Portuguese: Almeida Atualizada

Kekchi

Micah

4

1Mas nos últimos dias acontecerá que o monte da casa do Senhor será estabelecido como o mais alto dos montes, e se exalçará sobre os outeiros, e a ele concorrão os povos.
1Ut saß rosoßjiqueb li cutan li tzûl cuan cuiß lix Templo li Kâcuaß tânimâk xlokßal ut aßanak chic li kßaxal nim xcuanquil saß xyânkeb chixjunileb li tzûl ut aran talajeßxic nabal li tenamit.
2E irão muitas nações, e dirão: Vinde, e subamos ao monte do Senhor, e � casa do Deus de Jacó, para que nos ensine os seus caminhos, de sorte que andemos nas suas veredas; porque de Sião sairá a lei, e de Jerusalém a palavra do Senhor.
2Ut nabaleb li tenamit teßchâlk ut teßxye: —Yôkeb. Takekßo chiru li tzûl li cuan cuiß li templo. Toxic saß rochoch lix Dios laj Jacob ut aßan tâcßutuk chiku cßaßru târaj takabânu. Ut lâo takabânu li cßaßru naraj aßan xban nak aran Sión nayeman chak lix chakßrab li Kâcuaß. Aran Jerusalén nayeman chak li râtin li Dios.
3E julgará entre muitos povos, e arbitrará entre nações poderosas e longínquas; e converterão as suas espadas em relhas de arado, e as suas lanças em podadeiras; uma nação não levantará a espada contra outra nação, nem aprenderão mais a guerra.
3Li Kâcuaß târakok âtin saß xbêneb nabal chi tenamit ut tixtijeb li xnînkal tenamit cuanqueb chak chi najt. Ut talajeßxten chi martillo lix chßîchßeb nequeßpletic cuiß ut teßxsukßisi chokß asaron. Ut eb lix lânseb talajeßxsukßisi chokß cßoncßôquil chßîchß re xyocßbal li acuîmk. Ut eb li tenamit incßaß chic teßxpleti ribeb chi moco teßxcauresi ta chic ribeb re pletic.
4Mas assentar-se-á cada um debaixo da sua videira, e debaixo da sua figueira, e não haverá quem os espante, porque a boca do Senhor dos exércitos o disse.
4Ut talajeßcßojlak chi xjûnkaleb rubel xtônal li uva ut rubel lix cheßel li higo ut mâ ani chic tâseßbesînk reheb xban nak joßcan quixye li Kâcuaß li nimajcual Dios.
5Pois todos os povos andam, cada um em nome do seu deus; mas nós andaremos para todo o sempre em o nome do Senhor nosso Deus.
5Usta chixjunileb li tenamit yôkeb chixlokßoninquil lix yîbanbil dios, abanan lâo takalokßoni li Kâcuaß li kaDios ut takabânu li cßaßru naraj aßan chi junelic kße cutan.
6Naquele dia, diz o Senhor, congregarei a que coxeava, e recolherei a que tinha sido expulsa, e a que eu afligi.
6Quixye li Kâcuaß chi joßcaßin: —Tâcuulak xkßehil nak lâin tinchßutubeb li cualal incßajol li quebinqßue chixtojbal rix lix mâqueb nak queßchapeß ut queßcßameß xbaneb li xicß nequeßiloc reheb.
7E da que coxeava farei um resto, e da que tinha sido arrojada para longe, uma nação poderosa; e o Senhor reinará sobre eles no monte Sião, desde agora e para sempre.
7Rahobtesinbileb anakcuan ut najt cuanqueb. Abanan tâcuulak xkßehil nak tinqßueheb cuißchic chi qßuiânc ut teßcuânk cuißchic xcuanquil li incßaß queßsacheß. Ut lâin li Kâcuaß tintaklânk saß xbêneb saß li tzûl Sión chalen anakcuan ut chi junelic, chan li Kâcuaß.
8E a ti, ó torre do rebanho, outeiro da filha de Sião, a ti virá, sim, a ti virá o primeiro domínio, o reino da filha de Jerusalém.
