Romani: New Testament

Portuguese: Almeida Atualizada

Luke

19

1O Jesus gelo ando Jericho, nakhlo anda foro.
1Tendo Jesus entrado em Jericó, ia atravessando a cidade.
2Sas iek manush barvalo kai busholas Zacchaeus. Wo sas o baro mashkar le manush kai chidenas e taksa,
2Havia ali um homem chamado Zaqueu, o qual era chefe de publicanos e era rico.
3ai kado manush rodelas te zhanel kon si O Jesus; numa nashtilas katar o but narodo, ke tsinorho sas.
3Este procurava ver quem era Jesus, e não podia, por causa da multidão, porque era de pequena estatura.
4Nashlo angle, ai anklisto pe ek khash kai busholas Sicamore te dikhel les; ke O Jesus sas te nakhel kotsar.
4E correndo adiante, subiu a um sicômoro a fim de vê-lo, porque havia de passar por ali.
5Kana O Jesus areslo pe kodo than, vazdia le iakha opre, dikhlia les, ai phendia leske, "Zacchaeus, huli tele mai sigo, ke trobul adies te beshav ande cho kher."
5Quando Jesus chegou �quele lugar, olhou para cima e disse-lhe: Zaqueu, desce depressa; porque importa que eu fique hoje em tua casa.
6O Zacchaeus hulisto sigo tele, ai premisardia les peste raduimasa.
6Desceu, pois, a toda a pressa, e o recebeu com alegria.
7Ai kana le manush dikhle so kerdilia, denas pe duma, phenenas, "O Jesus zhal te beshel le manusha kai si bezexalo."
7Ao verem isso, todos murmuravam, dizendo: Entrou para ser hóspede de um homem pecador.
8O Zacchaeus angla Jesus sa, ai phendia le Devleske, "Ashun Devla! Dav dopash anda murho barvalimos kal chorhe; ai te lem katar vari kon ande vari soste, dava les shtarvar mai but."
8Zaqueu, porém, levantando-se, disse ao Senhor: Eis aqui, Senhor, dou aos pobres metade dos meus bens; e se em alguma coisa tenho defraudado alguém, eu lho restituo quadruplicado.
9O Jesus phendia leske, "O skepimos avilo adies ande kado kher, ke vi kako si iek shav le Abrahamosko.
9Disse-lhe Jesus: Hoje veio a salvação a esta casa, porquanto também este é filho de Abraão.
10Ke O Shav le Manushesko avilo te rodel ai te skepil kon sas xasardo."
10Porque o Filho do homem veio buscar e salvar o que se havia perdido.
11Sar le manush ashunenas, O Jesus phendia lenge ek paramichi, ke pasha Jerusalem sas, ai ke gindinaspe ke e amperetsia le Devleski sas te sikadiol strazo.
11Ouvindo eles isso, prosseguiu Jesus, e contou uma parábola, visto estar ele perto de Jerusalém, e pensarem eles que o reino de Deus se havia de manifestar imediatamente.
12No O Jesus phendia, "Iek manush barvalo gelotar ande them dur te keren anda leste amperato ai te avel palpale.
12Disse pois: Certo homem nobre partiu para uma terra longínqua, a fim de tomar posse de um reino e depois voltar.
13Ai akhardia peske desh slugen, ai dia sakones iek galbano sumnakuno, ai phendia lenge, "Keren buchi kadale sumnakasa zhi kai avav."
13E chamando dez servos seus, deu-lhes dez minas, e disse-lhes: Negociai até que eu venha.
14Numa le manush kodole manusheske gretsosarde les, ai trade vari kas te phenen leske, "Chi mangas kado manush te avela amaro amperato."
14Mas os seus concidadãos odiavam-no, e enviaram após ele uma embaixada, dizendo: Não queremos que este homem reine sobre nós.
15Kotse kai gelo kerde amperato anda leste, ai kana avilo palpale ande pesko them, wo akhardia le slugen kai dias len o sumnakai, wo manglia te zhanel sode mai but swako sluga sas les pala leski buchi.
