1Filho meu, atende � minha sabedoria; inclinão teu ouvido � minha prudência;
1Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
2para que observes a discrição, e os teus lábios guardem o conhecimento.
2me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
3Porque os lábios da mulher licenciosa destilam mel, e a sua boca e mais macia do que o azeite;
3Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
4mas o seu fim é amargoso como o absinto, agudo como a espada de dois gumes.
4por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
5Os seus pés descem � morte; os seus passos seguem no caminho do Seol.
5Këmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol.
6Ela não pondera a vereda da vida; incertos são os seus caminhos, e ela o ignora.
6Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
7Agora, pois, filhos, dai-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha boca.
7Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
8Afasta para longe dela o teu caminho, e não te aproximes da porta da sua casa;
8Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
9para que não dês a outros a tua honra, nem os teus anos a cruéis;
9për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
10para que não se fartem os estranhos dos teus bens, e não entrem os teus trabalhos na casa do estrangeiro,
10Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
11e gemas no teu fim, quando se consumirem a tua carne e o teu corpo,
11dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
12e digas: Como detestei a disciplina! e desprezou o meu coração a repreensão!
12dhe të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
13e não escutei a voz dos que me ensinavam, nem aos que me instruíam inclinei o meu ouvido!
13Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
14Quase cheguei � ruína completa, no meio da congregação e da assembléia.
14U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit".
15Bebe a água da tua própria cisterna, e das correntes do teu poço.
15Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
16Derramar-se-iam as tuas fontes para fora, e pelas ruas os ribeiros de águas?
16A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
17Sejam para ti só, e não para os estranhos juntamente contigo.
17Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
18Seja bendito o teu manancial; e regozija-te na mulher da tua mocidade.
18Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
19Como corça amorosa, e graciosa cabra montesa saciem-te os seus seios em todo o tempo; e pelo seu amor sê encantado perpetuamente.
19Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
20E por que, filho meu, andarias atraído pela mulher licenciosa, e abraÇarias o seio da adúltera?
20Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
21Porque os caminhos do homem estão diante dos olhos do Senhor, o qual observa todas as suas veredas.
21Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
22Quanto ao ímpio, as suas próprias iniqüidades o prenderão, e pelas cordas do seu pecado será detido.
22I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
23Ele morre pela falta de disciplina; e pelo excesso da sua loucura anda errado.
23Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.