Portuguese: Almeida Atualizada

Maori

Job

22

1Então respondeu Elifaz, o temanita:
1¶ Ano ra ko Eripata Temani; i mea ia,
2Pode o homem ser de algum proveito a Deus? Antes a si mesmo é que o prudenté será proveitoso.
2E whai pai ano ranei te Atua i te tangata? He pono e whai pai te tangata i a ia ano ki te mea he ngakau mohio tona.
3Tem o Todo-Poderoso prazer em que tu sejas justo, ou lucro em que tu faças perfeitos os teus caminhos?
3He oranga ngakau ranei ki te Kaha Rawa tou tika? Hei taonga ranei ki a ia, ki te meinga e koe ou ara kia tino tika?
4É por causa da tua reverência que te repreende, ou que entra contigo em juízo?
4He wehi ranei nou i a ia i whakahe ai ia i a koe, i whakawa ai i a koe?
5Não é grande a tua malícia, e sem termo as tuas iniqüidades?
5¶ He teka ianei he nui tou he? Kahore hoki he pito whakamutunga o ou kino.
6Pois sem causa tomaste penhôres a teus irmaos e aos nus despojaste dos vestidos.
6I tangohia noatia hoki e koe nga mea a tou teina hei taunaha, huia ana e koe nga kakahu o te hunga e noho tahanga ana.
7Não deste ao cansado água a beber, e ao faminto retiveste o pão.
7Kihai i whakainumia e koe ki te wai te hunga ngenge; kaiponuhia ana e koe he taro ki te hunga e matekai ana.
8Mas ao poderoso pertencia a terra, e o homem acatado habitava nela.
8Ko te tangata marohirohi, i a ia te whenua; ko te tangata honore, noho ana ia i reira.
9Despediste vazias as viúvas, e os braços dos órfãos foram quebrados.
9Ko nga pouaru, unga rawakoretia atu ana e koe, whatiwhatiia ana nga ringa o nga pani.
10Por isso é que estás cercado de laços, e te perturba um pavor repentino,
10Na reira karapotia putia ana koe e nga mahanga, raruraru ana koe i te wehi pa whakarere;
11ou trevas de modo que nada podes ver, e a inundação de águas te cobre.
11I te pouri ranei, e kore ai koe e kite; a nui atu te wai e taupoki na i a koe.
12Não está Deus na altura do céu? Olha para as mais altas estrelas, quão elevadas estão!
12He teka ianei kei te wahi tiketike o te rangi te Atua? Tirohia atu ano hoki a runga o nga whetu, to ratou teitei!
13E dizes: Que sabe Deus? Pode ele julgar através da escuridão?
13A e mea na koe, He aha ta te Atua e mohio ai? E puta mai ranei tana whakawa i roto i te kapua pouri?
14Grossas nuvens o encobrem, de modo que não pode ver; e ele passeia em volta da abóbada do céu.
14Ko tona wahi ngaro ko nga kapua matotoru, te kite ia; kei te taiawhio ano ia i nga rangi.
15Queres seguir a vereda antiga, que pisaram os homens iníquos?
15¶ Ka mau tonu ranei koe ki te ara o mua, i haerea ra e nga tangata kikino?
16Os quais foram arrebatados antes do seu tempo; e o seu fundamento se derramou qual um rio.
16I kapohia atu nei i te mea kahore ano i rite o ratou ra; tahoroa ana to ratou turanga ano he awa:
17Diziam a Deus: retira-te de nós; e ainda: Que é que o Todo-Poderoso nos pode fazer?
17I mea nei ki te Atua, Mawehe atu i a matou; a, He aha e taea e te Kaha Rawa mo matou?
18Contudo ele encheu de bens as suas casas. Mas longe de mim estejam os conselhos dos ímpios!
18Heoi i whakakiia e ia o ratou whare ki nga mea papai: ko te whakaaro ia o te hunga kino e matara atu ana i ahau.
19Os justos o vêem, e se alegram: e os inocentes escarnecem deles,
19E kite ana te hunga tika, a koa ana: kataina iho ratou e te hunga harakore:
20dizendo: Na verdade são exterminados os nossos adversários, e o fogo consumiu o que deixaram.
20Me te ki, He pono kua haukotia te hunga i tahuri mai ki a tatou, pau ake i te ahi te toenga o ratou.
21Apega-te, pois, a Deus, e tem paz, e assim te sobrevirá o bem.
21¶ Waiho ia hei hoa mou, katahi koe ka ata noho; ma reira ka tae mai ai te pai ki a koe.
22Aceita, peço-te, a lei da sua boca, e põe as suas palavras no teu coração.
22Tahuri mai ra ki te ture a tona mangai, rongoatia hoki ana kupu ki roto ki tou ngakau.
23Se te voltares para o Todo-Poderoso, serás edificado; se lançares a iniqüidade longe da tua tenda,
23Ki te hoki koe ki te Kaha Rawa, tera koe e hanga; ki te nekehia atu e koe te kino kia mamao i ou teneti.
24e deitares o teu tesouro no pó, e o ouro de Ofir entre as pedras dos ribeiros,
24A ka whakapuranga koe i tau taonga ki te puehu, te koura o Opira ki waenga i nga kohatu o nga awa;
25então o Todo-Poderoso será o teu tesouro, e a tua prata preciosa.
25A ko te Kaha Rawa hei taonga mou, hei hiriwa utu nui ki a koe.
26Pois então te deleitarás no Todo-Poderoso, e levantarás o teu rosto para Deus.
26Ko reira hoki koe ahuareka ai ki te Kaha Rawa, a ka ara ake tou mata ki te Atua.
27Tu orarás a ele, e ele te ouvirá; e pagarás os teus votos.
27Ka inoi ano koe ki a ia, a ka whakarongo mai ia ki a koe; ka whakamana ano e koe au kupu taurangi.
28Também determinarás algum negócio, e ser-te-á firme, e a luz brilhará em teus caminhos.
28Ka whakatakotoria hoki e koe he tikanga, a ka whakapumautia ki a koe; ka whiti ano te marama ki runga ki ou ara.
29Quando te abaterem, dirás: haja exaltação! E Deus salvará ao humilde.
29Ki te maka koe e ratou ki raro, ka ki koe, Tenei ano he whakaarahanga ake; ka whakaorangia ano e ia te ngakau whakaiti.
30E livrará até o que não é inocente, que será libertado pela pureza de tuas mãos.
30Ka whakaorangia e ia te tangata ahakoa ehara i te harakore: ae ra, ka whakaorangia ia e te ma o ou ringa.