1Tocai a trombeta em Sião, e dai o alarma no meu santo monte. Tremam todos os moradores da terra, porque vem vindo o dia do Senhor; já está perto;
1
شیپور خطر را در صهیون بنوازید؛
بگذارید صدای آن بر سر کوه مقدّس من شنیده شود
و مردم یهودا از ترس بلرزند،
زیرا روز داوری خداوند بزودی فرا میرسد.
2dia de trevas e de escuridão, dia de nuvens e de negrume! Como a alva, está espalhado sobre os montes um povo grande e poderoso, qual nunca houve, nem depois dele haverá pelos anos adiante, de geração em geração:
2
آن روز، روز تاریکی و ظلمت،
روز ابرهای سیاه و تاریکی غلیظ است.
سپاه نیرومندی همچون سیاهی شب کوهها را میپوشاند.
آن لشکر چنان عظیم و قوی است
که مانند آن قبلاً هرگز دیده نشده است
و بعد از این هم دیده نخواهد شد.
3Diante dele um fogo consome, e atrás dele uma chama abrasa; a terra diante dele é como o jardim do Édem mas atrás dele um desolado deserto; sim, nada lhe escapa.
3
همچون آتش، هرچه را که روی زمین است میسوزاند.
زمین پیش از آمدن آنها مثل باغ عدن است،
امّا وقتی از آن میگذرند، به بیابان خشک و بایر تبدیل میشود.
هیچ چیز از چنگ آنها رهایی نمییابد.
4A sua aparência é como a de cavalos; e como cavaleiros, assim correm.
4
آنها شبیه اسب هستند
و مانند اسبهای جنگی میتازند.
5Como o estrondo de carros sobre os cumes dos montes vão eles saltando, como o ruído da chama de fogo que consome o restelho, como um povo poderoso, posto em ordem de batalha.
5
وقتی بر کوهها جست و خیز میکنند،
صدایشان همچون غرّش ارّابهها
و صدای شعلهٔ آتشی است که کاه را میسوزاند
و مانند نعرهٔ سپاه نیرومندی است که برای جنگ لشکرکشی میکند.
6Diante dele estão angustiados os povos; todos os semblantes empalidecem.
6
مردم در برابر آنها وحشت میکنند
و رنگ از رویشان میپرد.
7Correm como valentes, como homens de guerra sobem os muros; e marcham cada um nos seus caminhos e não se desviam da sua fileira.
7
مانند جنگجویان حمله میآورند
و همچون سربازان از دیوارها بالا میروند.
همهٔ آنها مستقیم پیش میروند
و جهت خود را تغییر نمیدهند.
8Não empurram uns aos outros; marcham cada um pelo seu carreiro; abrem caminho por entre as armas, e não se detêm.
8
مانع یکدیگر نمیشوند،
بلکه در صف خود مستقیماً پیش میروند،
خط دفاع را میشکنند و هیچ سلاحی نمیتواند جلو آنها را بگیرد.
9Pulam sobre a cidade, correm pelos muros; sobem nas casas; entram pelas janelas como o ladrão.
9
به شهر هجوم میبرند،
از دیوارها بالا میروند
و همچون دزد از پنجرهها وارد خانهها میشوند.
10Diante deles a terra se abala; tremem os céus; o sol e a lua escurecem, e as estrelas retiram o seu resplendor.
10
زمین در زیر پای آنها به لرزه میآید
و آسمانها تکان میخورند.
خورشید و ماه تاریک میشوند
و ستارگان نور افشانی نمیکنند.
11E o Senhor levanta a sua voz diante do seu exército, porque muito grande é o seu arraial; e poderoso é quem executa a sua ordem; pois o dia do Senhor é grande e muito terrível, e quem o poderá suportar?
11
خداوند با صدای بلند به لشکر خود فرمان میدهد
و سپاه عظیم و بیشمار او اوامرش را اطاعت میکنند.
روز خداوند روزی هولناک و وحشتانگیز است.
کیست که بتواند آن را تحمّل کند؟
12Todavia ainda agora diz o Senhor: Convertei-vos a mim de todo o vosso coração; e isso com jejuns, e com choro, e com pranto.
