Portuguese: Almeida Atualizada

Esperanto

Song of Solomon

2

1Eu sou a rosa de Sarom, o lírio dos vales.
1Mi estas la lilio de SXaron, La rozo de la valoj.
2Qual o lírio entre os espinhos, tal é a minha amada entre as filhas.
2Kiel rozo inter la dornoj, Tiel estas mia amatino inter la knabinoj.
3Qual a macieira entre as árvores do bosque, tal é o meu amado entre os filhos; com grande gozo sentei-me � sua sombra; e o seu fruto era doce ao meu paladar.
3Kiel pomarbo inter arboj nefruktaj, Tiel estas mia amato inter la junuloj. Mi sopiris al lia ombro, jen mi sidigxis; Kaj liaj fruktoj estas bongustaj al mia palato.
4Levou-me � sala do banquete, e o seu estandarte sobre mim era o amor.
4Li enkonduku min en vindomon, Kaj lia standardo super mi estu la amo.
5Sustentai-me com passas, confortai-me com maçãs, porque desfaleço de amor.
5Plifortigu min per vinberkuko, Refresxigu min per pomsuko; CXar mi estas malsana de amo.
6A sua mão esquerda esteja debaixo da minha cabeça, e a sua mão direita me abrace.
6Lia maldekstra mano estu sub mia kapo, Lia dekstra cxirkauxprenu min.
7Conjuro-vos, ó filhas de Jerusalém, pelas gazelas e cervas do campo, que não acordeis nem desperteis o amor, até que ele o queira.
7Mi jxurligas vin, ho filinoj de Jerusalem, Je la gazeloj aux la cervoj de la kampo: Ne veku nek sendormigu la amatinon, GXis sxi mem volos.
8A voz do meu amado! eis que vem aí, saltando sobre os montes, pulando sobre os outeiros.
8Ho, jen estas la vocxo de mia amato! Ho, jen li venas, Rapidante sur la montoj, saltante sur la altajxoj.
9O meu amado é semelhante ao gamo, ou ao filho do veado; eis que está detrás da nossa parede, olhando pelas janelas, lançando os olhos pelas grades.
9Mia amato similas al gazelo aux al cervo. Ho, jen li staras post nia muro, Rigardante tra la fenestro, Sin montrante cxe la krado.
10Fala o meu amado e me diz: Levanta-te, amada minha, formosa minha, e vem.
10Mia amato vokas, li parolas al mi: Levigxu, mia amatino, mia belulino, ho venu;
11Pois eis que já passou o inverno; a chuva cessou, e se foi;
11CXar la vintro jam forpasis, La pluvo pasis kaj malaperis;
12aparecem as flores na terra; já chegou o tempo de cantarem as aves, e a voz da rola ouve-se em nossa terra.
12La floroj jam estas sur la tero; La kantosezono jam alvenis, Kaj la vocxo de la turto jam auxdigxas en nia lando;
13A figueira começa a dar os seus primeiros figos; as vides estão em flor e exalam o seu aroma. Levanta-te, amada minha, formosa minha, e vem.
13La figarbo jam maturigas siajn fruktetojn, La vinbertrunkoj siajn vinberetojn, Kiuj jam bonodoras. Levigxu, mia amatino, mia belulino, kaj venu.
14Pomba minha, que andas pelas fendas das penhas, no oculto das ladeiras, mostra-me o teu semblante faze-me ouvir a tua voz; porque a tua voz é doce, e o teu semblante formoso.
14Ho mia kolombino, en la krevajxoj de la roko, en la kasxejo de la rokkrutajxo, Montru al mi vian aspekton, auxdigu al mi vian vocxon; CXar via vocxo estas dolcxa, kaj via aspekto estas bela.
15Apanhai-nos as raposas, as raposinhas, que fazem mal �s vinhas; pois as nossas vinhas estão em flor.
15Kaptu al ni la sxakalojn, la malgrandajn sxakalojn, La detruantojn de la vinbergxardenoj, Kiam niaj vinbergxardenoj burgxonas.
16O meu amado é meu, e eu sou dele; ele apascenta o seu rebanho entre os lírios.
16Mia amato apartenas al mi, Kaj mi apartenas al li, Kiu pasxtas inter la rozoj.
17Antes que refresque o dia, e fujam as sombras, volta, amado meu, e faze-te semelhante ao gamo ou ao filho dos veados sobre os montes de Beter.
17GXis la tago malvarmetigxos kaj la ombroj forkuros, Turnu vin, ho amato, similigxu al gazelo aux al cervo Sur la montoj de aromajxoj.