag hade så när stapplat med mina fötter, mina steg voro nära att slinta;

³Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.

³ty jag upptändes av avund mot de övermodiga, när jag såg att det gick dem väl i deras ogudaktighet.

⁴Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.

⁴Ty fria ifrån vedermödor äro de till sin död, och deras hull är frodigt.

⁵W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.

⁵De komma icke i olycka såsom andra dödliga och varda icke plågade såsom andra människor.

⁶Przetoż otoczeni są pychą, jako łaócuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.

⁶Därför är högmod deras halsprydnad, våld den klädnad som höljer dem.

⁷Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.

⁷Ur fetma skåda deras ögon fram, deras hjärtans inbillningar hava intet mått.

⁸Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.

⁸De håna och tala förtryck i sin ondska; med höga åthävor tala de.

⁹Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.

⁹Med sin mun stiga de upp i himmelen, och deras tunga far fram på jorden;

¹⁰A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,

¹⁰därför vänder sig deras folk till dem och super så in vattnet i fulla drag.

¹¹Że mówią:Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?

¹¹Och de säga: »Huru skulle Gud kunna veta det? Skulle sådan kunskap finnas hos den Högste?»

¹²Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.

¹²Ja, så är det med de ogudaktiga; det går dem alltid väl, och de växa i makt.

¹³Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.

¹³Sannerligen, förgäves bevarade jag mitt hjärta rent och tvådde mina händer i oskuld;

¹⁴Ponieważ mię cały dzieó biją, a karanie cierpię na każdy poranek.

¹⁴jag vart dock plågad hela dagen, och var morgon kom tuktan över mig.

¹⁵Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.

¹⁵Om jag hade sagt: »Så vill jag lära», då hade jag svikit dina barns släkte.

¹⁶Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;

¹⁶När jag nu tänkte efter för att begripa detta, syntes det mig alltför svårt,

¹⁷Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokoóczenie ich.

¹⁷till dess jag trängde in i Guds heliga rådslut och aktade på dess ände.

¹⁸Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.

¹⁸Sannerligen, på slipprig mark ställer du dem, du störtar dem ned i fördärv.

¹⁹Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.

¹⁹Huru varda de ej till intet i ett ögonblick! De förgås och få en ände med förskräckelse.

²⁰Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.

²⁰Såsom det är med en dröm, när man vaknar, o Herre, så aktar du dem för intet, såsom skuggbilder, när du vaknar.

²¹Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:

²¹När mitt hjärta förbittrades och jag kände styng i mitt inre,

²²Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.

²²då var jag oförnuftig och förstod intet; såsom ett oskäligt djur var jag inför dig.

²³A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.

²³Dock förbliver jag städse hos dig; du håller mig vid min högra hand.

²⁴Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

²⁴Du skall leda mig efter ditt råd och sedan upptaga mig med ära.

²⁵Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

²⁵Vem har jag i himmelen utom dig! Och när jag har dig, då frågar jag efter intet på jorden.

²⁶Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.

²⁶Om än min kropp och min själ försmäkta, så är dock Gud mitt hjärtas klippa och min del evinnerligen.

²⁷Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.

²⁷Ty se, de som hava vikit bort ifrån dig skola förgås; du förgör var och en som trolöst avfaller från dig.

²⁸Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.

²⁸Men jag har min glädje i att hålla mig intill Gud; jag söker min tillflykt hos Herren, HERREN, för att kunna förtälja alla dina gärningar.