¹Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.

²Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.

³Na każdem miejscu oczy Paóskie upatrują złe i dobre.

⁴Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.

⁵Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.

⁶W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.

⁷Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.

⁸Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.

⁹Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.

¹⁰Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.

¹¹Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.

¹²Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.

¹³Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.

¹⁴Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem

¹⁵Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.

¹⁶Lepsza jest trocha w bojaźni Paóskiej, niżeli skarb wielki z kłopotem.

¹⁷Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.

¹⁸Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.

¹⁹Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.

²⁰Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.

²¹Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.

²²Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.

²³Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!

²⁴Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.

²⁵Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.

²⁶Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.

²⁷Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.

²⁸Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.

²⁹Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.

³⁰Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.

³¹Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.

³²Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

³³Bojaźó Paóska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.