¹Ora, toda a terra tinha uma só língua e um só idioma.

¹Öll jörðin hafði eitt tungumál og ein og sömu orð.

²E deslocando-se os homens para o oriente, acharam um vale na terra de Sinar; e ali habitaram.

²Og svo bar við, er þeir fóru stað úr stað í austurlöndum, að þeir fundu láglendi í Sínearlandi og settust þar að.

³Disseram uns aos outros: Eia pois, façamos tijolos, e queimemo-los bem. Os tijolos lhes serviram de pedras e o betume de argamassa.

³Og þeir sögðu hver við annan: ,,Gott og vel, vér skulum hnoða tigulsteina og herða í eldi.`` Og þeir notuðu tigulsteina í stað grjóts og jarðbik í stað kalks.

⁴Disseram mais: Eia, edifiquemos para nós uma cidade e uma torre cujo cume toque no céu, e façamo-nos um nome, para que não sejamos espalhados sobre a face de toda a terra.

⁴Og þeir sögðu: ,,Gott og vel, vér skulum byggja oss borg og turn, sem nái til himins, og gjörum oss minnismerki, svo að vér tvístrumst ekki um alla jörðina.``

⁵Então desceu o Senhor para ver a cidade e a torre que os filhos dos homens edificavam;

⁵Þá steig Drottinn niður til þess að sjá borgina og turninn, sem mannanna synir voru að byggja.

⁶e disse: Eis que o povo é um e todos têm uma só língua; e isto é o que começam a fazer; agora não haverá restrição para tudo o que eles intentarem fazer.

⁶Og Drottinn mælti: ,,Sjá, þeir eru ein þjóð og hafa allir sama tungumál, og þetta er hið fyrsta fyrirtæki þeirra. Og nú mun þeim ekkert ófært verða, sem þeir taka sér fyrir hendur að gjöra.

⁷Eia, desçamos, e confundamos ali a sua linguagem, para que não entenda um a língua do outro.

⁷Gott og vel, stígum niður og ruglum þar tungumál þeirra, svo að enginn skilji framar annars mál.``

⁸Assim o Senhor os espalhou dali sobre a face de toda a terra; e cessaram de edificar a cidade.

⁸Og Drottinn tvístraði þeim þaðan út um alla jörðina, svo að þeir urðu af að láta að byggja borgina.

⁹Por isso se chamou o seu nome Babel, porquanto ali confundiu o Senhor a linguagem de toda a terra, e dali o Senhor os espalhou sobre a face de toda a terra.

⁹Þess vegna heitir hún Babel, því að þar ruglaði Drottinn tungumál allrar jarðarinnar, og þaðan tvístraði hann þeim um alla jörðina.

¹⁰Estas são as gerações de Sem. Tinha ele cem anos, quando gerou a Arfaxade, dois anos depois do dilúvio.

¹⁰Þetta er ættartala Sems: Sem var hundrað ára gamall, er hann gat Arpaksad, tveim árum eftir flóðið.

¹¹E viveu Sem, depois que gerou a Arfaxade, quinhentos anos; e gerou filhos e filhas.

¹¹Og Sem lifði, eftir að hann gat Arpaksad, fimm hundruð ár og gat sonu og dætur.

¹²Arfaxade viveu trinta e cinco anos, e gerou a Selá.

¹²Er Arpaksad var þrjátíu og fimm ára, gat hann Sela.

¹³Viveu Arfaxade, depois que gerou a Selá, quatrocentos e três anos; e gerou filhos e filhas.

¹³Og Arpaksad lifði, eftir að hann gat Sela, fjögur hundruð og þrjú ár og gat sonu og dætur.

¹⁴Selá viveu trinta anos, e gerou a Eber.

¹⁴Er Sela var þrjátíu ára, gat hann Eber.

¹⁵Viveu Selá, depois que gerou a Eber, quatrocentos e três anos; e gerou filhos e filhas.

¹⁵Og Sela lifði, eftir að hann gat Eber, fjögur hundruð og þrjú ár og gat sonu og dætur.