12
خداوند میفرماید: «با وجود اینها،
با تمام دل خود، با روزه
و گریه و ماتم به سوی من بازگردید.
13E rasgai o vosso coração, e não as vossas vestes; e convertei-vos ao Senhor vosso Deus; porque ele é misericordioso e compassivo, tardio em irar-se e grande em benignidade, e se arrepende do mal.
13
پاره کردن لباسهایتان کافی نیست؛
بگذارید تا قلب شکستهٔ شما اندوهتان را نشان دهد»
به سوی خداوند، خدای خود بازگردید،
زیرا او کریم و مهربان است.
زود خشم نمیگیرد و رحمت و محبّت او بیپایان است.
همیشه برای بخشیدن آماده است و راضی به مجازات شما نیست.
14Quem sabe se não se voltará e se arrependerá, e deixará após si uma bênção, em oferta de cereais e libação para o Senhor vosso Deus?
14
کسی چه میداند، شاید خداوند تصمیم خود را عوض کند
و محصولات شما را آنقدر برکت بدهد
که دوباره بتوانید هدیهٔ آردی و ریختنی به خداوند، خدای خود تقدیم کنید.
15Tocai a trombeta em Sião, santificai um jejum, convocai uma assembléia solene;
15
در کوه صهیون شیپور را به صدا در آورید؛
فرمان بدهید روزه بگیرند و برای گردهمایی بیایند.
16congregai o povo, santificai a congregação, ajuntai os anciãos, congregai os meninos, e as crianças de peito; saia o noivo da sua recâmara, e a noiva do seu tálamo.
16
آنها را تقدیس نمایید.
ریشسفیدان، اطفال
و حتّی کودکان شیر خوار را جمع کنید.
داماد از خانه
و عروس از حجلهٔ خود بیرون بیاید.
17Chorem os sacerdotes, ministros do Senhor, entre o alpendre e o altar, e digam: Poupa a teu povo, ó Senhor, e não entregues a tua herança ao opróbrio, para que as nações façam escárnio dele. Por que diriam entre os povos: Onde está o seu Deus?
17
کاهنانی که خادمان خداوند هستند،
بین قربانگاه و دروازهٔ ورودی معبد بزرگ بایستند
و گریه کنند و بگویند:
«خداوندا، بر قومت رحم کن.
نگذار که آنها مایهٔ تمسخر اقوام دیگر شوند و بگویند:
'خدای شما کجاست؟'»
18Então o Senhor teve zelo da sua terra, e se compadeceu do seu povo.
18
آنگاه خداوند بهخاطر آبروی سرزمین خود به غیرت میآید
و بر قوم خود رحمت میکند.
19E o Senhor, respondende, disse ao seu povo: Eis que vos envio o trigo, o vinho e o azeite, e deles sereis fartos; e vos não entregarei mais ao opróbrio entre as nações;
19
خداوند در جواب قوم خود میفرماید:
«من برای شما غلّه، شراب و روغن زیتون میفرستم تا سیر شوید.
اقوام بیگانه دیگر شما را مسخره نخواهند کرد.
20e removerei para longe de vós o exército do Norte, e o lançarei para uma terra seca e deserta, a sua frente para o mar oriental, e a sua retaguarda para o mar ocidental; subirá o seu mau cheiro, e subirá o seu fedor, porque ele tem feito grandes coisas.
20
لشکر دشمن را که از شمال بر شما هجوم آوردند،
از آنجا دور کرده به سرزمینی خشک و ویران میرانم.
بعضی از آنها را در دریای مرده
و بعضی را در دریای مدیترانه میفرستم تا در آنجا بمیرند
و بوی گَند لاشههایشان به مشام برسد.
من آنها را بهخاطر آنچه که بر شما کردند، از بین خواهم برد.
21Não temas, ó terra; regozija-te e alegra-te, porque o Senhor tem feito grandes coisas.
21
«ای زمین نترس و خوشحال باش،
زیرا خداوند کارهای بزرگی برایت انجام داده است!
