¹Vendo Raquel que não dava filhos a Jacó, teve inveja de sua irmã, e disse a Jacó: Dá-me filhos, senão eu morro.

¹А Рахиља видевши где не рађа деце Јакову, позавиде сестри својој; и рече Јакову: Дај ми деце, или ћу умрети.

²Então se acendeu a ira de Jacó contra Raquel; e disse: Porventura estou eu no lugar de Deus que te impediu o fruto do ventre?

²А Јаков се расрди на Рахиљу, и рече: Зар сам ја а не Бог који ти не да порода?

³Respondeu ela: Eis aqui minha serva Bila; recebe-a por mulher, para que ela dê � luz sobre os meus joelhos, e eu deste modo tenha filhos por ela.

³А она рече: Ето робиње моје Вале, лези с њом, нека роди на мојим коленима, па ћу и ја имати деце од ње.

⁴Assim lhe deu a Bila, sua serva, por mulher; e Jacó a conheceu.

⁴И даде му Валу робињу своју за жену, и Јаков леже с њом.

⁵Bila concebeu e deu � luz um filho a Jacó.

⁵И затрудне Вала, и роди Јакову сина.

⁶Então disse Raquel: Julgou-me Deus; ouviu a minha voz e me deu um filho; pelo que lhe chamou Dã.

⁶А Рахиља рече: Господ ми је судио и чуо глас мој, те ми даде сина. Зато му надеде име Дан.

⁷E Bila, serva de Raquel, concebeu outra vez e deu � luz um segundo filho a Jacó.

⁷И Вала робиња Рахиљина затрудне опет, и роди другог сина Јакову;

⁸Então disse Raquel: Com grandes lutas tenho lutado com minha irmã, e tenho vencido; e chamou-lhe Naftali.

⁸А Рахиља рече: Борах се жестоко са сестром својом, али одолех. И надеде му име Нефталим.

⁹Também Léia, vendo que cessara de ter filhos, tomou a Zilpa, sua serva, e a deu a Jacó por mulher.

⁹А Лија видевши где преста рађати узе Зелфу робињу своју и даде је Јакову за жену.

¹⁰E Zilpa, serva de Léia, deu � luz um filho a Jacó.

¹⁰И роди Зелфа робиња Лијина Јакову сина;

¹¹Então disse Léia: Afortunada! e chamou-lhe Gade.

¹¹И Лија рече: Дође чета. И надеде му име Гад.

¹²Depois Zilpa, serva de Léia, deu � luz um segundo filho a Jacó.

¹²Опет роди Зелфа робиња Лијина другог сина Јакову;

¹³Então disse Léia: Feliz sou eu! porque as filhas me chamarão feliz; e chamou-lhe Aser.

¹³И рече Лија: Благо мени, јер ће ме блаженом звати жене. Зато му надеде име Асир.

¹⁴Ora, saiu Rúben nos dias da ceifa do trigo e achou mandrágoras no campo, e as trouxe a Léia, sua mãe. Então disse Raquel a Léia: Dá-me, peço, das mandrágoras de teu filho.

¹⁴А Рувим изиђе у време жетве пшеничне и нађе мандрагору у пољу, и донесе је Лији матери својој. А Рахиља рече Лији: Дај ми мандрагору сина свог.

¹⁵Ao que lhe respondeu Léia: É já pouco que me hajas tirado meu marido? queres tirar também as mandrágoras de meu filho? Prosseguiu Raquel: Por isso ele se deitará contigo esta noite pelas mandrágoras de teu filho.

¹⁵А она јој рече: Мало ли ти је што си ми узела мужа? Хоћеш да ми узмеш и мандрагору сина мог? А Рахиља јој рече: Нека ноћас спава с тобом за мандрагору сина твог.

¹⁶Quando, pois, Jacó veio � tarde do campo, saiu-lhe Léia ao encontro e disse: Hás de estar comigo, porque certamente te aluguei pelas mandrágoras de meu filho. E com ela deitou-se Jacó aquela noite.