15E sucedeu que, ao voltar ele, depois de ter tomado posse do reino, mandou chamar aqueles servos a quem entregara o dinheiro, a fim de saber como cada um havia negociado.
16O pervo avilo ai phendia, "Gazda, nirisardem aver desh galbi le galbanosa kai dian ma.
16Apresentou-se, pois, o primeiro, e disse: Senhor, a tua mina rendeu dez minas.
17Ai o gazda phendia leske, "Mishto kerdian, lasho sluga; kai sanas lasho ande xantsi buchi, dava tu desh foruria te poronchis pe lende."
17Respondeu-lhe o senhor: Bem está, servo bom! porque no mínimo foste fiel, sobre dez cidades terás autoridade.
18O duito avilo ai phendia leske, "Gazda, nirisardem aver pansh galbi le galbanosa kai dian ma."
18Veio o segundo, dizendo: Senhor, a tua mina rendeu cinco minas.
19O gazda phendia leske, "Vi tu poronchisa pe pansh foruria."
19A este também respondeu: Sê tu também sobre cinco cidades.
20Aver avilo phenelas, "Gazda, Dikh! Katse si cho galbano kai dian ma, garadem les ande poxtan.
20E veio outro, dizendo: Senhor, eis aqui a tua mina, que guardei num lenço;
21Ke darailem tutar, ke tu san manush zurale ilesko: tu les so chi dian, ai chides so chi bariardian."
21pois tinha medo de ti, porque és homem severo; tomas o que não puseste, e ceifas o que não semeaste.
22O amperato phendia leske, "Dav tu kris pala che vorbi, tu san chorho sluga, tu zhanesas ke sim manush zurale ilesko, lav so chi dem, ai chidav so chi bariardem.
22Disse-lhe o Senhor: Servo mau! pela tua boca te julgarei; sabias que eu sou homem severo, que tomo o que não pus, e ceifo o que não semeei;
23Apo, "Sostar chi thodian murhe love ande banka? Saxke, kana avilemas khere sas te bution?"
23por que, pois, não puseste o meu dinheiro no banco? então vindo eu, o teria retirado com os juros.
24Porme phendia kodolenge kai sas kotse, "Len lestar o galbano, ai den les ka kako kai si les desh."
24E disse aos que estavam ali: Tirai-lhe a mina, e dai-a ao que tem as dez minas.
25Le kolaver phendia leske, "Gazda, si les vunzhe desh galbi!"
25Responderam-lhe eles: Senhor, ele tem dez minas.
26O Jesus phendia, "Me phenav tumenge, avela dino ka kuko kai si les; numa ka kuko kai nai, avela lino lestar vi so si les.
26Pois eu vos digo que a todo o que tem, dar-se-lhe-á; mas ao que não tem, até aquilo que tem ser-lhe-á tirado.
27Numa le manush kai chi mai le te avav lengo amperato, anen le katse, ai mudaren le angla mande."
27Quanto, porém, �queles meus inimigos que não quiseram que eu reinasse sobre eles, trazei-os aqui, e matai-os diante de mim.
28Kana phendia kodia paramichi, O Jesus gelotar angla manush te zhal ande Jerusalem.
28Tendo Jesus assim falado, ia caminhando adiante deles, subindo para Jerusalém.
29Kana pashilo pashai Bethphage ai Bethani karing e plai kai busholas E Plai le Maslinengi, O Jesus tradia dui anda peske disiplonge, phenelas,
29Ao aproximar-se de Betfagé e de Betânia, junto do monte que se chama das Oliveiras, enviou dois dos discípulos,
30"Zhan ando gav kai si angla amende; ai kana aresena, arakhena kotse ieke magares kai si phanglo, pe kodo magari inker chi iek manush chi beshlo; phutren les, ai anen les katse.
30dizendo-lhes: Ide � aldeia que está defronte, e aí, ao entrar, achareis preso um jumentinho em que ninguém jamais montou; desprendei-o e trazei-o.
31Te phushela tumen vari kon, "Sostar phutren le magares?" Tume phenen leske, "Ke trobul le Devles."
31Se alguém vos perguntar: Por que o desprendeis? respondereis assim: O Senhor precisa dele.
