¹Então pôs-se Jacó a caminho e chegou � terra dos filhos do Oriente.

¹Тада се подиже Јаков и отиде у земљу источну.

²E olhando, viu ali um poço no campo, e três rebanhos de ovelhas deitadas junto dele; pois desse poço se dava de beber aos rebanhos; e havia uma grande pedra sobre a boca do poço.

²И обзирући се угледа студенац у пољу; и гле, три стада оваца лежаху код њега, јер се на оном студенцу појаху стада, а велики камен беше студенцу на вратима.

³Ajuntavam-se ali todos os rebanhos; os pastores removiam a pedra da boca do poço, davam de beber �s ovelhas e tornavam a pôr a pedra no seu lugar sobre a boca do poço.

³Онде се скупљаху сва стада, те пастири одваљиваху камен с врата студенцу и појаху стада, и после опет приваљиваху камен на врата студенцу на његово место.

⁴Perguntou-lhes Jacó: Meus irmãos, donde sois? Responderam eles: Somos de Harã.

⁴И Јаков им рече: Браћо, одакле сте? Рекоше: Из Харана смо.

⁵Perguntou-lhes mais: Conheceis a Labão, filho de Naor; Responderam: Conhecemos.

⁵А он им рече: Познајете ли Лавана сина Нахоровог? Они рекоше: Познајемо.

⁶Perguntou-lhes ainda: vai ele bem? Responderam: Vai bem; e eis ali Raquel, sua filha, que vem chegando com as ovelhas.

⁶Он им рече: Је ли здрав? Рекоше: Јесте, и ево Рахиље кћери његове, где иде са стадом.

⁷Disse ele: Eis que ainda vai alto o dia; não é hora de se ajuntar o gado; dai de beber �s ovelhas, e ide apascentá-las.

⁷И он рече: Ето још је рано, нити је време враћати стоку; напојте стоку па идите и пасите је.

⁸Responderam: Não podemos, até que todos os rebanhos se ajuntem, e seja removida a pedra da boca do poço; assim é que damos de beber �s ovelhas.

⁸А они рекоше: Не можемо, докле се не скупе сва стада, да одвалимо камен с врата студенцу, онда ћемо напојити стоку.

⁹Enquanto Jacó ainda lhes falava, chegou Raquel com as ovelhas de seu pai; porquanto era ela quem as apascentava.

⁹Док он још говораше с њима, дође Рахиља са стадом оца свог, јер она пасаше овце.

¹⁰Quando Jacó viu a Raquel, filha de Labão, irmão de sua mãe, e as ovelhas de Labão, irmão de sua mãe, chegou-se, revolveu a pedra da boca do poço e deu de beber �s ovelhas de Labão, irmão de sua mãe.

¹⁰А кад Јаков виде Рахиљу кћер Лавана ујака свог, и стадо Лавана ујака свог, приступи Јаков и одвали камен студенцу с врата, и напоји стадо Лавана ујака свог.

¹¹Então Jacó beijou a Raquel e, levantando a voz, chorou.

¹¹И пољуби Јаков Рахиљу, и повикавши заплака се.

¹²E Jacó anunciou a Raquel que ele era irmão de seu pai, e que era filho de Rebeca. Raquel, pois foi correndo para anunciá-lo a, seu pai.

¹²И каза се Јаков Рахиљи да је род оцу њеном и да је син Ревечин; а она отрча те јави оцу свом.

¹³Quando Labão ouviu essas novas de Jacó, filho de sua irmã, correu-lhe ao encontro, abraçou-o, beijou-o e o levou � sua casa. E Jacó relatou a Labão todas essas, coisas.

¹³А кад Лаван чу за Јакова сина сестре своје, истрча му на сусрет, и загрли га и пољуби, и уведе у своју кућу. И он приповеди Лавану све ово.

¹⁴Disse-lhe Labão: Verdadeiramente tu és meu osso e minha carne. E Jacó ficou com ele um mês inteiro.

¹⁴А Лаван му рече: Та ти си кост моја и тело моје. И оста код њега цео месец дана.

¹⁵Depois perguntou Labão a Jacó: Por seres meu irmão hás de servir-me de graça? Declara-me, qual será o teu salário?

¹⁵Тада рече Лаван Јакову: Зар бадава да ми служиш, што си ми род? Кажи ми шта ће ти бити плата?

¹⁶Ora, Labão tinha duas filhas; o nome da mais velha era Léia, e o da mais moça Raquel.

¹⁶А Лаван имаше две кћери: старијој беше име Лија, а млађој Рахиља.

¹⁷Léia tinha os olhos enfermos, enquanto que Raquel era formosa de porte e de semblante.

