¹Ora aconteceu no trigésimo ano, no quarto mês, no dia quinto do mês, que estando eu no meio dos cativos, junto ao rio Quebar, se abriram os céus, e eu tive visões de Deus.

¹Године тридесете, месеца четвртог, петог дана, кад бејах међу робљем на реци Хевару, отворише се небеса, и видех утваре Божје.

²No quinto dia do mês, já no quinto ano do cativeiro do rei Joaquim,

²Петог дана тог месеца, пете године од како се зароби цар Јоахин,

³veio expressamente a palavra do Senhor a Ezequiel, filho de Buzi, o sacerdote, na terra dos caldeus, junto ao rio Quebar; e ali esteve sobre ele a mão do Senhor.

³Дође реч Господња Језекиљу сину Вузијевом, свештенику, у земљи халдејској на реци Хевару, и онде дође рука Господња нада њ.

⁴Olhei, e eis que um vento tempestuoso vinha do norte, uma grande nuvem, com um fogo que emitia de contínuo labaredas, e um resplendor ao redor dela; e do meio do fogo saía uma coisa como o brilho de âmbar.

⁴И видех, и гле, силан ветар долажаше од севера, и велик облак и огањ који се разгореваше, и око њега светлост, а исред огња као јака светлост;

⁵E do meio dela saía a semelhança de quatro seres viventes. E esta era a sua aparência: tinham a semelhança de homem;

⁵Исред њега још као четири животиње, које на очи беху налик на човека;

⁶cada um tinha quatro rostos, como também cada um deles quatro asas.

⁶И у сваке беху четири лица, и четири крила у сваке;

⁷E as suas pernas eram retas; e as plantas dos seus pés como a planta do pé dum bezerro; e luziam como o brilho de bronze polido.

⁷И ноге им беху праве, а у стопалу беху им ноге као у телета; и севаху као углађена бронза.

⁸E tinham mãos de homem debaixo das suas asas, aos quatro lados; e todos quatro tinham seus rostos e suas asas assim:

⁸И руке им беху човечје под крилима над четири стране, и лица им и крила беху на четири стране.

⁹Uniam-se as suas asas uma � outra; eles não se viravam quando andavam; cada qual andava para adiante de si;

⁹Састављена им беху крила једно с другим; и не окретаху се идући, него свака иђаше на према се.

¹⁰e a semelhança dos seus rostos era como o rosto de homem; e � mão direita todos os quatro tinham o rosto de leão, e � mão esquerda todos os quatro tinham o rosto dé boi; e também tinham todos os quatro o rosto de águia;

¹⁰И лице беше у све четири лице човечје и лице лавово с десне стране, а с леве стране лице волујско и лице орлово у све четири.

¹¹assim eram os seus rostos. As suas asas estavam estendidas em cima; cada qual tinha duas asas que tocavam �s de outro; e duas cobriam os corpos deles.

¹¹И лица им и крила беху раздељена озго; у сваке се два крила састављаху једно с другим, а два покриваху им тело.

¹²E cada qual andava para adiante de si; para onde o espírito havia de ir, iam; não se viravam quando andavam.

¹²И свака иђаше право на према се; иђаху куда дух иђаше, и не окретаху се идући.

¹³No meio dos seres viventes havia uma coisa semelhante a ardentes brasas de fogo, ou a tochas que se moviam por entre os seres viventes; e o fogo resplandecia, e do fogo saíam relâmpagos.

¹³И на очи беху те животиње као живо угљевље, гораху на очи као свеће; тај огањ пролажаше између животиња и светљаше се, и из огња излажаше муња.

¹⁴E os seres viventes corriam, saindo e voltando � semelhança dum raio.

¹⁴И животиње трчаху и враћаху се као муња.

¹⁵Ora, eu olhei para os seres viventes, e vi rodas sobre a terra junto aos seres viventes, uma para cada um dos seus quatro rostos.

¹⁵И кад гледах животиње, гле, точак један беше на земљи уза сваку животињу према четири лица њихова.

¹⁶O aspecto das rodas, e a obra delas, era como o brilho de crisólita; e as quatro tinham uma mesma semelhança; e era o seu aspecto, e a sua obra, como se estivera uma roda no meio de outra roda.

