1Я нарцисс Саронский, лилия долин!
1Ako mao ang rosa sa Saron, Usa ka lirio sa kawalogan.
2Что лилия между тернами, то возлюбленная моя между девицами.
2Ingon sa usa ka lirio sa taliwala sa katunokan, Maingon man ang akong hinigugma sa taliwala sa mga anak nga babaye.
3Что яблоня между лесными деревьями, то возлюбленный мой между юношами. В тени ее люблю я сидеть, и плоды ее сладки для гортани моей.
3Sama sa usa ka kahoy nga mansana sa taliwala sa mga kahoy sa kakahoyan, Ingon niana ang akong hinigugma sa taliwala sa mga anak nga lalake. Sa dakung kalipay milingkod ako ilalum sa iyang landong, Ug ang iyang bunga matam-is sa akong pagtilaw.
4Он ввел меня в дом пира, и знамя его надо мною - любовь.
4Gidala ako niya sa balay nga kolombirahan, Ug ang gugma mao ang iyang bandila sa ibabaw nako.
5Подкрепите меня вином, освежите меня яблоками, ибо я изнемогаю отлюбви.
5Atimani ako ninyo uban sa pasas, pahiulii ako uban sa mansanas; Kay nagamasakiton ako tungod sa gugma.
6Левая рука его у меня под головою, а правая обнимает меня.
6Ang iyang kamot nga wala ania sa ilalum sa akong ulo, Ug ang iyang too nga kamot naga gakus kanako.
7Заклинаю вас, дщери Иерусалимские, сернами или полевыми ланями: не будите и не тревожьте возлюбленной, доколе ей угодно.
7Ako nagpapanumpa kaninyo, Oh mga anak nga babaye sa Jerusalem Tungod sa mga lagsaw nga lake kun tungod sa lagsaw nga baye sa kapatagan, Nga dili ninyo lihokon, ni pukawon ang akong gugma, hangtud nga siya mahimuot.
8Голос возлюбленного моего! вот, он идет, скачет по горам, прыгает по холмам.
8Ang tingog sa akong hinigugma! ania karon, siya moanhi, Nagalukso-lukso sa kabukiran, Nagaulo-iniktin sa kabungtoran.
9Друг мой похож на серну или на молодого оленя. Вот, он стоит у насза стеною, заглядывает в окно, мелькает сквозь решетку.
9Ang akong hinigugma sama sa usa ka lagsaw kun sa usa ka osa nga nati: Ania karon, nagatindog siya luyo sa atong paril; Siya motan-aw sa sulod diha sa mga tamboanan; Siya molili sa tamboanan nga latis.
10Возлюбленный мой начал говорить мне: встань, возлюбленная моя, прекрасная моя, выйди!
10Ang akong hinigugma misulti, ug miingon kanako, Tindog gugma ko, maanyag ko, ug umari ka.
11Вот, зима уже прошла; дождь миновал, перестал;
11Kay, ania karon, ang tingtugnaw miagi na; Ang ulan tapus na ug wala na;
12цветы показались на земле; время пения настало, и голос горлицы слышен в стране нашей;
12Ang kabulakan nanungha sa ibabaw sa yuta; Ang panahon sa ting-awit sa kalanggaman miabut na, Ug ang tingog sa tukmo nadungog dinhi sa atong yuta;
13смоковницы распустили свои почки, и виноградные лозы, расцветая, издают благовоние. Встань, возлюбленная моя, прекрасная моя, выйди!
13Ang kahoy nga higuera nagapahinug sa iyang lunhaw nga mga higos, Ug ang kaparrasan nanagpamulak; Sila nagapaalimyon sa ilang kahumot. Tindog hinigugma ko, maanyag ko, ug umari ka.
14Голубица моя в ущелье скалы под кровом утеса! покажи мне лицетвое, дай мне услышать голос твой, потому что голос твой сладок и лице твое приятно.
14Oh salampati ko, nga anaa sa mga lungag sa bato, Sa kinasuokan sa dapit nga mahandig, Patan-awa ako sa imong dagway, Padungga ako sa imong tingog; Kay mananoy ang imong tingog, ug ang imong panagway matahum.
15Ловите нам лисиц, лисенят, которые портят виноградники, а виноградники наши в цвете.
15Dakpon ta ang mga milo, ang gagmay nga mga milo, Nga nagausik sa kaparrasan; Kay ang atong kaparrasan namulak na.
16Возлюбленный мой принадлежит мне, а я ему; он пасет между лилиями.
16Ang akong hinigugma ako man, ug ako iya man; Nagapasibsib siya sa iyang panon sa carnero sa taliwala sa mga lirio.
17Доколе день дышит прохладою , и убегают тени, возвратись,будь подобен серне или молодому оленю на расселинах гор.
17Hangtud nga mabugnaw ang adlaw, ug ang mga landong ipaylas, Pauli, hinigugma ko, ug magpakasama ka sa usa ka lagsaw kun sa usa ka nati nga osa Sa kabukiran sa Beter.