¹Pieśó wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłoócież uszów swych do słów ust moich.

¹En sång av Asaf. Lyssna, mitt folk, till min undervisning; böjen edra öron till min muns ord.

²Otworzę w podobieóstwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

²Jag vill öppna min mun till lärorikt tal, uppenbara förborgade ting ifrån fordom.

³Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

³Vad vi hava hört och känna, och vad våra fäder hava förtäljt för oss,

⁴Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Paóskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

⁴det vilja vi icke dölja för deras barn; för ett kommande släkte vilja vi förtälja HERRENS lov och hans makt och de under han har gjort.

⁵Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

⁵Ty han upprättade ett vittnesbörd i Jakob och stiftade en lag i Israel; han påbjöd den för våra fäder, och de skulle kungöra den för sina barn.

⁶Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

⁶Så skulle det bliva kunnigt för ett kommande släkte, för barn som en gång skulle födas, och dessa skulle stå upp och förtälja det för sina barn.

⁷Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazaó jego;

⁷Då skulle de sätta sitt hopp till Gud och icke förgäta Guds verk, utan taga hans bud i akt.

⁸Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

⁸Och de skulle icke bliva, såsom deras fäder, ett gensträvigt och upproriskt släkte, ett släkte som icke höll sitt hjärta ståndaktigt, och vars ande icke var trofast mot Gud.

⁹Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzieó wojny tył podali.

⁹Efraims barn, välbeväpnade bågskyttar, vände om på stridens dag.

¹⁰Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.

¹⁰De höllo icke Guds förbund, och efter hans lag ville de ej vandra.

¹¹Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.

¹¹De glömde hans gärningar och de under han hade låtit dem se.

¹²Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

¹²Ja, inför deras fäder hade han gjort under, i Egyptens land, på Soans mark.

¹³Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

¹³Han klöv havet och lät dem gå därigenom och lät vattnet stå såsom en hög.

¹⁴Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.

¹⁴Han ledde dem om dagen med molnskyn, och hela natten med eldens sken.

¹⁵Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.

¹⁵Han klöv sönder klippor i öknen och gav dem rikligen att dricka, såsom ur väldiga hav.

¹⁶Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.

¹⁶Rinnande bäckar lät han framgå ur klippan och vatten flyta ned såsom strömmar.

¹⁷A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;

¹⁷Likväl syndade de allt framgent mot honom och voro gensträviga mot den Högste, i öknen.

¹⁸I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

¹⁸De frestade Gud i sina hjärtan, i det de begärde mat för sin lystnad.

¹⁹A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?

¹⁹Och de talade mot Gud, de sade: »Kan väl Gud duka ett bord i öknen?

²⁰Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?

²⁰Se, visst slog han klippan, så att vatten flödade och bäckar strömmade fram, men kan han ock giva bröd eller skaffa kött åt sitt folk?»

²¹Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogieó się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;

²¹Så förgrymmades då HERREN, när han hörde det; och eld upptändes i Jakob, jag, vrede kom över Israel,

²²Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.

²²eftersom de icke trodde på Gud och ej förtröstade på hans frälsning.

²³Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

²³Och han gav befallning åt skyarna i höjden och öppnade himmelens dörrar;

²⁴I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.

²⁴han lät manna regna över dem till föda, och korn från himmelen gav han dem.

²⁵Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.

²⁵Änglabröd fingo människor äta; han sände dem mat till fyllest.

²⁶Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

²⁶Han lät östanvinden fara ut på himmelen, och genom sin makt förde han sunnanvinden fram.

²⁷I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;

²⁷Och han lät kött regna över dem såsom stoft, bevingade fåglar såsom havets sand;

²⁸Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.

²⁸han lät det falla ned i sitt läger, runt omkring sin boning.

²⁹I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.

²⁹Då åto de och blevo övermätta; han lät dem få vad de hade lystnad efter.

³⁰A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

³⁰Men ännu hade de icke stillat sin lystnad, ännu var maten i deras mun,

³¹Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.

³¹då kom Guds vrede över dem; han sände död bland deras ypperste och slog ned Israels unga män.

³²Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;

³²Likväl syndade de alltjämt och trodde icke på hans under.

³³Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.

³³Då lät han deras dagar försvinna i förgängelse och deras år i plötslig undergång.

³⁴Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

³⁴När han dräpte folket, frågade de efter honom och vände om och sökte Gud.

³⁵Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:

³⁵De tänkte då på att Gud var deras klippa, och att Gud den Högste var deras förlossare;

³⁶(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;

³⁶och de talade inställsamt för honom med sin mun och skrymtade för honom med sin tunga.

³⁷A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)

³⁷Men deras hjärtan höllo sig icke ståndaktigt vid honom, och de voro icke trogna i hans förbund.

