¹Ó Senhor, Deus da vingança, ó Deus da vingança, resplandece!

¹Боже од освете, Господе, Боже од освете, покажи се!

²Exalta-te, ó juiz da terra! dá aos soberbos o que merecem.

²Подигни се, судијо земаљски, подај заслугу охолима.

³Até quando os ímpios, Senhor, até quando os ímpios exultarão?

³Докле ће се безбожници, Господе, докле ће се безбожници хвалити?

⁴Até quando falarão, dizendo coisas arrogantes, e se gloriarão todos os que praticam a iniqüidade?

⁴Руже и охоло говоре, величају се сви који чине безакоње.

⁵Esmagam o teu povo, ó Senhor, e afligem a tua herança.

⁵Газе народ Твој, Господе, и достојање Твоје муче.

⁶Matam a viúva e o estrangeiro, e tiram a vida ao órfão.

⁶Удовицу и дошљака убијају, и сироте море.

⁷E dizem: O Senhor não vê; o Deus de Jacó não o percebe.

⁷И говоре: Неће видети Господ, и неће дознати Бог Јаковљев.

⁸Atendei, ó néscios, dentre o povo; e vós, insensatos, quando haveis de ser sábios?

⁸Оразумите се, прелуди људи! Будале! Кад ћете бити паметни?

⁹Aquele que fez ouvido, não ouvirá? ou aquele que formou o olho, não verá?

⁹Који је створио ухо, зар не чује? И који је око начинио, зар не види?

¹⁰Porventura aquele que disciplina as nações, não corrigirá? Aquele que instrui o homem no conhecimento,

¹⁰Зар неће обличити који народе уразумљује, који учи човека да зна?

¹¹o Senhor, conhece os pensamentos do homem, que são vaidade.

¹¹Господ зна мисли људима како су ништаве.

¹²Bem-aventurado é o homem a quem tu repreendes, ó Senhor, e a quem ensinas a tua lei,

¹²Благо човеку кога Ти, Господе, уразумљујеш, и законом својим учиш;

¹³para lhe dares descanso dos dias da adversidade, até que se abra uma cova para o ímpio.

¹³Да би му дао мир у зле дане, док се ископа јама безбожнику.

¹⁴Pois o Senhor não rejeitará o seu povo, nem desamparará a sua herança.

¹⁴Јер неће одбацити Господ народ свој, и достојање своје неће оставити.

¹⁵Mas o juízo voltará a ser feito com justiça, e hão de segui-lo todos os retos de coração.

¹⁵Јер ће се суд вратити на правду, у њега ће наћи сви правог срца.

¹⁶Quem se levantará por mim contra os malfeitores? quem se porá ao meu lado contra os que praticam a iniqüidade?

¹⁶Ко ће устати за мене супрот злима? Ко ће стати за мене супрот онима који чине безакоње?

¹⁷Se o Senhor não tivesse sido o meu auxílio, já a minha alma estaria habitando no lugar do silêncio.

¹⁷Кад ми Господ не би био помоћник, брзо би се душа моја преселила онамо где се ћути.

¹⁸Quando eu disse: O meu pé resvala; a tua benignidade, Senhor, me susteve.

¹⁸Кад кажем: Дрхће ми нога, милост Твоја, Господе, прихвата ме.

¹⁹Quando os cuidados do meu coração se multiplicam, as tuas consolações recreiam a minha alma.

¹⁹Кад се умноже бриге у срцу мом, утехе Твоје разговарају душу моју.

²⁰Pode acaso associar-se contigo o trono de iniqüidade, que forja o mal tendo a lei por pretexto?

²⁰Еда ли ће се близу Тебе стати престо крвнички, и онај који намишља насиље насупрот закону?

²¹Acorrem em tropel contra a vida do justo, e condenam o sangue inocente.

²¹Спремају се на душу праведникову, и крв праву окривљују.

²²Mas o Senhor tem sido o meu alto retiro, e o meu Deus a rocha do meu alto retiro, e o meu Deus a rocha do meu refúgio.

²²Али је Господ моје пристаниште, и Бог је мој тврдо уточиште моје.

²³Ele fará recair sobre eles a sua própria iniqüidade, e os destruirá na sua própria malícia; o Senhor nosso Deus os destruirá.

²³Он ће им вратити за безакоње њихово, за њихову злоћу истребиће их, истребиће их Господ, Бог наш.