¹Ó Deus, nós ouvimos com os nossos ouvidos, nossos pais nos têm contado os feitos que realizaste em seus dias, nos tempos da antigüidade.

¹Боже, својим ушима слушасмо, оци нам наши приповедаше дело које си учинио у њихово време, у старо време.

²Tu expeliste as nações com a tua mão, mas a eles plantaste; afligiste os povos, mas a eles estendes-te largamente.

²Руком својом изгнао си народе, а њих посадио; искоренио си племена, а њих намножио.

³Pois não foi pela sua espada que conquistaram a terra, nem foi o seu braço que os salvou, mas a tua destra e o teu braço, e a luz do teu rosto, porquanto te agradaste deles.

³Јер не задобише земље својим мачем, нити им мишица њихова поможе, него Твоја десница и Твоја мишица, и светлост лица Твог, јер Ти беху омилели.

⁴Tu és o meu Rei, ó Deus; ordena livramento para Jacó.

⁴Боже, царе мој, Ти си онај исти, пошљи помоћ Јакову!

⁵Por ti derrubamos os nossos adversários; pelo teu nome pisamos os que se levantam contra nós.

⁵С Тобом ћемо избости непријатеље своје, и с именом Твојим изгазићемо оне који устају на нас.

⁶Pois não confio no meu arco, nem a minha espada me pode salvar.

⁶Јер се не уздам у лук свој, нити ће ми мач мој помоћи.

⁷Mas tu nos salvaste dos nossos adversários, e confundiste os que nos odeiam.

⁷Него ћеш нас Ти избавити од непријатеља наших, и ненавиднике наше посрамићеш.

⁸Em Deus é que nos temos gloriado o dia todo, e sempre louvaremos o teu nome.

⁸Богом ћемо се хвалити сваки дан, и име Твоје славићемо довека.

⁹Mas agora nos rejeitaste e nos humilhaste, e não sais com os nossos exércitos.

⁹Али сад си нас повргао и посрамио, и не идеш с војском нашом.

¹⁰Fizeste-nos voltar as costas ao inimigo e aqueles que nos odeiam nos despojam � vontade.

¹⁰Обраћаш нас те бежимо испред непријатеља, и непријатељи нас наши харају.

¹¹Entregaste-nos como ovelhas para alimento, e nos espalhaste entre as nações.

¹¹Дао си нас као овце да нас једу, и по народима расејао си нас.

¹²Vendeste por nada o teu povo, e não lucraste com o seu preço.

¹²У бесцење си продао народ свој, и ниси му подигао цене.

¹³Puseste-nos por opróbrio aos nossos vizinhos, por escárnio e zombaria �queles que estão � roda de nós.

¹³Дао си нас на подсмех суседима нашим, да нам се ругају и срамоте нас који живе око нас.

¹⁴Puseste-nos por provérbio entre as nações, por ludíbrio entre os povos.

¹⁴Начинио си од нас причу у народа, гледајући нас машу главом туђинци.

¹⁵A minha ignomínia está sempre diante de mim, e a vergonha do meu rosto me cobre,

¹⁵Сваки је дан срамота моја преда мном, и стид је попао лице моје.

¹⁶� voz daquele que afronta e blasfema, � vista do inimigo e do vingador.

¹⁶Од речи подсмевачевих и ругачевих, и од погледа непријатељевих и осветљивчевих.

¹⁷Tudo isto nos sobreveio; todavia não nos esquecemos de ti, nem nos houvemos falsamente contra o teu pacto.

¹⁷Све ово снађе нас; али не заборависмо Тебе, нити преступисмо завет Твој.

¹⁸O nosso coração não voltou atrás, nem os nossos passos se desviaram das tuas veredas,

¹⁸Не одступи натраг срце наше, и стопе наше не зађоше с пута Твог.

¹⁹para nos teres esmagado onde habitam os chacais, e nos teres coberto de trevas profundas.

¹⁹Кад си нас био у земљи змајевској, и покривао нас сеном смртним,

²⁰Se nos tivéssemos esquecido do nome do nosso Deus, e estendido as nossas mãos para um deus estranho,

²⁰Онда да бејасмо заборавили име Бога свог и подигли руке своје к Богу туђем,

²¹porventura Deus não haveria de esquadrinhar isso? pois ele conhece os segredos do coração.

²¹Не би ли Бог изнашао то? Јер Он зна тајне у срцу.

²²Mas por amor de ti somos entregues � morte o dia todo; somos considerados como ovelhas para o matadouro.

²²А убијају нас за Тебе сваки дан; с нама поступају као с овцама кланицама.

²³Desperta! por que dormes, Senhor? Acorda! não nos rejeites para sempre.

²³Устани, што спаваш, Господе! Пробуди се, немој одбацити засвагда.

²⁴Por que escondes o teu rosto, e te esqueces da nossa tribulação e da nossa angústia?

²⁴Зашто кријеш лице своје? Заборављаш невољу и муку нашу?

²⁵Pois a nossa alma está abatida até o pó; o nosso corpo pegado ao chão.

²⁵Душа наша паде у прах, тело је наше бачено на земљу.

²⁶Levanta-te em nosso auxílio, e resgata-nos por tua benignidade.

²⁶Устани, помоћи наша, и избави нас ради милости своје.