³⁸On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

³⁸Dock, han är barmhärtig, han förlåter missgärning, och han vill icke fördärva. Därför avvände han ofta sin vrede och lät ej hela sin förtörnelse bryta fram.

³⁹Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

³⁹Ty han tänkte därpå att de voro kött, en vind som far bort och icke kommer åter.

⁴⁰Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?

⁴⁰Huru ofta voro de ej gensträviga mot honom i öknen och bedrövade honom i ödemarken!

⁴¹Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.

⁴¹Ja, de frestade Gud allt framgent och förtörnade Israels Helige.

⁴²Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzieó, w który ich wybawił z utrapienia;

⁴²De betänkte icke vad hans hand hade uträttat på den tid då han förlossade dem från ovännen,

⁴³Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;

⁴³då han gjorde sina tecken i Egypten och sina under på Soans mark.

⁴⁴Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.

⁴⁴Där förvandlade han deras strömmar till blod, så att de ej kunde dricka ur sina rinnande vatten;

⁴⁵Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:

⁴⁵han sände bland dem flugsvärmar, som åto dem, och paddor, som voro dem till fördärv.

⁴⁶I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szaraóczy.

⁴⁶Han gav deras gröda åt gräsmaskar och deras arbetes frukt åt gräshoppor;

⁴⁷Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.

⁴⁷han slog deras vinträd med hagel och deras fikonträd med hagelstenar;

⁴⁸I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.

⁴⁸han gav deras husdjur till pris åt hagel och deras boskap åt ljungeldar.

⁴⁹Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.

⁴⁹Han sände över dem sin vredes glöd, förgrymmelse och ogunst och nöd, en skara av olycksänglar.

⁵⁰Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

⁵⁰Han gav fritt lopp åt sin vrede; han skonade icke deras själ från döden, utan gav deras liv till pris åt pesten.

⁵¹I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

⁵¹Och han slog allt förstfött i Egypten, kraftens förstling i Hams hyddor.

⁵²Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

⁵²Och han lät sitt folk bryta upp såsom en fårhjord och förde dem såsom en boskapshjord genom öknen.

⁵³Wodził ich w bezpieczeóstwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)

⁵³Han ledde dem säkert, så att de icke behövde frukta; men deras fiender övertäcktes av havet.

⁵⁴Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.

⁵⁴Och han lät dem komma till sitt heliga land, till det berg som hans högra hand hade förvärvat.

⁵⁵I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

⁵⁵Han förjagade hedningarna för dem och gav dem deras land till arvslott och lät Israels stammar bo i deras hyddor.

⁵⁶A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.

⁵⁶Men i sin gensträvighet frestade de Gud den Högste och höllo icke hans vittnesbörd;

⁵⁷Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.

⁵⁷de veko trolöst tillbaka, de såsom deras fäder, de vände om, lika en båge som sviker.

⁵⁸Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

⁵⁸De förtörnade honom med sina offerhöjder och retade honom genom sina beläten.

⁵⁹Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,

⁵⁹Gud förnam det och vart förgrymmad och förkastade Israel med harm.

⁶⁰Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,

⁶⁰Och han försköt sin boning i Silo, det tält han hade slagit upp bland människorna;

⁶¹Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

⁶¹han gav sin makt i fångenskap och sin ära i fiendehand.

⁶²Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.

⁶²Ja, han gav sitt folk till pris åt svärdet, och på sin arvedel förgrymmades han.

⁶³Młodzieóców jego ogieó pożarł, a panienki jego nie były uczczone.

⁶³Deras unga män förtärdes av eld, och deras jungfrur blevo utan brudsång.

⁶⁴Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

⁶⁴Deras präster föllo för svärd, och inga änkor kunde hålla klagogråt.

⁶⁵Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.

⁶⁵Då vaknade Herren såsom ur en sömn, han reste sig, lik en hjälte som hade legat dövad av vin.

⁶⁶I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną haóbę podał ich.

⁶⁶Och han slog sina ovänner tillbaka, evig smälek lät han komma över dem.

⁶⁷Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,

⁶⁷Han förkastade ock Josefs hydda och utvalde icke Efraims stam.

⁶⁸Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

⁶⁸Men han utvalde Juda stam, Sions berg, som han älskade.

⁶⁹I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

⁶⁹Och han byggde sin helgedom hög såsom himmelen, fast såsom jorden, som han har grundat för evigt.

⁷⁰I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

⁷⁰Och han utvalde sin tjänare David och tog honom ifrån fårhjordens fållor.

⁷¹Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

⁷¹Ja, ifrån fåren hämtade han honom och satte honom till en herde för Jakob, sitt folk, och för Israel, sin arvedel.

⁷²Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.

⁷²Och han var deras herde med redligt hjärta och ledde dem med förståndig hand.