¹Então Jó respondeu:

¹Ijob respondis kaj diris:

²Ouvi atentamente as minhas palavras; seja isto a vossa consolação.

²Auxskultu mian parolon; Kaj gxi estu anstataux viaj konsoloj.

³Sofrei-me, e eu falarei; e, havendo eu falado, zombai.

³Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

⁴É porventura do homem que eu me queixo? Mas, ainda que assim fosse, não teria motivo de me impacientar?

⁴CXu kontraux homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

⁵Olhai para mim, e pasmai, e ponde a mão sobre a boca.

⁵Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la busxon.

⁶Quando me lembro disto, me perturbo, e a minha carne estremece de horror.

⁶Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

⁷Por que razão vivem os ímpios, envelhecem, e ainda se robustecem em poder?

⁷Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havajxon?

⁸Os seus filhos se estabelecem � vista deles, e os seus descendentes perante os seus olhos.

⁸Ilia idaro estas bone arangxita antaux ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaux iliaj okuloj.

⁹As suas casas estão em paz, sem temor, e a vara de Deus não está sobre eles.

⁹Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

¹⁰O seu touro gera, e não falha; pare a sua vaca, e não aborta.

¹⁰Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpusxata; Ilia bovino gravedigxas kaj ne abortas.

¹¹Eles fazem sair os seus pequeninos, como a um rebanho, e suas crianças andam saltando.

¹¹Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel sxafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

¹²Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e regozijam-se ao som da flauta.

¹²Ili gxojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

¹³Na prosperidade passam os seus dias, e num momento descem ao Seol.

¹³Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en SXeolon momente.

¹⁴Eles dizem a Deus: retira-te de nós, pois não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.

¹⁴Kaj tamen ili diras al Dio:Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

¹⁵Que é o Todo-Poderoso, para que nós o sirvamos? E que nos aproveitará, se lhe fizermos orações?

¹⁵Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

¹⁶Vede, porém, que eles não têm na mão a prosperidade; esteja longe de mim o conselho dos ímpios!

¹⁶Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

¹⁷Quantas vezes sucede que se apague a lâmpada dos ímpios? que lhes sobrevenha a sua destruição? que Deus na sua ira lhes reparta dores?

¹⁷GXis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingigxu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

¹⁸que eles sejam como a palha diante do vento, e como a pragana, que o redemoinho arrebata?

¹⁸Ili estu kiel pajlero antaux vento, Kaj kiel grenventumajxo, kiun forportas ventego.

¹⁹Deus, dizeis vós, reserva a iniqüidade do pai para seus filhos, mas é a ele mesmo que Deus deveria punir, para que o conheça.

¹⁹Dio konservas lian malfelicxon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

²⁰Vejam os seus próprios olhos a sua ruina, e beba ele do furor do Todo-Poderoso.

²⁰Liaj propraj okuloj vidu lian malfelicxon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

²¹Pois, que lhe importa a sua casa depois de morto, quando lhe for cortado o número dos seus meses?

²¹CXar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finigxis?

²²Acaso se ensinará ciência a Deus, a ele que julga os excelsos?

²²CXu oni povas instrui scion al Dio, Kiu jugxas ja plej altajn?

²³Um morre em plena prosperidade, inteiramente sossegado e tranqüilo;

²³Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

²⁴com os seus baldes cheios de leite, e a medula dos seus ossos umedecida.

²⁴Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

²⁵Outro, ao contrário, morre em amargura de alma, não havendo provado do bem.

²⁵Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne gxuis bonon.

²⁶Juntamente jazem no pó, e os vermes os cobrem.

²⁶Sed ambaux kune ili kusxas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

²⁷Eis que conheço os vossos pensamentos, e os maus intentos com que me fazeis injustiça.

²⁷Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraux mi;

²⁸Pois dizeis: Onde está a casa do príncipe, e onde a tenda em que morava o ímpio?

²⁸Vi diros:Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu logxis la malpiuloj?

²⁹Porventura não perguntastes aos viandantes? e não aceitais o seu testemunho,

²⁹Sed demandu la vojagxantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

³⁰de que o mau é preservado no dia da destruição, e poupado no dia do furor?

³⁰En tago de malfelicxo la malpiulo estas sxirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

³¹Quem acusará diante dele o seu caminho? e quem lhe dará o pago do que fez?

³¹Kiu montros antaux lia vizagxo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

³²Ele é levado para a sepultura, e vigiam-lhe o túmulo.

³²Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altajxeto estas starigataj gardistoj.

³³Os torrões do vale lhe são doces, e o seguirão todos os homens, como ele o fez aos inumeráveis que o precederam.

³³Dolcxaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li trenigxas cxiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaux li.

³⁴Como, pois, me ofereceis consolações vãs, quando nas vossas respostas só resta falsidade?

³⁴Kiel do vi volas konsoli min per vantajxo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malgxustajxojn?