¹И отвечал Иов и сказал:

¹Maar Job antwoordde en zeide:

²доколе будете мучить душу мою и терзать меня речами?

²Hoe lang zult gijlieden mijn ziel bedroeven, en mij met woorden verbrijzelen?

³Вот, уже раз десять вы срамили меня и не стыдитесь теснить меня.

³Gij hebt nu tienmaal mij schande aangedaan; gij schaamt u niet, gij verhardt u tegen mij.

⁴Если я и действительно погрешил, то погрешность моя при мне остается.

⁴Maar ook het zij waarlijk, dat ik gedwaald heb, mijn dwaling zal bij mij vernachten.

⁵Если же вы хотите повеличаться надо мною и упрекнуть меня позором моим,

⁵Indien gijlieden waarlijk u verheft tegen mij, en mijn smaad tegen mij drijft;

⁶то знайте, что Бог ниспроверг меня и обложил меня Своею сетью.

⁶Weet nu, dat God mij heeft omgekeerd, en mij met Zijn net omsingeld.

⁷Вот, я кричу: обида! и никто не слушает; вопию, и нет суда.

⁷Ziet, ik roep, geweld! doch word niet verhoord; ik schreeuw, doch er is geen recht.

⁸Он преградил мне дорогу, и не могу пройти, и на стези мои положилтьму.

⁸Hij heeft mijn weg toegemuurd, dat ik niet doorgaan kan, en over mijn paden heeft Hij duisternis gesteld.

⁹Совлек с меня славу мою и снял венец с головы моей.

⁹Mijn eer heeft Hij van mij afgetrokken, en de kroon mijns hoofds heeft Hij weggenomen.

¹⁰Кругом разорил меня, и я отхожу; и, как дерево, Он исторг надежду мою.

¹⁰Hij heeft mij rondom afgebroken, zodat ik henenga, en heeft mijn verwachting als een boom weggerukt.

¹¹Воспылал на меня гневом Своим и считает меня между врагами Своими.

¹¹Daartoe heeft Hij Zijn toorn tegen mij ontstoken, en mij bij Zich geacht als Zijn vijanden.

¹²Полки Его пришли вместе и направили путь свой ко мне и расположились вокруг шатра моего.

¹²Zijn benden zijn te zamen aangekomen, en hebben tegen mij haar weg gebaand, en hebben zich gelegerd rondom mijn tent.

¹³Братьев моих Он удалил от меня, и знающие меня чуждаются меня.

¹³Mijn broeders heeft Hij verre van mij gedaan; en die mij kennen, zekerlijk, zij zijn van mij vervreemd.

¹⁴Покинули меня близкие мои, и знакомые мои забыли меня.

¹⁴Mijn nabestaanden houden op, en mijn bekenden vergeten mij.

¹⁵Пришлые в доме моем и служанки мои чужим считают меня; посторонним стал я в глазах их.

¹⁵Mijn huisgenoten en mijn dienstmaagden achten mij voor een vreemde; een uitlander ben ik in hun ogen.

¹⁶Зову слугу моего, и он не откликается; устами моими я должен умолять его.

¹⁶Ik riep mijn knecht, en hij antwoordde niet; ik smeekte met mijn mond tot hem.

¹⁷Дыхание мое опротивело жене моей, и я должен умолять ее ради детей чрева моего.

¹⁷Mijn adem is mijn huisvrouw vreemd; en ik smeek om der kinderen mijns buiks wil.

¹⁸Даже малые дети презирают меня: поднимаюсь, и они издеваются надо мною.

¹⁸Ook versmaden mij de jonge kinderen; sta ik op, zo spreken zij mij tegen.

¹⁹Гнушаются мною все наперсники мои, и те, которых я любил, обратились против меня.

¹⁹Alle mensen mijns heimelijken raads hebben een gruwel aan mij; en die ik liefhad, zijn tegen mij gekeerd.

²⁰Кости мои прилипли к коже моей и плоти моей, и я остался только с кожею около зубов моих.

²⁰Mijn gebeente kleeft aan mijn huid en aan mijn vlees; en ik ben ontkomen met de huid mijner tanden.

²¹Помилуйте меня, помилуйте меня вы, друзья мои, ибо рука Божия коснулась меня.

²¹Ontfermt u mijner, ontfermt u mijner, o gij, mijn vrienden! want de hand Gods heeft mij aangeraakt.

²²Зачем и вы преследуете меня, как Бог, и плотью моею не можете насытиться?

²²Waarom vervolgt gij mij als God, en wordt niet verzadigd van mijn vlees?

²³О, если бы записаны были слова мои! Если бы начертаны были они в книге

²³Och, of nu mijn woorden toch opgeschreven wierden. Och, of zij in een boek ook wierden ingetekend!

²⁴резцом железным с оловом, – на вечное время на камне вырезаны были!

²⁴Dat zij met een ijzeren griffie en lood voor eeuwig in een rots gehouwen wierden!

²⁵А я знаю, Искупитель мой жив, и Он в последний день восставит изпраха распадающуюся кожу мою сию,

²⁵Want ik weet: mijn Verlosser leeft, en Hij zal de laatste over het stof opstaan;

²⁶и я во плоти моей узрю Бога.

²⁶En als zij na mijn huid dit doorknaagd zullen hebben, zal ik uit mijn vlees God aanschouwen;

²⁷Я узрю Его сам; мои глаза, не глаза другого, увидят Его. Истаевает сердце мое в груди моей!

²⁷Denwelken ik voor mij aanschouwen zal, en mijn ogen zien zullen, en niet een vreemde; mijn nieren verlangen zeer in mijn schoot.

²⁸Вам надлежало бы сказать: зачем мы преследуем его? Как будто корень зла найден во мне.

²⁸Voorwaar, gij zoudt zeggen: Waarom vervolgen wij hem? Nademaal de wortel der zaak in mij gevonden wordt.

²⁹Убойтесь меча, ибо меч есть отмститель неправды, и знайте, чтоесть суд.

²⁹Schroomt u vanwege het zwaard; want de grimmigheid is over de misdaden des zwaards; opdat gij weet, dat er een gericht zij.