1Há um mal que tenho visto debaixo do sol, e que pesa muito sobre o homem:
1Ut cuan cuißchic jun li chßaßajquilal ninqßue retal nacßulman rajlal saß ruchichßochß.
2um homem a quem Deus deu riquezas, bens e honra, de maneira que nada lhe falta de tudo quanto ele deseja, contudo Deus não lhe dá poder para daí comer, antes o estranho lho come; também isso é vaidade e grande mal.
2Cuanqueb li nequeßqßueheß xbiomal ut xlokßal xban li Dios. Chixjunil cuan reheb. Mâcßaß napaltoß chiruheb. Abanan li Dios incßaß naxqßueheb chixyalbal xsahil lix biomaleb. Jalan ban chic aj e nacana cuiß. Aßin mâcßaß na-oc cuiß. Aßan jun raylal ut chßaßajquilal chokß reheb li cristian.
3Se o homem gerar cem filhos, e viver muitos anos, de modo que os dias da sua vida sejam muitos, porém se a sua alma não se fartar do bem, e além disso não tiver sepultura, digo que um aborto é melhor do que ele;
3Junak cuînk naru nacuan jun cientak li ralal xcßajol. Ut naru ajcuiß nacuan nabalak chihab saß ruchichßochß. Usta kßaxal najt rok lix yußam saß ruchichßochß, mâcßaß na-oc cuiß cui incßaß naxyal xsahil li cßaßru cuan re chi moco namukeß saß xyâlal. Lâin nincßoxla nak kßaxal us junak li cßulaßal yal nanumeß chiru li cuînk aßan.
4porquanto debalde veio, e em trevas se vai, e de trevas se cobre o seu nome;
4Usta li cßulaßal aßin li yal quinumeß incßaß quiyoßla saß xyâlal, quicana yal chi joßcan. Chanchan quicana saß kßojyîn chi mâcßaß xcßabaß.
5e ainda que nunca viu o sol, nem o conheceu, mais descanso tem do que o tal;
5Li cßulaßal aßan incßaß qui-iloc cutan chi moco quixnau ru li cuânc saß ruchichßochß. Abanan kßaxal us quixcßul li cßulaßal aßan chiru li quixcßul li cuînk xban nak cô chi hilânc.
6e embora vivesse duas vezes mil anos, mas não gozasse o bem, - não vão todos para um mesmo lugar?
6Li cuînk aßin xru raj xcuan cuibak mil chihab saß ruchichßochß. Abanan cui incßaß xyal xsahil li cßaßru cuan re, mâcßaß na-oc cuiß. ¿Ma incßaß ta biß tâcâmk li cuînk joß nak quicam li cßulaßal?
7Todo o trabalho do homem é para a sua boca, e contudo não se satisfaz o seu apetite.
7Li cuînk naxcamsi rib chi cßanjelac yal re tixtzaca. Abanan incßaß nacßojla xchßôl riqßuin chixjunil li naxsicß.
8Pois, que vantagem tem o sábio sobre o tolo? e que tem o pobre que sabe andar perante os vivos?
8¿Ma kßaxal us ta biß cuanqueb li cristian li cuanqueb xnaßleb chiruheb li mâcßaßeb xnaßleb? Ut, ¿ma kßaxal us ta biß cuanqueb li nebaß xban nak xeßxnau cuânc saß xyânkeb li cuanqueb saß ruchichßochß?
9Melhor é a vista dos olhos do que o vaguear da cobiça; também isso é vaidade, e desejo vão.
9Kßaxal us nak tixcßojob xchßôl riqßuin li joß qßuial cuan re chiru nak yôk chi cßoxlac chirix nabal xtzßakob li cßaßru re xban nak aßan mâcßaß na-oc cuiß. Junes raylal naxqßue.
10Seja qualquer o que for, já há muito foi chamado pelo seu nome; e sabe-se que é homem; e ele não pode contender com o que é mais forte do que ele.
10Li cßaßru nacßulman anakcuan ac chßolchßo nak joßcan tâcßulmânk. Joßcan nak incßaß naru xcuechßinquil rix li cßaßru naxbânu li Dios.
11Visto que as muitas palavras aumentam a vaidade, que vantagem tira delas o homem?
11Li ani nacuulac chiru cuechßînc, mâcßaß na-oc cuiß li naxbânu. Usta nabal li âtin naxye, mâcßaß naxra nak naâtinac nabal.¿Ma cuan ta biß junak nanaßoc re cßaßru li us chokß re li cuînk nak cuan arin saß ruchichßochß? Lix yußam nanumeß saß junpât chi mâcßaß rajbal. Ut, ¿ma cuan ta biß junak tâyehok re cßaßru tâcßulmânk nak acak xcam?
12Porque, quem sabe o que é bom nesta vida para o homem, durante os poucos dias da sua vida vã, os quais gasta como sombra? pois quem declarará ao homem o que será depois dele debaixo do sol?
12¿Ma cuan ta biß junak nanaßoc re cßaßru li us chokß re li cuînk nak cuan arin saß ruchichßochß? Lix yußam nanumeß saß junpât chi mâcßaß rajbal. Ut, ¿ma cuan ta biß junak tâyehok re cßaßru tâcßulmânk nak acak xcam?