¹Então me levantou o Espírito, e me levou � porta oriental da casa do Senhor, a qual olha para o oriente; e eis que estavam � entrada da porta vinte e cinco homens, e no meio deles vi a Jaazanias, filho de Azur, e a Pelatias, filho de Benaías, príncipes do povo.

¹Тада ме подиже дух, и однесе ме на источна врата дома Господњег, која гледају на исток, и гле, на вратима беше двадесет и пет људи, и међу њима видех Језанију, сина Азуровог и Фелатију сина Венајиног, поглаваре народне.

²E disse-me: Filho do homem, estes são os homens que maquinam a iniqüidade, e dão ímpio conselho nesta cidade;

²И рече ми: Сине човечји, ови људи смишљају безакоње, и зло саветују у том граду,

³os quais dizem: Não está próximo o tempo de edificar casas; esta cidade é a caldeira, e nós somos a carne.

³Говорећи: Није близу; да градимо куће; овај је град лонац а ми месо.

⁴Portanto, profetiza contra eles; profetiza, ó filho do homem.

⁴Зато пророкуј против њих, пророкуј, сине човечји.

⁵E caiu sobre mim o Espírito do Senhor, e disse-me: Fala: Assim diz o Senhor: Assim tendes dito, ó casa de Israel; pois eu conheço as coisas que vos entram na mente.

⁵И паде на ме дух Господњи и рече ми: Реци: Овако вели Господ: Доме Израиљев, тако говористе, и знам мисли срца вашег.

⁶Multiplicastes os vossos mortos nesta cidade, e enchestes as suas ruas de mortos.

⁶Многе побисте у том граду, и напунисте улице њихове побијених.

⁷Portanto, assim diz o Senhor Deus: Vossos mortos que deitastes no meio dela, esses são a carne, e ela é a caldeira; a vós, porém, vos tirarei do meio dela.

⁷Зато овако вели Господ Господ: Које побисте и побацасте усред њега, они су месо, а он је лонац, а вас ћу извести из њега.

⁸Temestes a espada, e a espada eu a trarei sobre vós, diz o Senhor Deus.

⁸Бојите се мача; мач ћу пустити на вас, говори Господ Господ.

⁹E vos farei sair do meio dela, e vos entregarei na mão de estrangeiros, e exercerei juizos entre vós.

⁹И извешћу вас из њега, и даћу вас у руке туђинцима, и извршићу на вама судове.

¹⁰Caireis � espada; nos confins de Israel vos julgarei; e sabereis que eu sou o Senhor.

¹⁰Од мача ћете пасти, на међи Израиљевој судићу вам, и познаћете да сам ја Господ.

¹¹Esta cidade não vos servirá de caldeira, nem vós servirei de carne no meio dela; nos confins de Israel vos julgarei;

¹¹Овај град неће вам бити лонац нити ћете ви бити у њему месо; на међи Израиљевој судићу вам.

¹²e sabereis que eu sou o Senhor; pois não tendes andado nos meus estatutos, nem executado as minhas ordenanças; antes tendes procedido conforme as ordenanças das nações que estão em redor de vós.

¹²И познаћете да сам ја Господ, јер по уредбама мојим не ходисте нити законе моје извршавасте, него чинисте по законима тих народа што су око вас.

¹³E aconteceu que, profetizando eu, morreu Pelatias, filho de Benaías. Então caí com o resto em terra, e clamei com grande voz, e disse: Ah Senhor Deus! darás fim cabal ao remanescente de Israel?

¹³А кад пророковах, умре Фелатија син Венајин; тада падох на лице своје и повиках гласно и рекох: Јаох Господе Господе! Хоћеш ли да истребиш остатак Израиљев?

¹⁴Então veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:

¹⁴А глас Господњи дође ми говорећи:

¹⁵Filho do homem, teus irmãos, os teus próprios irmãos, os homens de teu parentesco, e toda a casa de Israel, todos eles, são aqueles a quem os habitantes de Jerusalém disseram: Apartai-vos para longe do Senhor; a nós se nos deu esta terra em possessão.

¹⁵Сине човечји, браћа су твоја, браћа твоја, родбина твоја и дом Израиљев васколики, којима говорише Јерусалимљани: Идите далеко од Господа, нама је дата земља у наследство.

¹⁶Portanto, dize: Assim diz o Senhor Deus: Ainda que os mandei para longe entre as nações, e ainda que os espalhei pelas terras, todavia lhes servirei de santuário por um pouco de tempo, nas terras para onde foram.

¹⁶Зато реци: Овако вели Господ Господ: Ако их и одагнах далеко међу народе, ако их и расејах по земљама, опет ћу им бити светиња за мало у земљама у које отидоше.

¹⁷Portanto, dize: Assim diz o senhor Deus: Hei de ajuntar-vos do meio dos povos, e vos recolherei do meio das terras para onde fostes espalhados, e vos darei a terra de Israel.

¹⁷Зато реци: Овако вели Господ Господ: Сабраћу вас из народа и покупићу вас из земаља у које се расејасте, и даћу вам земљу Израиљеву.

¹⁸E virão ali, e tirarão dela todas as suas coisas detestáveis e todas as suas abominações.

¹⁸И кад дођу у њу, избациће из ње све гадове њене и све гнусобе њене.

¹⁹E lhes darei um só coração, e porei dentro deles um novo espírito; e tirarei da sua carne o coração de pedra, e lhes darei um coração de carne,

¹⁹И даћу им једно срце, и нов дух метнућу у њих, и извадићу из тела њиховог камено срце и даћу им срце месно,

²⁰para que andem nos meus estatutos, e guardem as minhas ordenanças e as cumpram; e eles serão o meu povo, e eu serei o seu Deus.

²⁰Да би ходили по мојим уредбама и држали моје законе и извршавали их; и биће ми народ, и ја ћу им бити Бог.

²¹Mas, quanto �queles cujo coração andar após as suas coisas detestáveis, e das suas abominações, eu farei recair nas suas cabeças o seu caminho, diz o Senhor Deus.

²¹А којима срце иде по жељи гнусоба њихових и гадова њихових, њихов ћу пут обратити на њихову главу, говори Господ Господ.

²²Então os querubins elevaram as suas asas, estando as rodas ao lado deles; e a glória do Deus de Israel estava em cima sobre eles.

²²Потом махнуше херувими крилима својим, и точкови отидоше према њима, и слава Бога Израиљевог беше озго над њима.

²³E a glória do Senhor se alçou desde o meio da cidade, e se pôs sobre o monte que está ao oriente da cidade.

²³И подиже се слава Господња исред града, и стаде на гори која је с истока граду.

²⁴Então o Espírito me levantou, e me levou na visão pelo Espírito de Deus para a Caldéia, para os exilados. Assim se foi de mim a visão que eu tinha visto.

²⁴А мене дух подиже и однесе у утвари духом Божјим у Халдејску к робљу: и утвара коју видех отиде од мене.

²⁵E falei aos do cativeiro todas as coisas que o Senhor me tinha mostrado.

²⁵И казах робљу све речи Господње што ми показа.