¹⁶Eber viveu trinta e quatro anos, e gerou a Pelegue.

¹⁶Er Eber var þrjátíu og fjögurra ára, gat hann Peleg.

¹⁷Viveu Eber, depois que gerou a Pelegue, quatrocentos e trinta anos; e gerou filhos e filhas.

¹⁷Og Eber lifði, eftir að hann gat Peleg, fjögur hundruð og þrjátíu ár og gat sonu og dætur.

¹⁸Pelegue viveu trinta anos, e gerou a Reú.

¹⁸Er Peleg var þrjátíu ára, gat hann Reú.

¹⁹Viveu Pelegue, depois que gerou a Reú, duzentos e nove anos; e gerou filhos e filhas.

¹⁹Og Peleg lifði, eftir að hann gat Reú, tvö hundruð og níu ár og gat sonu og dætur.

²⁰Reú viveu trinta e dois anos, e gerou a Serugue.

²⁰Er Reú var þrjátíu og tveggja ára, gat hann Serúg.

²¹Viveu Reú, depois que gerou a Serugue, duzentos e sete anos; e gerou filhos e filhas.

²¹Og Reú lifði, eftir að hann gat Serúg, tvö hundruð og sjö ár og gat sonu og dætur.

²²Serugue viveu trinta anos, e gerou a Naor.

²²Er Serúg var þrjátíu ára, gat hann Nahor.

²³Viveu Serugue, depois que gerou a Naor, duzentos anos; e gerou filhos e filhas.

²³Og Serúg lifði, eftir að hann gat Nahor, tvö hundruð ár og gat sonu og dætur.

²⁴Naor viveu vinte e nove anos, e gerou a Tera.

²⁴Er Nahor var tuttugu og níu ára, gat hann Tara.

²⁵Viveu Naor, depois que gerou a Tera, cento e dezenove anos; e gerou filhos e filhas.

²⁵Og Nahor lifði, eftir að hann gat Tara, hundrað og nítján ár og gat sonu og dætur.

²⁶Tera viveu setenta anos, e gerou a Abrão, a Naor e a Harã.

²⁶Er Tara var sjötíu ára, gat hann Abram, Nahor og Haran.

²⁷Estas são as gerações de Tera: Tera gerou a Abrão, a Naor e a Harã; e Harã gerou a Ló.

²⁷Þetta er saga Tara: Tara gat Abram, Nahor og Haran, en Haran gat Lot.

²⁸Harã morreu antes de seu pai Tera, na terra do seu nascimento, em Ur dos Caldeus.

²⁸Og Haran dó á undan Tara föður sínum í ættlandi sínu, í Úr í Kaldeu.

²⁹Abrão e Naor tomaram mulheres para si: o nome da mulher de Abrão era Sarai, e o nome da mulher do Naor era Milca, filha de Harã, que foi pai de Milca e de Iscá.

²⁹Og Abram og Nahor tóku sér konur. Kona Abrams hét Saraí, en kona Nahors Milka, dóttir Harans, föður Milku og föður Ísku.

³⁰Sarai era estéril; não tinha filhos.

³⁰En Saraí var óbyrja, hún átti eigi börn.

³¹Tomou Tera a Abrão seu filho, e a Ló filho de Harã, filho de seu filho, e a Sarai sua nora, mulher de seu filho Abrão, e saiu com eles de Ur dos Caldeus, a fim de ir para a terra de Canaã; e vieram até Harã, e ali habitaram.

³¹Þá tók Tara Abram son sinn og Lot Haransson, sonarson sinn, og Saraí tengdadóttur sína, konu Abrams sonar síns, og lagði af stað með þau frá Úr í Kaldeu áleiðis til Kanaanlands, og þau komu til Harran og settust þar að.Og dagar Tara voru tvö hundruð og fimm ár. Þá andaðist Tara í Harran.

³²Foram os dias de Tera duzentos e cinco anos; e morreu Tera em Harã.

³²Og dagar Tara voru tvö hundruð og fimm ár. Þá andaðist Tara í Harran.