¹И отвечал Елифаз Феманитянин и сказал:

¹Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

²станет ли мудрый отвечать знанием пустым и наполнять чрево своеветром палящим,

²Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?

³оправдываться словами бесполезными и речью, не имеющею никакой силы?

³Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?

⁴Да ты отложил и страх и за малость считаешь речь к Богу.

⁴Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.

⁵Нечестие твое настроило так уста твои, и ты избрал язык лукавых.

⁵Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.

⁶Тебя обвиняют уста твои, а не я, и твой язык говорит против тебя.

⁶Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.

⁷Разве ты первым человеком родился и прежде холмов создан?

⁷Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?

⁸Разве совет Божий ты слышал и привлек к себе премудрость?

⁸Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?

⁹Что знаешь ты, чего бы не знали мы? что разумеешь ты, чего не было бы и у нас?

⁹Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?

¹⁰И седовласый и старец есть между нами, днями превышающий отца твоего.

¹⁰Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.

¹¹Разве малость для тебя утешения Божии? И это неизвестно тебе?

¹¹Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?

¹²К чему порывает тебя сердце твое, и к чему так гордо смотришь?

¹²Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?

¹³Что устремляешь против Бога дух твой и устами твоими произносишь такие речи?

¹³Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.

¹⁴Что такое человек, чтоб быть ему чистым, и чтобы рожденному женщиною быть праведным?

¹⁴Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?

¹⁵Вот, Он и святым Своим не доверяет, и небеса нечисты в очах Его:

¹⁵Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.

¹⁶тем больше нечист и растлен человек, пьющий беззаконие, как воду.

¹⁶Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?

¹⁷Я буду говорить тебе, слушай меня; я расскажу тебе, что видел,

¹⁷Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;

¹⁸что слышали мудрые и не скрыли слышанного от отцов своих,

¹⁸Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;

¹⁹которым одним отдана была земля, и среди которых чужой не ходил.

¹⁹Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.

²⁰Нечестивый мучит себя во все дни свои, и число лет закрыто отпритеснителя;

²⁰Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.

²¹звук ужасов в ушах его; среди мира идет на него губитель.

²¹Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.

²²Он не надеется спастись от тьмы; видит пред собою меч.

²²Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.

²³Он скитается за куском хлеба повсюду; знает, что уже готов, в руках у него день тьмы.

²³Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.

²⁴Устрашает его нужда и теснота; одолевает его, как царь, приготовившийся к битве,

²⁴Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

²⁵за то, что он простирал против Бога руку свою и противился Вседержителю,

²⁵Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.

²⁶устремлялся против Него с гордою выею, под толстыми щитами своими;

²⁶Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.

²⁷потому что он покрыл лице свое жиром своим и обложил туком лядвеи свои.

²⁷Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;

²⁸И он селится в городах разоренных, в домах, в которых не живут,которые обречены на развалины.

²⁸En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.

²⁹Не пребудет он богатым, и не уцелеет имущество его,и не распрострется по земле приобретение его.

²⁹Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.

³⁰Не уйдет от тьмы; отрасли его иссушит пламя и дуновением уст своих увлечет его.

³⁰Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.

³¹Пусть не доверяет суете заблудший, ибо суета будет и воздаянием ему.

³¹Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.

³²Не в свой день он скончается, и ветви его не будут зеленеть.

³²Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.

³³Сбросит он, как виноградная лоза, недозрелую ягоду свою и, как маслина, стряхнет цвет свой.

³³Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.

³⁴Так опустеет дом нечестивого, и огонь пожрет шатры мздоимства.

³⁴Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.

³⁵Он зачал зло и родил ложь, и утроба его приготовляет обман.

³⁵Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.