Romani: New Testament

Portuguese: Almeida Atualizada

Luke

18

1O Jesus mai phendia lenge ek paramichi, te sikavel ke trobul sa data te rhugis tu, ai na aterdios;
1Contou-lhes também uma parábola sobre o dever de orar sempre, e nunca desfalecer.
2phenelas, "Sas andek foro iek ablakato, kai chi daralas katar O Del, ai vi chi respektisardia le manushen.
2dizendo: Havia em certa cidade um juiz que não temia a Deus, nem respeitava os homens.
3Ai sas ek phivli ande kudo foro; woi avelas leste, phenelas, "Ker mange kris pek manush kai rodel mange nasul."
3Havia também naquela mesma cidade uma viúva que ia ter com ele, dizendo: Faze-me justiça contra o meu adversário.
4Ai but vriama chi manglia te kerel lake so mangelas, numa antunchi phendia wo ande peste, "Chi darav katar O Del, ai chi respektiv le manush.
4E por algum tempo não quis atendê-la; mas depois disse consigo: Ainda que não temo a Deus, nem respeito os homens,
5Numa ke kodia phivli dziliarel ma, kerava lake so mangel, saxke te na mai avel te dziliarel ma."
5todavia, como esta viúva me incomoda, hei de fazer-lhe justiça, para que ela não continue a vir molestar-me.
6O Devla mai phendia, "Ashunen so phendia o chorho ablakato.
6Prosseguiu o Senhor: Ouvi o que diz esse juiz injusto.
7O Del sar te na kerel vorta peske manushenge kai mangenas lestar kuriat ai kujes? Azhukerel lungo vriama te zhutil le?
7E não fará Deus justiça aos seus escolhidos, que dia e noite clamam a ele, já que é longânimo para com eles?
8Phenav tumenge, kerela lenge sigo kris, numa kana O Shav le Manushesko avela, arakhela pachamos pe phuv?"
8Digo-vos que depressa lhes fará justiça. Contudo quando vier o Filho do homem, porventura achará fé na terra?
9O Jesus phendia kacha paramichi pal manush kai pachanpe ande pende, ai vurhitsisardia sa le kolaver.
9Propôs também esta parábola a uns que confiavam em si mesmos, crendo que eram justos, e desprezavam os outros:
10"Dui manush gele ande tamplo te rhuginpe; iek sas Farisi, ai o kaver sas manush kai chidelas e taksa.
10Dois homens subiram ao templo para orar; um fariseu, e o outro publicano.
11O Farisi ande punrhende rhugilaspe ande peste, "O Devla, naisiv tuke, ke chi sim sar le kolaver manush, kai si chor, nai chacho, kai keren kurvia, ai vi sar o manush kai chidelas e taksa.
11O fariseu, de pé, assim orava consigo mesmo: Ó Deus, graças te dou que não sou como os demais homens, roubadores, injustos, adúlteros, nem ainda com este publicano.
12Postiv duvar ando kurko, dav desh anda ek shel partia."
12Jejuo duas vezes na semana, e dou o dízimo de tudo quanto ganho.
13O manush kai chidelas e taksa, beshelas mai dur, chi tromalas te vazdel le iakha karing o cheri, numa marelaspe ande kolin, ai phendia, "O Devla te avel tuke mila anda mande kai sim bezexalo."
13Mas o publicano, estando em pé de longe, nem ainda queria levantar os olhos ao céu, mas batia no peito, dizendo: Ó Deus, sê propício a mim, o pecador!
14Phenav tumenge, "Kado manush gelo peste khere iertime mai sigo ke sar o kolaver; ke kon godi vazdelape avela meklo tele; ai kodo kai mekelape tele avela vazdino."
14Digo-vos que este desceu justificado para sua casa, e não aquele; porque todo o que a si mesmo se exaltar será humilhado; mas o que a si mesmo se humilhar será exaltado.
15Andine ka Jesus le tsinorhe glaten, te thol peske vas pe lende; numa kana le disipluria dikhle, dine le trad.
15Traziam-lhe também as crianças, para que as tocasse; mas os discípulos, vendo isso, os repreendiam.
16Numa O Jesus akhardia le glaten peste, "Mek te aven le glate mande, ai na aterdiaren le, ke e amperetsia le Devleski si kodolenge kai miazon sar lende.
16Jesus, porém, chamando-as para si, disse: Deixai vir a mim as crianças, e não as impeçais, porque de tais é o reino de Deus.
17Phenav tumenge o chachimos, kako kai chi primila e amperetsia le Devleski sar ek glata nashti zhala andre."
17Em verdade vos digo que, qualquer que não receber o reino de Deus como criança, de modo algum entrará nele.
18Iek manush la Krisako phushlia le Jesusos, "Lasho Gazda, so trobul te kerav te avel ma traio kai chi mai getol pe?"
18E perguntou-lhe um dos principais: Bom Mestre, que hei de fazer para herdar a vida eterna?
19O Jesus phendia leske, "Sostar mothos mange lasho? Ke nai khonik lasho. O Del ferdi lasho."
19Respondeu-lhe Jesus: Por que me chamas bom? Ninguém é bom, senão um, que é Deus.
20Zhanes le zakonuria, "Na ker kurvia, na mudar, na chor, na xoxav, preznaisar che dades ai cha da."
