¹Mas agora, assim diz o Senhor que te criou, ó Jacó, e que te formou, ó Israel: Não temas, porque eu te remi; chamei-te pelo teu nome, tu és meu.

¹Али сада овако вели Господ, који те је створио, Јакове, и који те је саздао, Израиљу: не бој се, јер те откупих, позвах те по имену твом; мој си.

²Quando passares pelas águas, eu serei contigo; quando pelos rios, eles não te submergirão; quando passares pelo fogo, não te queimarás, nem a chama arderá em ti.

²Кад пођеш преко воде, ја ћу бити с тобом, или преко река, неће те потопити; кад пођеш кроз огањ, нећеш изгорети и неће те пламен опалити.

³Porque eu sou o Senhor teu Deus, o Santo de Israel, o teu Salvador; por teu resgate dei o Egito, e em teu lugar a Etiópia e Seba.

³Јер сам ја Господ, Бог твој, Светац Израиљев, Спаситељ твој; дадох у откуп за те Мисир, Етиопску и Севу место тебе.

⁴Visto que foste precioso aos meus olhos, e és digno de honra e eu te amo, portanto darei homens por ti, e es povos pela tua vida.

⁴Откако си ми постао драг, прославио си се и ја те љубих; и дадох људе за те и народе за душу твоју.

⁵Não temas, pois, porque eu sou contigo; trarei a tua descendência desde o Oriente, e te ajuntarei desde o Ocidente.

⁵Не бој се, јер сам ја с тобом; од истока ћу довести семе твоје, и од запада сабраћу те.

⁶Direi ao Norte: Dá; e ao Sul: Não retenhas; trazei meus filhos de longe, e minhas filhas das extremidades da terra;

⁶Казаћу северу: Дај, и југу: Не брани; доведи синове моје из далека и кћери моје с крајева земаљских,

⁷a todo aquele que é chamado pelo meu nome, e que criei para minha glória, e que formei e fiz.

⁷Све, који се зову мојим именом и које створих на славу себи, саздах и начиних.

⁸Fazei sair o povo que é cego e tem olhos; e os surdos que têm ouvidos.

⁸Изведи народ слепи који има очи, и глуви који има уши.

⁹Todas as nações se congreguem, e os povos se reúnam; quem dentre eles pode anunciar isso, e mostrar-nos coisas já passadas? apresentem as suas testemunhas, para que se justifiquem; e para que se ouça, e se diga: Verdade é.

⁹Сви народи нека се скупе, и нека се саберу племена; ко је између њих напред казао то или нам казао шта је било пре? Нека доведу сведоке своје и оправдају се; или нека чују, и кажу: Истина је.

¹⁰Vós sois as minhas testemunhas, do Senhor, e o meu servo, a quem escolhi; para que o saibais, e me creiais e entendais que eu sou o mesmo; antes de mim Deus nenhum se formou, e depois de mim nenhum haverá.

¹⁰Ви сте моји сведоци, вели Господ, и слуга мој кога изабрах, да бисте знали и веровали ми и разумели да сам ја; пре мене није било Бога нити ће после мене бити.

¹¹Eu, eu sou o Senhor, e fora de mim não há salvador.

¹¹Ја сам, ја сам Господ, и осим мене нема Спаситеља.

¹²Eu anunciei, e eu salvei, e eu o mostrei; e deus estranho não houve entre vós; portanto vós sois as minhas testemunhas, diz o Senhor.

¹²Ја објавих, и спасох, и напред казах, и никоји туђ бог међу вама, и ви сте ми сведоци, вели Господ, и ја сам Бог.

¹³Eu sou Deus; também de hoje em diante, eu o sou; e ninguém há que possa fazer escapar das minhas mãos; operando eu, quem impedirá?

¹³Ја сам од пре него дан поста, и нико не може избавити из моје руке; кад радим, ко ће смести?

¹⁴Assim diz o Senhor, vosso Redentor, o Santo de Israel: Por amor de vós enviarei a Babilônia, e a todos os fugitivos farei embarcar até os caldeus, nos navios com que se vangloriavam.

¹⁴Овако говори Господ Избавитељ ваш, Светац Израиљев: Вас ради послаћу у Вавилон и побацаћу све преворнице, и Халдејце с лађама, којима се хвале.

¹⁵Eu sou o Senhor, vosso Santo, o Criador de Israel, vosso Rei.

¹⁵Ја сам Господ Светац ваш, Створитељ Израиљев, цар ваш.

¹⁶Assim diz o Senhor, o que preparou no mar um caminho, e nas águas impetuosas uma vereda;

¹⁶Овако говори Господ који је начинио по мору пут и по силним водама стазу,

¹⁷o que faz sair o carro e o cavalo, o exército e a força; eles juntamente se deitam, e jamais se levantarão; estão extintos, apagados como uma torcida.

¹⁷Који изводи кола и коње, војску и силу, да сви попадају и не могу устати, да се угасе као што се гаси свештило:

¹⁸Não vos lembreis das coisas passadas, nem considereis as antigas.

¹⁸Не помињите шта је пре било и не мислите о старим стварима.

¹⁹Eis que faço uma coisa nova; agora está saindo � luz; porventura não a percebeis? eis que porei um caminho no deserto, e rios no ermo.

¹⁹Ево, ја ћу учинити ново, одмах ће настати; нећете ли га познати? Још ћу начинити у пустињи пут, реке у сувој земљи.

²⁰Os animais do campo me honrarão, os chacais e os avestruzes; porque porei águas no deserto, e rios no ermo, para dar de beber ao meu povo, ao meu escolhido,

²⁰Славиће ме звери пољске, змајеви и сове, што сам извео у пустињу воде, реке у земљи сувој, да напојим народ свој, изабраника свог.

²¹esse povo que formei para mim, para que publicasse o meu louvor.

²¹Народ који саздах себи, приповедаће хвалу моју.

²²Contudo tu não me invocaste a mim, ó Jacó; mas te cansaste de mim, ó Israel.

²²А ти, Јакове, не призива ме, и бејах ти досадан, Израиљу.

²³Não me trouxeste o gado miúdo dos teus holocaustos, nem me honraste com os teus sacrifícios; não te fiz servir com ofertas, nem te fatiguei com incenso.

²³Ниси ми принео јагњета на жртву паљеницу, и жртвама својим ниси ме почастио; нисам те нагонио да ми служиш приносима, нити сам те трудио да ми кадиш.

²⁴Não me compraste por dinheiro cana aromática, nem com a gordura dos teus sacrifícios me satisfizeste; mas me deste trabalho com os teus pecados, e me cansaste com as tuas iniqüidades.

²⁴Ниси ми купио за новце када, нити си ме претилином жртава својих наситио, него си ме мучио својим гресима, и досадио си ми безакоњем својим.

²⁵Eu, eu mesmo, sou o que apago as tuas transgressões por amor de mim, e dos teus pecados não me lembro.

²⁵Ја, ја сам бришем твоје преступе себе ради, и грехе твоје не помињем.

²⁶Procura lembrar-me; entremos juntos em juizo; apresenta as tuas razães, para que te possas justificar!

²⁶Опомени ме, да се судимо, казуј, да се оправдаш.

²⁷Teu primeiro pai pecou, e os teus intérpretes prevaricaram contra mim.

²⁷Отац твој први сагреши, и учитељи твоји скривише ми.

²⁸Pelo que profanei os príncipes do santuário; e entreguei Jacó ao anátema, e Israel ao opróbrio.

²⁸Зато ћу избацити из светиње кнезове, и даћу Јакова у проклетство и Израиља у срамоту.