¹Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.

²Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.

³Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.

⁴Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzieó zły.

⁵Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.

⁶Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Paóskiej odstępujemy od złego.

⁷Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.

⁸Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.

⁹Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.

¹⁰Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.

¹¹Waga i szale są ustawą Paóską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.

¹²Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.

¹³Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.

¹⁴Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.

¹⁵W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.

¹⁶Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.

¹⁷Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.

¹⁸Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.

¹⁹Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.

²⁰Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.

²¹Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.

²²Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.

²³Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.

²⁴Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.

²⁵Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokoóczenie jej pewna droga na śmierć.

²⁶Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.

²⁷Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogieó pałający.

²⁸Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.

²⁹Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.

³⁰Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.

³¹Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.

³²Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.

³³Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.