1Então Jó respondeu, dizendo:
1Ijob respondis kaj diris:
2Tenho ouvido muitas coisas como essas; todos vós sois consoladores molestos.
2Mi auxdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi cxiuj estas.
3Não terão fim essas palavras de vento? Ou que é o que te provoca, para assim responderes?
3CXu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?
4Eu também poderia falar como vós falais, se vós estivésseis em meu lugar; eu poderia amontoar palavras contra vós, e contra vós menear a minha cabeça;
4Mi ankaux povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.
5poderia fortalecer-vos com a minha boca, e a consolação dos meus lábios poderia mitigar a vossa dor.
5Mi fortigus vin per mia busxo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.
6Ainda que eu fale, a minha dor naõ se mitiga; e embora me cale, qual é o meu alívio?
6Se mi parolos, mia doloro ne kvietigxos; Se mi cxesos, kio foriros de mi?
7Mas agora, ó Deus, me deixaste exausto; assolaste toda a minha companhia.
7Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.
8Tu me emagreceste, e isso constitui uma testemunha contra mim; contra mim se levanta a minha magreza, e o meu rosto testifica contra mim.
8Vi faris al mi sulkojn, tio farigxis atesto; Mia senfortigxo staras antaux mia vizagxo, kaj parolas.
9Na sua ira ele me despedaçou, e me perseguiu; rangeu os dentes contra mim; o meu adversário aguça os seus olhos contra mim.
9Lia kolero dissxiras; Mia malamanto grincigas kontraux mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraux mi siajn okulojn.
10Os homens abrem contra mim a boca; com desprezo me ferem nas faces, e contra mim se ajuntam � uma.
10Ili malfermegis kontraux mi sian busxon, insulte batas min sur la vangojn; CXiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.
11Deus me entrega ao ímpio, nas mãos dos iníquos me faz cair.
11Dio transdonis min al maljustulo, JXetis min en la manojn de malbonuloj.
12Descansado estava eu, e ele me quebrantou; e pegou-me pelo pescoço, e me despedaçou; colocou-me por seu alvo;
12Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.
13cercam-me os seus flecheiros. Atravessa-me os rins, e não me poupa; derrama o meu fel pela terra.
13Liaj pafistoj min cxirkauxis; Li dishakas miajn internajxojn kaj ne kompatas, Li elversxas sur la teron mian galon.
14Quebranta-me com golpe sobre golpe; arremete contra mim como um guerreiro.
14Li faras en mi brecxon post brecxo, Li kuras kontraux min kiel batalisto.
15Sobre a minha pele cosi saco, e deitei a minha glória no pó.
15Sakajxon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kasxis mian kornon.
16O meu rosto todo está inflamado de chorar, e há sombras escuras sobre as minhas pálpebras,
16Mia vizagxo sxvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;
17embora não haja violência nas minhas maos, e seja pura a minha oração.
17Kvankam ne trovigxas perfortajxo en miaj manoj, Kaj mia pregxo estas pura.
18ó terra, não cubras o meu sangue, e não haja lugar em que seja abafado o meu clamor!
18Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.
19Eis que agora mesmo a minha testemunha está no céu, e o meu fiador nas alturas.
19Vidu, en la cxielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.
20Os meus amigos zombam de mim; mas os meus olhos se desfazem em lágrimas diante de Deus,
20Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,
21para que ele defenda o direito que o homem tem diante de Deus e o que o filho do homem tem perante, o seu proximo.
21Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.
22Pois quando houver decorrido poucos anos, eu seguirei o caminho por onde não tornarei.
22CXar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.