22Não temais, animais do campo; porque os pastos do deserto já reverdecem, porque a árvore dá o seu fruto, e a vide e a figueira dão a sua força.
22
ای حیوانات صحرا هراسان نباشید،
زیرا چراگاهها سرسبز میشوند
و درختان میوه بار میآورند.
میوهٔ انجیر و انگور فراوان میگردد.
23Alegrai-vos, pois, filhos de Sião, e regozijai-vos no Senhor vosso Deus; porque ele vos dá em justa medida a chuva temporã, e faz descer abundante chuva, a temporã e a serôdia, como dantes.
23
«ای مردم صهیون، خوشحال باشید
و از کارهای خداوند شادی نمایید!
چون با فرستادن باران، عدالت خود را نشان میدهد.
دوباره باران بهاری را در بهار
و باران پاییزی را در پاییز خواهد بارانید.
24E as eiras se encherão de trigo, e os lagares trasbordarão de mosto e de azeite.
24
بار دیگر خرمنگاهها پُر از گندم
و چرخشتها لبریز از روغن و شراب میگردند.»
25Assim vos restituirei os anos que foram consumidos pela locusta voadora, a devoradora, a destruidora e a cortadora, o meu grande exército que enviei contra vós.
25
خداوند میفرماید:
«خساراتی را که سالهای پیش ملخها،
آن لشکر عظیم و نابود کنندهای که من فرستادم
بر شما وارد آوردند، جبران میکنم.
26Comereis abundantemente e vos fartareis, e louvareis o nome do Senhor vosso Deus, que procedeu para convosco maravilhosamente; e o meu povo nunca será envergonhado.
26
غذای فراوان میخورید و سیر میشوید
و نام مرا که خداوند شما هستم
بهخاطر کارهای عجیبی که برای شما انجام دادهام، ستایش خواهید کرد.
قوم من دیگر هرگز خوار نخواهد شد.
27Vós, pois, sabereis que eu estou no meio de Israel, e que eu sou o Senhor vosso Deus, e que não há outro; e o meu povo nunca mais será envergonhado.
27
آنگاه شما ای قوم اسرائیل میدانید که من در بین شما میباشم
و تنها من، خداوند، خدای شما هستم
و شما که قوم من هستید دیگر هرگز شرمسار نخواهید شد.
28Acontecerá depois que derramarei o meu Espírito sobre toda a carne; vossos filhos e vossas filhas profetizarão, os vossos anciãos terão sonhos, os vossos mancebos terão visões;
28
بعد از آن روح خود را بر همهٔ مردم خواهم ریخت.
پسران و دختران شما نبوّت خواهند کرد.
پیران شما خوابها و جوانان رؤیاها خواهند دید.
29e também sobre os servos e sobre as servas naqueles dias derramarei o meu Espírito.
29
در آن روزها حتّی بر غلامان و کنیزان شما هم
روح خود را خواهم ریخت.
30E mostrarei prodígios no céu e na terra, sangue e fogo, e colunas de fumaça.
30
«نشانههای حیرتانگیزی از خون،
آتش و ستونهای دود،
در آسمان و زمین ظاهر خواهم کرد.
31O sol se converterá em trevas, e a lua em sangue, antes que venha o grande e terrível dia do Senhor.
31
قبل از آن که روز عظیم و وحشتناک خداوند فرارسد،
آفتاب تاریک و ماه رنگ خون خواهد گرفت.
هرکه نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت.
زیرا خداوند فرموده است
که در اورشلیم عدّهای جان سالم بدر میبرند
و کسانیکه برگزیدهٔ او هستند باقی میمانند.»
32E há de ser que todo aquele que invocar o nome do Senhor será salvo; pois no monte Sião e em Jerusalém estarão os que escaparem, como disse o Senhor, e entre os sobreviventes aqueles que o Senhor chamar.
32
هرکه نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت.
زیرا خداوند فرموده است
که در اورشلیم عدّهای جان سالم بدر میبرند
و کسانیکه برگزیدهٔ او هستند باقی میمانند.»