20Sabes os mandamentos: Não adulterarás; não matarás; não furtarás; não dirás falso testemunho; honra a teu pai e a tua mãe.
21O manush phendia, "Sa kadala zakonuria ankerdem de sar sim tsinorho."
21Replicou o homem: Tudo isso tenho guardado desde a minha juventude.
22Kana O Jesus ashundia kodia, phendia leske, "Mai trobul te keres iek diela. Bichin sa so si tu, ai de kal chorhe, ai avela tu manjin ando rhaio; antunchi aidi pala mande."
22Quando Jesus ouviu isso, disse-lhe: Ainda te falta uma coisa; vende tudo quanto tens e reparte-o pelos pobres, e terás um tesouro no céu; e vem, segue-me.
23Kana kodo manush ashundia kodia, nekezhisailo; ke defial barvalo sas.
23Mas, ouvindo ele isso, encheu-se de tristeza; porque era muito rico.
24Kana O Jesus dikhlia ke tristosailo, phendia, "Trutno kodolenge kai si le barvalimos te zhan ande amperetsia le Devleski.
24E Jesus, vendo-o assim, disse: Quão dificilmente entrarão no reino de Deus os que têm riquezas!
25Ke mai vushoro te nakhel iek gemula andai iakh la suviaki, de sar iek barvalo manush te zhal ande amperetsia le Devleski.
25Pois é mais fácil um camelo passar pelo fundo duma agulha, do que entrar um rico no reino de Deus.
26Le manush kai ashunenas leste phende, "Apo, kon sai avela skepime?"
26Então os que ouviram isso disseram: Quem pode, então, ser salvo?
27O Jesus phendia, "Le manush anda pende nashtin, numa le Devlesa vari so sai kerdiol."
27Respondeu-lhes: As coisas que são impossíveis aos homens são possíveis a Deus.
28Antunchi o Petri phendia, "Dikh! Ame mekliam swako fielo ai liam ame pala tute." O Jesus phendia lenge,
28Disse-lhe Pedro: Eis que nós deixamos tudo, e te seguimos.
29"Phenav tumenge o chachimos, Kon godi mekela kher, rhomni, vai phralen, dades, vai da, vai glaten pala e amperetsia le Devleski,
29Respondeu-lhes Jesus: Em verdade vos digo que ninguém há que tenha deixado casa, ou mulher, ou irmãos, ou pais, ou filhos, por amor do reino de Deus,
30avela les mai but pe kadia phuv, ai ande kolaver traio kai chi mai getolpe."
30que não haja de receber no presente muito mais, e no mundo vindouro a vida eterna.
31Antunchi O Jesus lia le desh u do disiplon rigate, ai phendia lenge, "Ashun, ame zhas ando Jerusalem, ai so godi sas ramome katar le profeturia pa Shav le Manushesko kerdiola.
31Tomando Jesus consigo os doze, disse-lhes: Eis que subimos a Jerusalém e se cumprirá no filho do homem tudo o que pelos profetas foi escrito;
32Dena les kal manush kai Nai Zhiduvuria te marena mui lestar, ai chinuina les, ai chungardena pe leste, ai marena les le bichosa, ai mudarena les,
32pois será entregue aos gentios, e escarnecido, injuriado e cuspido;
33ai o trito dies si te zhuvindil."
33e depois de o açoitarem, o matarão; e ao terceiro dia ressurgirá.
34Numa le disipluria chi haliarde so phendia lenge; ai kadala vorbi garadesas lendar, won chi haliarenas sar divinilas O Jesus.
34Mas eles não entenderam nada disso; essas palavras lhes eram obscuras, e não percebiam o que lhes dizia.
35Kana O Jesus pasholas pasha Jericho, iek korho beshelas tele pasha drom, ai mangelas kristaradia:
35Ora, quando ele ia chegando a Jericó, estava um cego sentado junto do caminho, mendigando.
36Kai ashundia le manushen sar nakhen, phushelas, "So si?"
36Este, pois, ouvindo passar a multidão, perguntou que era aquilo.
37Phende leske, O Jesus anda Nazareth nakhel katsar.
37Disseram-lhe que Jesus, o nazareno, ia passando.
38Numa wo tsipisardia, phenelas, "Jesus, tu Shav le Davidosko! Av tuke mila anda mande!"
38Então ele se pôs a clamar, dizendo: Jesus, Filho de Davi, tem compaixão de mim!
39Le manush kai sas anglal tsipinas pe leste te ashel, numa wo tsipilas mai zurales, "Tu Shav le Davidosko! Av tuke mila anda mande."
39E os que iam � frente repreendiam-no, para que se calasse; ele, porém, clamava ainda mais: Filho de Davi, tem compaixão de mim!
40O Jesus aterdilo, ai phendia o korho te anen leste; ai kana andine les, phushlia les, phenelas,
40Parou, pois, Jesus, e mandou que lho trouxessem. Tendo ele chegado, perguntou-lhe:
41"So manges te kerav tuke?" Wo phendia, "Devla, Phuter murhe iakha te dikhav."
41Que queres que te faça? Respondeu ele: Senhor, que eu veja.
42O Jesus phendia leske, "Antunchi dikhes! Cho pachamos sastiardian tu."
42Disse-lhe Jesus: Vê; a tua fé te salvou.
43Ai strazo dikhlia, ai liape pala Jesus, ai luvudilaspe ka Del; ai sa o narodo kana dikhle so kerdilia luvudinaspa ka Del.
43Imediatamente recuperou a vista, e o foi seguindo, gloficando a Deus. E todo o povo, vendo isso, dava louvores a Deus.