¹⁶И увече кад се Јаков враћаше из поља, изиђе му Лија на сусрет и рече: Спаваћеш код мене, јер те купих за мандрагору сина свог. И спава код ње ону ноћ.

¹⁷E ouviu Deus a Léia, e ela concebeu e deu a Jacó um quinto filho.

¹⁷А Бог услиши Лију, те она затрудне, и роди Јакову петог сина.

¹⁸Então disse Léia: Deus me tem dado o meu galardão, porquanto dei minha serva a meu marido. E chamou ao filho Issacar.

¹⁸И рече Лија: Господ ми даде плату моју што дадох робињу своју мужу свом. И надеде му име Исахар.

¹⁹Concebendo Léia outra vez, deu a Jacó um sexto filho;

¹⁹И затрудне Лија опет, и роди Јакову шестог сина;

²⁰e disse: Deus me deu um excelente dote; agora morará comigo meu marido, porque lhe tenho dado seis filhos. E chamou-lhe Zebulom.

²⁰И рече Лија: Дарива ме Господ даром добрим; да ако се сада већ приљуби к мени муж мој, јер му родих шест синова. Зато му надеде име Завулон.

²¹Depois. disto deu � luz uma filha, e chamou-lhe Diná.

²¹Најпосле роди кћер, и надеде јој има Дина.

²²Também lembrou-se Deus de Raquel, ouviu-a e a tornou fecunda.

²²Али се Господ опомену Рахиље; и услишивши је отвори јој материцу.

²³De modo que ela concebeu e deu � luz um filho, e disse: Tirou-me Deus o opróbrio.

²³И затрудне, и роди сина, и рече: Узе Бог срамоту моју.

²⁴E chamou-lhe José, dizendo: Acrescente-me o Senhor ainda outro filho.

²⁴И надеде му име Јосиф, говорећи: Нека ми дода Господ још једног сина.

²⁵Depois que Raquel deu � luz a José, disse Jacó a Labão: Despede-me a fim de que eu vá para meu lugar e para minha terra.

²⁵А кад Рахиља роди Јосифа, рече Јаков Лавану: Пусти ме да идем у своје место и у своју земљу.

²⁶Dá-me as minhas mulheres, e os meus filhos, pelas quais te tenho servido, e deixame ir; pois tu sabes o serviço que te prestei.

²⁶Дај ми жене моје, за које сам ти служио, и децу моју, да идем, јер знаш како сам ти служио.

²⁷Labão lhe respondeu: Se tenho achado graça aos teus olhos, fica comigo; pois tenho percebido que o Senhor me abençoou por amor de ti.

²⁷А Лаван му рече: Немој, ако сам нашао милост пред тобом; видим да ме је благословио Господ тебе ради.

²⁸E disse mais: Determina-me o teu salário, que to darei.

²⁸И још рече: Ишти колико хоћеш плате, и ја ћу ти дати.

²⁹Ao que lhe respondeu Jacó: Tu sabes como te hei servido, e como tem passado o teu gado comigo.

²⁹А Јаков му одговори: Ти знаш како сам ти служио и каква ти је стока постала код мене.

³⁰Porque o pouco que tinhas antes da minha vinda tem se multiplicado abundantemente; e o Senhor te tem abençoado por onde quer que eu fui. Agora, pois, quando hei de trabalhar também por minha casa?

³⁰Јер је мало било што си имао докле ја не дођох; али се умножи веома, јер те Господ благослови кад ја дођох. Па кад ћу и ја тако себи кућу кућити?

