1(121:1) Песнь восхождения. Давида. Возрадовался я, когда сказали мне:„пойдем в дом Господень".
1Nalipay ako sa pag-ingon nila kanako: Mangadto kita sa balay ni Jehova.
2(121:2) Вот, стоят ноги наши во вратах твоих, Иерусалим, –
2Ang among mga tiil nanagtindog Sa sulod sa imong mga ganghaan, Oh Jerusalem,
3(121:3) Иерусалим, устроенный как город, слитый в одно,
3Jerusalem, ikaw natukod Ingon nga usa ka ciudad nga madasok;
4(121:4) куда восходят колена, колена Господни, по закону Израилеву, славить имя Господне.
4Didto mingtungas ang mga banay, bisan ang kabanayan ni Jehova, Alang sa usa ka tulomanon sa Israel. Sa paghatag ug mga pasalamat sa ngalan ni Jehova.
5(121:5) Там стоят престолы суда, престолы дома Давидова.
5Kay didto atua ang mga trono sa paghukom, Ang mga trono sa panimalay ni David.
6(121:6) Просите мира Иерусалиму: да благоденствуют любящие тебя!
6Pag-ampo alang sa pakigdait sa Jerusalem: Manag-uswag sila nga nahigugma kanimo.
7(121:7) Да будет мир в стенах твоих, благоденствие – в чертогах твоих!
7Ang pakigdait anaa unta sa sulod sa imong mga kuta, Ug ang kahamugaway sa sulod sa imong mga palacio.
8(121:8) Ради братьев моих и ближних моих говорю я: „мир тебе!"
8Tungod lamang sa gugma sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, Moingon ako karon: Ang pakigdait anaa sa sulod nimo.
9(121:9) Ради дома Господа, Бога нашего, желаю блага тебе.
9Tungod lamang sa panimalay ni Jehova nga atong Dios Magapangita ako alang sa imong kaayohan.