8Ut li cuanqueb aran Jerusalén bar cuan cuiß li tzûl Sión aßanakeb chic li tenamit li kßaxal nim xcuanquil chi taklânc saß xyânkeb chixjunileb joß nak queßcuan junxil. Aran tâcuânk li Kâcuaß chixqßuebal xcacuil xchßôleb li ralal xcßajol joß nak laj ilol xul nacuan saß li cab najt xteram chirilbaleb lix quetômk.
9E agora, por que fazes tão grande pranto? Não há em ti rei? pereceu o teu conselheiro, de modo que se apoderaram de ti dores, como da que está de parto,
9¿Cßaßut nak yôquex chixjapbal êre anakcuan, lâex aj Israel? ¿Ma xban nak xchapeß lê rey malaj ut xban nak xcamsîc laj qßuehol ênaßleb? Lê raylal chanchan xraylal li ixk li qßuirâc re.
10Sofre dores e trabalha, ó filha de Sião, como a que está de parto; porque agora sairás da cidade, e morarás no campo, e virás até Babilônia. Ali, porém serás livrada; ali te remirá o Senhor da mão de teus inimigos.
10Chexyâbak ut chirahokß saß êchßôl lâex li cuanquex Sión joß jun li ixk li oc re chi qßuirâc. Chiyotßekß êchßôl xban nak anakcuan tento nak tex-êlk saß lê tenamit ut texxic chi cuânc saß cßalebâl. Texcßamekß aran Babilonia, abanan texcolekß xban nak li Kâcuaß tâisînk êre saß rukßeb li xicß nequeßiloc êre.
11Agora se congregaram muitas nações contra ti, que dizem: Seja ela profanada, e vejam o nossos olhos o seu desejo sobre Sião.
11Anakcuan nabal chi tenamit xeßxchßutub ribeb chi pletic êriqßuin. Nequeßxye: —Takasach li tenamit Jerusalén. Takaj takil nak tâosokß chi junaj cua li tenamit Sión, chanqueb.
12Mas, não sabem os pensamentos do Senhor, nem entendem o seu conselho; porque as ajuntou como gavelas para dentro da eira.
12Abanan eb li tenamit aßin incßaß nequeßxtau ru lix cßaßux li Dios chi moco nequeßxtau ru li cßaßru naraj. Ut incßaß nequeßxqßue retal nak li Kâcuaß ac xchßutubeb ru re tixqßueheb chixtojbal rix lix mâqueb, joß nak nequeßxchßutub li trigo nak oqueb re chirisinquil li rix.Li Kâcuaß tixye reheb lix tenamit: —Lâex aj Jerusalén, ayukex. Lâex chic texnumtâk saß xbêneb li xicß nequeßiloc êre. Lâin tinqßuehok êcacuilal. Chanchanakex li joskß aj cuacax. Chanchan cuânk lê xucub hierro. Ut lê rok chanchanak bronce. Texnumtâk saß xbêneb nabal chi tenamit. Ut li cßaßru têrêchani têkßaxtesi cue. Lix biomaleb têmayeja chicuu. Lâin li Kâcuaß li kßaxal nim incuanquil saß xbêneb chixjunileb li cuanqueb saß ruchichßochß, chan li Kâcuaß.
13Levanta-te, e debulha, ó filha de Sião, porque eu farei de ferro o teu chifre, e de bronze as tuas unhas; e esmiuçarás a muitos povos; e dedicarás o seu ganho ao Senhor, e os seus bens ao Senhor de toda a terra.
13Li Kâcuaß tixye reheb lix tenamit: —Lâex aj Jerusalén, ayukex. Lâex chic texnumtâk saß xbêneb li xicß nequeßiloc êre. Lâin tinqßuehok êcacuilal. Chanchanakex li joskß aj cuacax. Chanchan cuânk lê xucub hierro. Ut lê rok chanchanak bronce. Texnumtâk saß xbêneb nabal chi tenamit. Ut li cßaßru têrêchani têkßaxtesi cue. Lix biomaleb têmayeja chicuu. Lâin li Kâcuaß li kßaxal nim incuanquil saß xbêneb chixjunileb li cuanqueb saß ruchichßochß, chan li Kâcuaß.