³¹Insistiu Labão: Que te darei? Então respondeu Jacó: Não me darás nada; tornarei a apascentar e a guardar o teu rebanho se me fizeres isto:

³¹И рече му Лаван: Шта хоћеш да ти дам? А Јаков одговори: Не треба ништа да ми даш; него ћу ти опет пасти стоку и чувати, ако ћеш ми учити ово:

³²Passarei hoje por todo o teu rebanho, separando dele todos os salpicados e malhados, e todos os escuros entre as ovelhas, e os malhados e salpicados entre as cabras; e isto será o meu salário.

³²Да зађем данас по свој стоци твојој, и одлучим све што је шарено и с белегом, и све што је црно између оваца, и шта је с белегом и шарено између коза, па шта после буде тако, оно да ми је плата.

³³De modo que responderá por mim a minha justiça no dia de amanhã, quando vieres ver o meu salário assim exposto diante de ti: tudo o que não for salpicado e malhado entre as cabras e escuro entre as ovelhas, esse, se for achado comigo, será tido por furtado.

³³Тако ће ми се после посведочити правда моја пред тобом кад дођеш да видиш заслугу моју: Шта год не буде шарено ни с белегом ни црно између оваца и коза у мене, биће крадено.

³⁴Concordou Labão, dizendo: Seja conforme a tua palavra.

³⁴А Лаван рече: Ето, нека буде како си казао.

³⁵E separou naquele mesmo dia os bodes listrados e malhados e todas as cabras salpicadas e malhadas, tudo em que havia algum branco, e todos os escuros entre os cordeiros e os deu nas mãos de seus filhos;

³⁵И одлучи Лаван исти дан јарце с белегом и шарене и све козе с белегом и шарене, и све на чем беше шта бело, и све црно између оваца, и предаде синовима својим.

³⁶e pôs três dias de caminho entre si e Jacó; e Jacó apascentava o restante dos rebanhos de Labão.

³⁶И остави даљине три дана хода између себе и Јакова. И Јаков пасаше осталу стоку Лаванову.

³⁷Então tomou Jacó varas verdes de estoraque, de amendoeira e de plátano e, descascando nelas riscas brancas, descobriu o branco que nelas havia;

³⁷И узе Јаков зелених прутова тополових и лескових и кестенових, и нагули их до белине која беше на прутовима.

³⁸e as varas que descascara pôs em frente dos rebanhos, nos cochos, isto é, nos bebedouros, onde os rebanhos bebiam; e conceberam quando vinham beber.

³⁸И меташе нагуљене прутове пред стоку у жлебове и корита кад долажаше стока да пије, да би се упаљивала кад дође да пије.

³⁹Os rebanhos concebiam diante das varas, e as ovelhas davam crias listradas, salpicadas e malhadas.

³⁹И упаљиваше се стока гледајући у прутове, и шта се млађаше беше с белегом, прутасто и шарено.

⁴⁰Então separou Jacó os cordeiros, e fez os rebanhos olhar para os listrados e para todos os escuros no rebanho de Labão; e pôs seu rebanho � parte, e não pôs com o rebanho de Labão.

⁴⁰И Јаков одлучиваше млад, и обраћаше стадо Лаваново да гледа у шарене и у све црне; а своје стадо одвајаше и не обраћаше га према стаду Лавановом.

⁴¹e todas as vezes que concebiam as ovelhas fortes, punha Jacó as varas nos bebedouros, diante dos olhos do rebanho, para que concebessem diante das varas;

⁴¹И кад се год упаљиваше стока рана, меташе Јаков прутове у корита пред очи стоци да би се упаљивала гледајући у прутове;

⁴²mas quando era fraco o rebanho, ele não as punha. Assim as fracas eram de Labão, e as fortes de Jacó.

⁴²А кад се упаљиваше позна стока, не меташе; тако позне биваху Лаванове а ране Јаковљеве.

⁴³E o homem se enriqueceu sobremaneira, e teve grandes rebanhos, servas e servos, camelos e jumentos.

⁴³И тако се тај човек обогати врло, те имаше много стоке и слуга и слушкиња и камила и магараца.