¹⁶Обличјем и направом беху точкови као боје хрисолитове, и сва четири беху једнака, и обличјем и направом беху као да је један точак у другом.

¹⁷Andando elas, iam em qualquer das quatro direções sem se virarem quando andavam.

¹⁷Кад иђаху, иђаху сва четири сваки на своју страну, и идући не скретаху.

¹⁸Estas rodas eram altas e formidáveis; e as quatro tinham as suas cambotas cheias de olhos ao redor.

¹⁸И наплаци им беху високи страхота; и беху наплаци пуни очију унаоколо у сва четири.

¹⁹E quando andavam os seres viventes, andavam as rodas ao lado deles; e quando os seres viventes se elevavam da terra, elevavam-se também as rodas.

¹⁹И кад иђаху животиње, иђаху и точкови уз њих; и кад се животиње подизаху од земље, подизаху се и точкови.

²⁰Para onde o espírito queria ir, iam eles, mesmo para onde o espírito tinha de ir; e as rodas se elevavam ao lado deles; porque o espírito do ser vivente estava nas rodas.

²⁰Куда дух иђаше, онамо иђаху, и подизаху се точкови према њима, јер дух животињски беше у точковима.

²¹Quando aqueles andavam, andavam estas; e quando aqueles paravam, paravam estas; e quando aqueles se elevavam da terra, elevavam-se também as rodas ao lado deles; porque o espírito do ser vivente estava nas rodas.

²¹Кад оне иђаху, иђаху и они; и кад оне стајаху, стајаху и они; и кад се оне подизаху од земље, подизаху се и точкови према њима, јер дух животињски беше у точковима.

²²E por cima das cabeças dos seres viventes havia uma semelhança de firmamento, como o brilho de cristal terrível, estendido por cima, sobre a sua cabeça.

²²А над главама животињама беше као небо, по виђењу као кристал, страшно, разастрто озго, над главама њиховим.

²³E debaixo do firmamento estavam as suas asas direitas, uma em direção � outra; cada um tinha duas que lhe cobriam o corpo dum lado, e cada um tinha outras duas que o cobriam doutro lado.

²³А под тим небом беху им крила пружена, једно према другом, а два крила свакој покриваху тело.

²⁴E quando eles andavam, eu ouvia o ruído das suas asas, como o ruído de muitas águas, como a voz do Onipotente, o ruído de tumulto como o ruído dum exército; e, parando eles, abaixavam as suas asas.

²⁴И чух хуку крила њихових кад иђаху као да беше хука велике воде, као глас Свемогућег и као граја у логору; и кад стајаху, спуштаху крила.

²⁵E ouvia-se uma voz por cima do firmamento, que estava por cima das suas cabeças; parando eles, abaixavam as suas asas.

²⁵И кад ставши спуштаху крила, чујаше се глас озго из неба, које беше над главама њиховим.

²⁶E sobre o firmamento, que estava por cima das suas cabeças, havia uma semelhança de trono, como a aparência duma safira; e sobre a semelhança do trono havia como que a semelhança dum homem, no alto, sobre ele.

²⁶И озго на оном небу што им беше над главама, беше као престо, по виђењу као камен сафир, и на престолу беше по обличју као човек.

²⁷E vi como o brilho de âmbar, como o aspecto do fogo pelo interior dele ao redor desde a semelhança dos seus lombos, e daí para cima; e, desde a semelhança dos seus lombos, e daí para baixo, vi como a semelhança de fogo, e havia um resplendor ao redor dele.

²⁷И видех као јаку светлост, и у њој унутра као огањ наоколо, од бедара горе, а од бедара доле видех као огањ и светлост око њега.

²⁸Como o aspecto do arco que aparece na nuvem no dia da chuva, assim era o aspecto do resplendor em redor. Este era o aspecto da semelhança da glória do Senhor; e, vendo isso, caí com o rosto em terra, e ouvi uma voz de quem falava.

²⁸Као дуга у облаку кад је киша, таква на очи беше светлост унаоколо. То беше виђење славе Божје на очима; и кад видех, падох на лице своје, и чух глас Некога који говораше.