32Le disipluria kai sas tradino gele, ai arakhle sa le dieli sar O Jesus phendiasas lenge.
32Partiram, pois, os que tinham sido enviados, e acharam conforme lhes dissera.
33Kana phutrenas le magares, o gazda phendia lenge, "Sostar phutren le magares?"
33Enquanto desprendiam o jumentinho, os seus donos lhes perguntaram: Por que desprendeis o jumentinho?
34Ai won phende, "Ke trobul le Devles."
34Responderam eles: O Senhor precisa dele.
35Angerde le magares ka Jesus; ai thode pe penge raxamia po magari, ai thode le Jesusos te beshel opral.
35Trouxeram-no, pois, a Jesus e, lançando os seus mantos sobre o jumentinho, fizeram que Jesus montasse.
36Sar phirelas, won shudenas penge raxamia po drom.
36E, enquanto ele ia passando, outros estendiam no caminho os seus mantos.
37Ai kana pasholas pashai Jerusalem, karing e plaiing kai xulelas e plaiing kai bushol E Plaiing le Maslinenge, sa le disipluria raduime sas, ai dine naisimos ka Del pala sa le mirakluria kai dikhle; phenenas,
37Quando já ia chegando � descida do Monte das Oliveiras, toda a multidão dos discípulos, regozijando-se, começou a louvar a Deus em alta voz, por todos os milagres que tinha visto,
38"Raduime te avel o amperato kai avel ando anav le Devlesko! Pacha ando rhaio, ai o barimos te avel ando rhaio."
38dizendo: Bendito o Rei que vem em nome do Senhor; paz no céu, e glória nas alturas.
39Ai uni Farizeanonge kai sas mashkar o narodo, phende le Jesusoske, "Gazda, phen che disiplonge te terdion."
39Nisso, disseram-lhe alguns dos fariseus dentre a multidão: Mestre, repreende os teus discípulos.
40Ai O Jesus phendia lenge, "Me phenav tumenge, te terdiona won te tsipin, le bax si te tsipin."
40Ao que ele respondeu: Digo-vos que, se estes se calarem, as pedras clamarão.
41Ai kana pasholas pasha foro, O Jesus dikhelas pe Jerusalem ai rovelas,
41E quando chegou perto e viu a cidade, chorou sobre ela,
42ai phenelas, "Te zhanglianas ande kado dies le dieli kai si cha pachake! Numa akana garade le angla che iakha.
42dizendo: Ah! se tu conhecesses, ao menos neste dia, o que te poderia trazer a paz! mas agora isso está encoberto aos teus olhos.
43Uni diesa avela pe tute kana che duzhmaia avena kruglom tutar, phandavena tu, ai chidena tu pa sako rik.
43Porque dias virão sobre ti em que os teus inimigos te cercarão de trincheiras, e te sitiarão, e te apertarão de todos os lados,
44Phagavena tu ai sa le manushen mashkar tute; ai chi mekena pe tute te ashel bax pe baxeste ke chi zhanglian e vriama kana O Del avilo te skepil tu."
44e te derribarão, a ti e aos teus filhos que dentro de ti estiverem; e não deixarão em ti pedra sobre pedra, porque não conheceste o tempo da tua visitação.
45O Jesus avilo ande tampla, ai gonisardia sa kodolen kai bichinenas ai chinenas,
45Então, entrando ele no templo, começou a expulsar os que ali vendiam,
46ai phenel lenge, "Ramome, 'Murho kher si o kher le rhugimasko; numa tume kerdian anda leste kher chorengo.'"
46dizendo-lhes: Está escrito: A minha casa será casa de oração; vós, porém, a fizestes covil de salteadores.
47O Jesus sicharelas swako dies ande tampla, ai le bare rasha, ai le Gramnoturia, ai le bare le narodoske rodenas te mudaren le Jesusos.
47E todos os dias ensinava no templo; mas os principais sacerdotes, os escribas, e os principais do povo procuravam matá-lo;
48Numa chi zhanenas sar te keren; ke sa le manush drago lenge te ashunen leste.
48mas não achavam meio de o fazer; porque todo o povo ficava enlevado ao ouvi-lo.