¹Esperei com paciência pelo Senhor, e ele se inclinou para mim e ouviu o meu clamor.

¹Дуго чеках Господа, и саже се к мени, и чу вику моју.

²Também me tirou duma cova de destruição, dum charco de lodo; pôs os meus pés sobre uma rocha, firmou os meus passos.

²Извади ме из јаме, која бучи, и из глиба, и постави на камен ноге моје, и утврди стопе моје.

³Pôs na minha boca um cântico novo, um hino ao nosso Deus; muitos verão isso e temerão, e confiarão no Senhor.

³И метну у уста моја песму нову, хвалу Богу нашем. Виде многи, и почињу се бојати Господа, и уздати се у Њега.

⁴Bem-aventurado o homem que faz do Senhor a sua confiança, e que não atenta para os soberbos nem para os apóstatas mentirosos.

⁴Благо ономе који на Господа ставља надање своје, и не обраћа се охолима и оним који теже на лаж.

⁵Muitas são, Senhor, Deus meu, as maravilhas que tens operado e os teus pensamentos para conosco; ninguém há que se possa comparar a ti; eu quisera anunciá-los, e manifestá-los, mas são mais do que se podem contar.

⁵Многа су чудеса Твоја, која си учинио Господе, Боже мој, и многе су мисли Твоје с нама. Нема Ти равна. Хтео бих јављати и казивати, али им броја нема.

⁶Sacrifício e oferta não desejas; abriste-me os ouvidos; holocauto e oferta de expiação pelo pecado não reclamaste.

⁶Жртве и дарове нећеш; Ти си ми уши отворио; жртву паљеницу и која се за грех приноси не тражиш.

⁷Então disse eu: Eis aqui venho; no rolo do livro está escrito a meu respeito:

⁷И по томе рекох: Ево идем, као што је у књизи писано за мене;

⁸Deleito-me em fazer a tua vontade, ó Deus meu; sim, a tua lei está dentro do meu coração.

⁸Хоћу чинити вољу Твоју, Боже мој, и закон је Твој мени у срцу.

⁹Tenho proclamado boas-novas de justiça na grande congregação; eis que não retive os meus lábios;

⁹Казујем правду на сабору великом; ево, уста својих не устављам; Господе, Ти знаш.

¹⁰Não ocultei dentro do meu coração a tua justiça; apregoei a tua fidelidade e a tua salvação; não escondi da grande congregação a tua benignidade e a tua verdade.

¹⁰Правде Твоје не сакривам у срцу свом, казујем верност Твоју и спасење Твоје; и не тајим милости Твоје и истине Твоје од сабора великог.

¹¹Não detenhas para comigo, Senhor a tua compaixão; a tua benignidade e a tua fidelidade sempre me guardem.

¹¹Господе, немој затворити срца свог од мене; милост Твоја и истина Твоја једнако нека ме чувају.

¹²Pois males sem número me têm rodeado; as minhas iniqüidades me têm alcançado, de modo que não posso ver; são mais numerosas do que os cabelos da minha cabeça, pelo que desfalece o meu coração.

¹²Јер ме опколише зла небројена; стигоше ме неправде моје, да не могу гледати; има их више него косе на глави мојој, срце ме моје остави.

¹³Digna-te, Senhor, livra-me; Senhor, apressa-te em meu auxílio.

¹³Господе, вољан буди избавити ме, Господе, похитај ми у помоћ.

¹⁴Sejam � uma envergonhados e confundidos os que buscam a minha vida para destruí-la; tornem atrás e confundam-se os que me desejam o mal.

¹⁴Нек се постиде и посраме сви који траже погибао души мојој! Нек се врате натраг и постиде који ми желе зло.

¹⁵Desolados sejam em razão da sua afronta os que me dizem: Ah! Ah!

¹⁵Нек се поврате у сметњи својој који ми говоре: Ха! Ха!

¹⁶Regozijem-se e alegrem-se em ti todos os que te buscam. Digam continuamente os que amam a tua salvação: Engrandecido seja o Senhor.

¹⁶Нека се теше и веселе Тобом сви који траже Тебе Господе, и који љубе спасење Твоје, нека једнако говоре: Велик Господ!

¹⁷Eu, na verdade, sou pobre e necessitado, mas o Senhor cuida de mim. Tu és o meu auxílio e o meu libertador; não te detenhas, ó Deus meu.

¹⁷Ја сам несрећан и ништ, нека се Господ постара за ме! Ти си помоћ моја и Избавитељ мој, Боже мој, не часи.