¹И отвечал Иов и сказал:

¹Maar Job antwoordde en zeide:

²выслушайте внимательно речь мою, и это будет мне утешением от вас.

²Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.

³Потерпите меня, и я буду говорить; а после того, какпоговорю, насмехайся.

³Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

⁴Разве к человеку речь моя? как же мне и не малодушествовать?

⁴Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?

⁵Посмотрите на меня и ужаснитесь, и положите перст на уста.

⁵Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.

⁶Лишь только я вспомню, – содрогаюсь, и трепет объемлет тело мое.

⁶Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

⁷Почему беззаконные живут, достигают старости, да исилами крепки?

⁷Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?

⁸Дети их с ними перед лицем их, и внуки их перед глазами их.

⁸Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.

⁹Домы их безопасны от страха, и нет жезла Божия на них.

⁹Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.

¹⁰Вол их оплодотворяет и не извергает, корова их зачинает и невыкидывает.

¹⁰Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.

¹¹Как стадо, выпускают они малюток своих, и дети их прыгают.

¹¹Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.

¹²Восклицают под голос тимпана и цитры и веселятся при звуках свирели;

¹²Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.

¹³проводят дни свои в счастьи и мгновенно нисходят в преисподнюю.

¹³In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.

¹⁴А между тем они говорят Богу: отойди от нас, не хотим мы знать путей Твоих!

¹⁴Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.

¹⁵Что Вседержитель, чтобы нам служить Ему? и что пользы прибегать к Нему?

¹⁵Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?

¹⁶Видишь, счастье их не от их рук. – Совет нечестивых будь далек от меня!

¹⁶Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

¹⁷Часто ли угасает светильник у беззаконных, и находит на них беда, и Он дает им в удел страдания во гневе Своем?

¹⁷Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!

¹⁸Они должны быть, как соломинка пред ветром и как плева, уносимая вихрем.

¹⁸Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;

¹⁹Скажешь : Бог бережет для детей его несчастье его. – Пусть воздаст Он ему самому,чтобы он это знал.

¹⁹Dat God Zijn geweld weglegt, voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;

²⁰Пусть его глаза увидят несчастье его, и пусть он сам пьет от гнева Вседержителева.

²⁰Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!

²¹Ибо какая ему забота до дома своего после него, когда число месяцев его кончится?

²¹Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?

²²Но Бога ли учить мудрости, когда Он судит и горних?

²²Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?

²³Один умирает в самой полноте сил своих, совершенно спокойный и мирный;

²³Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;

²⁴внутренности его полны жира, и кости его напоены мозгом.

²⁴Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.

²⁵А другой умирает с душею огорченною, не вкусив добра.

²⁵De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.

²⁶И они вместе будут лежать во прахе, и червь покроет их.

²⁶Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

²⁷Знаю я ваши мысли и ухищрения, какие вы против меня сплетаете.

²⁷Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.

²⁸Вы скажете: где дом князя, и где шатер, в котором жили беззаконные?

²⁸Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?

²⁹Разве вы не спрашивали у путешественников и незнакомы с их наблюдениями,

²⁹Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?

³⁰что в день погибели пощажен бывает злодей, в день гнева отводится в сторону?

³⁰Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.

³¹Кто представит ему пред лице путь его, и кто воздаст ему за то, что он делал?

³¹Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?

³²Его провожают ко гробам и на его могиле ставят стражу.

³²Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.

³³Сладки для него глыбы долины, и за ним идет толпа людей, а идущим перед ним нет числа.

³³De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.

³⁴Как же вы хотите утешать меня пустым? В ваших ответах остается одна ложь.

³⁴Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?