1Ora, Israel demorava-se em Sitim, e o povo começou a prostituir-se com as filhas de Moabe,
1И живљаше Израиљ у Ситиму, и народ стаде чинити прељубу са кћерима моавским.
2pois elas convidaram o povo aos sacrifícios dos seus deuses; e o povo comeu, e inclinou-se aos seus deuses.
2Оне позиваху народ на жртве својих богова, и народ јеђаше, и клањаше се боговима њиховим.
3Porquanto Israel se juntou a Baal-Peor, a ira do Senhor acendeu-se contra ele.
3И Израиљ приону уз Велфегора; и разгневи се Господ на Израиља.
4Disse, pois, o Senhor a Moisés: Toma todos os cabeças do povo, e enforca-os ao senhor diante do sol, para que a grande ira do Senhor se retire de Israel.
4И рече Господ Мојсију: Узми све кнезове народне, и обеси их Господу према сунцу, да се одврати гнев Господњи од Израиља.
5Então Moisés disse aos juízes de Israel: Mate cada um os seus homens que se juntaram a Baal-Peor.
5И рече Мојсије судијама Израиљевим: Побијте сваки своје који су прионули уз Велфегора.
6E eis que veio um homem dos filhos de Israel, e trouxe a seus irmãos uma midianita � vista de Moisés e � vista de toda a congregação dos filhos de Israel, enquanto estavam chorando � porta da tenda da revelação.
6И гле, један између синова Израиљевих дође и доведе к браћи својој једну Мадијанку на очи Мојсију и на очи свему збору синова Израиљевих; а они заплакаше на вратима шатора од састанка.
7Vendo isso Finéias, filho de Eleazar, filho do sacerdote Arão, levantou-se do meio da congregação, e tomou na mão uma lança; o foi após o israelita, e entrando na sua tenda, os atravessou a ambos, ao israelita e � mulher, pelo ventre. Então a praga cessou de sobre os filhos de Israel.
7А кад то виде Финес, син Елеазара сина Арона свештеника, уста исред збора и узе копље у руку;
9Ora, os que morreram daquela praga foram vinte e quatro mil.
8И уђе за човеком Израиљцем у шатор, и прободе их обоје, човека Израиљца и ону жену, кроз трбух, и преста погибија међу синовима Израиљевим.
10Então disse o Senhor a Moisés:
9И изгибе их од те погибије двадесет и четири хиљаде.
11Finéias, filho de Eleazar, filho do sacerdote Arão, desviou a minha ira de sobre os filhos de Israel, pois foi zeloso com o meu zelo no meio deles, de modo que no meu zelo não consumi os filhos de Israel.
10Тада рече Господ Мојсију говорећи:
12Portanto dize: Eis que lhe dou o meu pacto de paz,
11Финес, син Елеазара сина Арона свештеника одврати гнев мој од синова Израиљевих отворивши ревност за ме међу њима, да не бих истребио синове Израиљеве у ревности својој.
13e será para ele e para a sua descendência depois dele, o pacto de um sacerdócio perpétuo; porquanto foi zeloso pelo seu Deus, e fez expiação pelos filhos de Israel.
12Зато му кажи: Ево дајем му свој завет мирни.
14O nome do israelita que foi morto com a midianita era Zinri, filho de Salu, príncipe duma casa paterna entre os simeonitas.
13И имаће он и семе његово након њега завет свештенства вечног, јер ревнова за Бога свог и очисти синове Израиљеве.
15E o nome da mulher midianita morta era Cozbi, filha de Zur; o qual era cabeça do povo duma casa paterna em Midiã.
14А човеку Израиљцу убијеном, који би убијен с Мадијанком, беше име Замрије, син Салманов, кнез од дома оца свог од племена Симеуновог.
16Disse mais o Senhor a Moisés:
15А убијеној жени Мадијани беше име Хазвија, кћи Сура кнеза народног у дому оца свог међу Мадијанима.
17Afligi vós os midianitas e feri-os;
16И рече Господ Мојсију говорећи:
18porque eles vos afligiram a vós com as suas ciladas com que vos enganaram no caso de Peor, e no caso de Cozbi, sua irmã, filha do príncipe de Midiã, a qual foi morta no dia da praga no caso de Peor.
17Завојштите на Мадијане, и бијте их;
18Јер они завојштише на вас преварама својим, и претворише вас Велфегором и Хазвијом кћерју кнеза мадијанског, сестром својом, која би убијена у дан погибије која дође с Фегора.