¹Всему свое время, и время всякой вещи под небом:

¹Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd.

²время рождаться, и время умирать; время насаждать, и время вырывать посаженное;

²Er is een tijd om geboren te worden, en een tijd om te sterven; een tijd om te planten, en een tijd om het geplante uit te roeien;

³время убивать, и время врачевать; время разрушать, и время строить;

³Een tijd om om te doden, en een tijd om te genezen; een tijd om af te breken, en een tijd om te bouwen;

⁴время плакать, и время смеяться; время сетовать, и время плясать;

⁴Een tijd om te wenen, en een tijd om te lachen; een tijd om te kermen, en een tijd om op te springen;

⁵время разбрасывать камни, и время собирать камни; время обнимать, и время уклоняться от объятий;

⁵Een tijd om stenen weg te werpen, en een tijd om stenen te vergaderen; een tijd om te omhelzen, en een tijd om verre te zijn van omhelzen;

⁶время искать, и время терять; время сберегать, ивремя бросать;

⁶Een tijd om te zoeken, en een tijd om verloren te laten gaan; een tijd om te bewaren, en een tijd om weg te werpen;

⁷время раздирать, и время сшивать; время молчать, и время говорить;

⁷Een tijd om te scheuren, en een tijd om toe te naaien; een tijd om te zwijgen, en een tijd om te spreken;

⁸время любить, и время ненавидеть; время войне, и время миру.

⁸Een tijd om lief te hebben, en een tijd om te haten; een tijd van oorlog, en een tijd van vrede.

⁹Что пользы работающему от того, над чем он трудится?

⁹Wat voordeel heeft hij, die werkt, van hetgeen hij arbeidt?

¹⁰Видел я эту заботу, которую дал Бог сынам человеческим, чтобы ониупражнялись в том.

¹⁰Ik heb gezien de bezigheid, die God den kinderen der mensen gegeven heeft, om zichzelven daarmede te bekommeren.

¹¹Все соделал Он прекрасным в свое время, и вложил мир в сердцеих, хотя человек не может постигнуть дел, которые Бог делает, от начала до конца.

¹¹Hij heeft ieder ding schoon gemaakt op zijn tijd; ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat een mens het werk, dat God gemaakt heeft, kan uitvinden, van het begin tot het einde toe.

¹²Познал я, что нет для них ничего лучшего, как веселиться и делать доброе в жизни своей.

¹²Ik heb gemerkt, dat er niets beters voor henlieden is, dan zich te verblijden, en goed te doen in zijn leven.

¹³И если какой человек ест и пьет, и видит доброе во всяком труде своем, то это – дар Божий.

¹³Ja ook, dat ieder mens ete en drinke, en het goede geniete van al zijn arbeid, Dit is een gave Gods.

¹⁴Познал я, что все, что делает Бог, пребывает вовек: к тому нечего прибавлять и от того нечего убавить, – и Бог делает так, чтобы благоговели пред лицем Его.

¹⁴Ik weet, dat al wat God doet, dat zal in der eeuwigheid zijn, en er is niet toe te doen, noch is er af te doen; en God doet dat, opdat men vreze voor Zijn aangezicht.

¹⁵Что было, то и теперь есть, и что будет, то уже было, – и Бог воззовет прошедшее.

¹⁵Hetgeen geweest is, dat is nu, en wat wezen zal, dat is alrede geweest; en God zoekt het weggedrevene.

¹⁶Еще видел я под солнцем: место суда, а там беззаконие; место правды, а там неправда.

¹⁶Verder heb ik ook gezien onder de zon, ter plaatse des gerichts, aldaar was goddeloosheid; en ter plaatse der gerechtigheid, aldaar was goddeloosheid.

¹⁷И сказал я в сердце своем: „праведного и нечестивого будет судить Бог; потому что время для всякой вещи и суд над всяким делом там".

¹⁷Ik zeide in mijn hart: God zal den rechtvaardige en den goddeloze oordelen; want aldaar is de tijd voor alle voornemen, en over alle werk.

¹⁸Сказал я в сердце своем о сынах человеческих, чтобы испытал их Бог,и чтобы они видели, что они сами по себе животные;

¹⁸Ik zeide in mijn hart van de positie der mensenkinderen, dat God hen zal verklaren, en dat zij zullen zien, dat zij als de beesten zijn aan zichzelven.

¹⁹потому что участь сынов человеческих и участь животных – участь одна: как те умирают, так умирают и эти, и одно дыхание у всех, и нет у человека преимущества перед скотом,потому что все – суета!

¹⁹Want wat den kinderen der mensen wedervaart, dat wedervaart ook den beesten; en enerlei wedervaart hun beiden; gelijk die sterft, alzo sterft deze, en zij allen hebben enerlei adem, en de uitnemendheid der mensen boven de beesten is geen; want allen zijn zij ijdelheid.

²⁰Все идет в одно место: все произошло из праха и все возвратится в прах.

²⁰Zij gaan allen naar een plaats; zij zijn allen uit het stof, en zij keren allen weder tot het stof.

²¹Кто знает: дух сынов человеческих восходит ли вверх, и дух животных сходит ли вниз, в землю?

²¹Wie merkt, dat de adem van de kinderen der mensen opvaart naar boven, en de adem der beesten nederwaarts vaart in de aarde?

²²Итак увидел я, что нет ничего лучше, как наслаждаться человеку делами своими: потомучто это – доля его; ибо кто приведет его посмотреть на то, что будет после него?

²²Dies ik gezien heb, dat er niets beters is, dan dat de mens zich verblijde in zijn werken, want dat is zijn deel; want wie zal hem daarhenen brengen, dat hij ziet, hetgeen na hem geschieden zal?