¹Então falou Deus todas estas palavras, dizendo:

¹Тада рече Бог све ове речи говорећи:

²Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egito, da casa da servidão.

²Ја сам Господ Бог твој, који сам те извео из земље мисирске, из дома ропског.

³Não terás outros deuses diante de mim.

³Немој имати других богова уза ме.

⁴Não farás para ti imagem esculpida, nem figura alguma do que há em cima no céu, nem em baixo na terra, nem nas águas debaixo da terra.

⁴Не гради себи лик резани нити какву слику од оног што је горе на небу, или доле на земљи, или у води, испод земље.

⁵Não te encurvarás diante delas, nem as servirás; porque eu, o Senhor teu Deus, sou Deus zeloso, que visito a iniqüidade dos pais nos filhos até a terceira e quarta geração daqueles que me odeiam.

⁵Немој им се клањати нити им служити, јер сам ја Господ Бог твој, Бог ревнитељ, који походим грехе отачке на синовима до трећег и до четвртог кољена, оних који мрзе на мене;

⁶e uso de misericórdia com milhares dos que me amam e guardam os meus mandamentos.

⁶А чиним милост на хиљадама оних који ме љубе и чувају заповести моје.

⁷Não tomarás o nome do Senhor teu Deus em vão; porque o Senhor não terá por inocente aquele que tomar o seu nome em vão.

⁷Не узимај узалуд име Господа Бога свог; јер неће пред Господом бити прав ко узме име Његово узалуд.

⁸Lembra-te do dia do sábado, para o santificar.

⁸Сећај се дана од одмора да га светкујеш.

⁹Seis dias trabalharás, e farás todo o teu trabalho;

⁹Шест дана ради, и свршуј све послове своје.

¹⁰mas o sétimo dia é o sábado do Senhor teu Deus. Nesse dia não farás trabalho algum, nem tu, nem teu filho, nem tua filha, nem o teu servo, nem a tua serva, nem o teu animal, nem o estrangeiro que está dentro das tuas portas.

¹⁰А седми је дан одмор Господу Богу твом; тада немој радити ниједан посао, ни ти, ни син твој, ни кћи твоја, ни слуга твој, ни слушкиња твоја, ни живинче твоје, ни странац који је међу вратима твојим.

¹¹Porque em seis dias fez o Senhor o céu e a terra, o mar e tudo o que neles há, e ao sétimo dia descansou; por isso o Senhor abençoou o dia do sábado, e o santificou.

¹¹Јер је за шест дана створио Господ небо и земљу, море и шта је год у њима; а у седми дан почину; зато је благословио Господ дан од одмора и посветио га.

¹²Honra a teu pai e a tua mãe, para que se prolonguem os teus dias na terra que o Senhor teu Deus te dá.

¹²Поштуј оца свог и матер своју, да ти се продуже дани на земљи, коју ти да Господ Бог твој.

¹³Não matarás.

¹³Не убиј.

¹⁴Não adulterarás.

¹⁴Не чини прељубе.

¹⁵Não furtarás.

¹⁵Не кради.

¹⁶Não dirás falso testemunho contra o teu proximo.

¹⁶Не сведочи лажно на ближњег свог.

¹⁷Não cobiçarás a casa do teu próximo, não cobiçarás a mulher do teu próximo, nem o seu servo, nem a sua serva, nem o seu boi, nem o seu jumento, nem coisa alguma do teu próximo.

¹⁷Не пожели кућу ближњег свог, не пожели жену ближњег свог, ни слугу његовог, ни слушкињу његову, ни вола његовог, ни магарца његовог, нити ишта што је ближњег твог.

¹⁸Ora, todo o povo presenciava os trovões, e os relâmpagos, e o sonido da buzina, e o monte a fumegar; e o povo, vendo isso, estremeceu e pôs-se de longe.

¹⁸И сав народ виде гром и муњу и трубу где труби и гору где се дими; и народ видевши то узмаче се и стаде издалека,

¹⁹E disseram a Moisés: Fala-nos tu mesmo, e ouviremos; mas não fale Deus conosco, para que não morramos.

¹⁹И рекоше Мојсију: Говори нам ти, и слушаћемо; а нека нам не говори Бог, да не помремо.

²⁰Respondeu Moisés ao povo: Não temais, porque Deus veio para vos provar, e para que o seu temor esteja diante de vós, a fim de que não pequeis.

²⁰А Мојсије рече народу: Не бојте се, јер Бог дође да вас искуша и да вам пред очима буде страх Његов да не бисте грешили.

²¹Assim o povo estava em pé de longe; Moisés, porém, se chegou �s trevas espessas onde Deus estava.

²¹И народ стајаше издалека, а Мојсије приступи к мраку у коме беше Бог.

²²Então disse o Senhor a Moisés: Assim dirás aos filhos de Israel: Vós tendes visto que do céu eu vos falei.

²²И Господ рече Мојсију: Овако кажи синовима Израиљевим: видели сте где вам с неба говорих.

²³Não fareis outros deuses comigo; deuses de prata, ou deuses de ouro, não os fareis para vós.

²³Не градите уза ме богове сребрне, ни богове златне не градите себи.

²⁴um altar de terra me farás, e sobre ele sacrificarás os teus holocaustos, e as tuas ofertas pacíficas, as tuas ovelhas e os teus bois. Em todo lugar em que eu fizer recordar o meu nome, virei a ti e te abençoarei.

²⁴Олтар од земље начини ми, на коме ћеш ми приносити жртве своје паљенице и жртве своје захвалне, ситну и крупну стоку своју. На коме год месту заповедим да се спомиње име моје, доћи ћу к теби и благословићу те.

²⁵E se me fizeres um altar de pedras, não o construirás de pedras lavradas; pois se sobre ele levantares o teu buril, profaná-lo-ás.

²⁵Ако ли ми начиниш олтар од камена, немој начинити од тесаног камена; јер ако повучеш по њему гвожђем, оскврнићеш га.

²⁶Também não subirás ao meu altar por degraus, para que não seja ali exposta a tua nudez.

²⁶Немој уз басамаке ићи к олтару мом, да се не би открила голотиња твоја код њега.