¹⁷И у Лије беху кварне очи, а Рахиља беше лепог стаса и лепог лица.

¹⁸Jacó, porquanto amava a Raquel, disse: Sete anos te servirei para ter a Raquel, tua filha mais moça.

¹⁸И Јакову омиле Рахиља, те рече: Служићу ти седам година за Рахиљу, млађу кћер твоју.

¹⁹Respondeu Labão: Melhor é que eu a dê a ti do que a outro; fica comigo.

¹⁹А Лаван му рече: Боље теби да је дам него другом; остани код мене.

²⁰Assim serviu Jacó sete anos por causa de Raquel; e estes lhe pareciam como poucos dias, pelo muito que a amava.

²⁰И одслужи Јаков за Рахиљу седам година, и учинише му се као неколико дана, јер је љубљаше.

²¹Então Jacó disse a Labão: Dá-me minha mulher, porque o tempo já está cumprido; para que eu a tome por mulher.

²¹И рече Јаков Лавану: Дај ми жену, јер ми се наврши време, да легнем с њом.

²²Reuniu, pois, Labão todos os homens do lugar, e fez um banquete.

²²И сазва Лаван све људе из оног места и учини гозбу.

²³Â tarde tomou a Léia, sua filha e a trouxe a Jacó, que esteve com ela.

²³А увече узе Лију кћер своју и уведе је к Јакову, и он леже с њом.

²⁴E Labão deu sua serva Zilpa por serva a Léia, sua filha.

²⁴И Лаван даде Зелфу робињу своју Лији кћери својој да јој буде робиња.

²⁵Quando amanheceu, eis que era Léia; pelo que perguntou Jacó a Labão: Que é isto que me fizeste? Porventura não te servi em troca de Raquel? Por que, então, me enganaste?

²⁵А кад би ујутру, гле, оно беше Лија; те рече Јаков Лавану: Шта си ми то учинио? Не служим ли за Рахиљу код тебе? Зашто си ме преварио?

²⁶Respondeu Labão: Não se faz assim em nossa terra; não se dá a menor antes da primogênita.

²⁶А Лаван му рече: Не бива у нашем месту да се уда млађа пре старије.

²⁷Cumpre a semana desta; então te daremos também a outra, pelo trabalho de outros sete anos que ainda me servirás.

²⁷Наврши недељу дана с том, па ћемо ти дати и другу за службу што ћеш служити код мене још седам година других.

²⁸Assim fez Jacó, e cumpriu a semana de Léia; depois Labão lhe deu por mulher sua filha Raquel.

²⁸Јаков учини тако, и наврши с њом недељу дана, па му даде Лаван Рахиљу кћер своју за жену.

²⁹E Labão deu sua serva Bila por serva a Raquel, sua filha.

²⁹И даде Лаван Рахиљи кћери својој робињу своју Валу да јој буде робиња.

³⁰Então Jacó esteve também com Raquel; e amou a Raquel muito mais do que a Léia; e serviu com Labão ainda outros sete anos.

³⁰И тако леже Јаков с Рахиљом; и вољаше Рахиљу него Лију, и стаде служити код Лавана још седам других година.

³¹Viu, pois, o Senhor que Léia era desprezada e tornou-lhe fecunda a madre; Raquel, porém, era estéril.

³¹А Господ видећи да Јаков не мари за Лију, отвори њој материцу, а Рахиља оста нероткиња.

³²E Léia concebeu e deu � luz um filho, a quem chamou Rúben; pois disse: Porque o Senhor atendeu � minha aflição; agora me amará meu marido.

³²И Лија затрудне, и роди сина, и надеде му име Рувим, говорећи: Господ погледа на јаде моје, сада ће ме љубити муж мој.

³³Concebeu outra vez, e deu � luz um filho; e disse: Porquanto o Senhor ouviu que eu era desprezada, deu-me também este. E lhe chamou Simeão.

³³И опет затрудне, и роди сина и рече: Господ чу да сам презрена, па ми даде и овог. И надеде му име Симеун.

³⁴Concebeu ainda outra vez e deu � luz um filho e disse: Agora esta vez se unirá meu marido a mim, porque três filhos lhe tenho dado. Portanto lhe chamou Levi.

³⁴И опет затрудне, и роди сина, и рече: Да ако се сада већ приљуби к мени муж мој, кад му родих три сина. Зато му надеше име Левије.

³⁵De novo concebeu e deu � luz um filho; e disse: Esta vez louvarei ao Senhor. Por isso lhe chamou Judá. E cessou de ter filhos.

³⁵И затрудне опет, и роди сина, и рече: Сада ћу хвалити Господа. Зато му надеде име Јуда; и преста рађати.