1Бог, многократно и многообразно говоривший издревле отцам в пророках,
1[] Ο Θεος, αφου ελαλησε το παλαι προς τους πατερας ημων δια των προφητων πολλακις και πολυτροπως,
2в последние дни сии говорил нам в Сыне, Которого поставил наследником всего, чрез Которого и веки сотворил.
2εν ταις εσχαταις ταυταις ημεραις ελαλησε προς ημας δια του Υιου, τον οποιον εθεσε κληρονομον παντων, δι' ου εκαμε και τους αιωνας·
3Сей, будучи сияние славы и образ ипостаси Его и держа все словом силы Своей, совершив Собоюочищение грехов наших, воссел одесную престола величия на высоте,
3οστις ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου, και βασταζων τα παντα με τον λογον της δυναμεως αυτου, αφου δι' εαυτου εκαμε καθαρισμον των αμαρτιων ημων, εκαθησεν εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις,
4будучи столько превосходнее Ангелов, сколько славнейшее пред ними наследовал имя.
4[] τοσουτον ανωτερος των αγγελων γενομενος, οσον εξοχωτερον υπερ αυτους ονομα εκληρονομησε.
5Ибо кому когда из Ангелов сказал Бог : Ты Сын Мой, Я ныне родил Тебя? И еще: Я буду ЕмуОтцем, и Он будет Мне Сыном?
5Διοτι προς τινα των αγγελων ειπε ποτε· Υιος μου εισαι συ, Εγω σημερον σε εγεννησα; και παλιν· Εγω θελω εισθαι εις αυτον Πατηρ, και αυτος θελει εισθαι εις εμε Υιος;
6Также, когда вводит Первородного во вселенную, говорит: и да поклонятся Ему все Ангелы Божии.
6Οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην, λεγει· Και ας προσκυνησωσιν εις αυτον παντες οι αγγελοι του Θεου.
7Об Ангелах сказано: Ты творишь Ангелами Своими духов и служителями Своими пламенеющий огонь.
7Και περι μεν των αγγελων λεγει· Ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα, και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα·
8А о Сыне: престол Твой, Боже, в век века; жезл царствия Твоего – жезл правоты.
8περι δε του Υιου· Ο θρονος σου, ω Θεε, ειναι εις τον αιωνα του αιωνος· σκηπτρον ευθυτητος ειναι το σκηπτρον της βασιλειας σου.
9Ты возлюбил правду и возненавидел беззаконие, посемупомазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем радости более соучастников Твоих.
9Ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας ανομιαν· δια τουτο εχρισε σε, ο Θεος, ο Θεος σου, ελαιον αγαλλιασεως υπερ τους μετοχους σου·
10И: в начале Ты, Господи, основал землю, и небеса – дело рук Твоих;
10και· Συ κατ' αρχας, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου ειναι οι ουρανοι·
11они погибнут, а Ты пребываешь; и все обветшают, как риза,
11αυτοι θελουσιν απολεσθη, συ δε διαμενεις· και παντες ως ιματιον θελουσι παλαιωθη,
12и как одежду свернешь их, и изменятся; но Ты тот же, и лета Твои не кончатся.
12και ως περιενδυμα θελεις τυλιξει αυτους, και θελουσιν αλλαχθη· Συ ομως εισαι ο αυτος, και τα ετη σου δεν θελουσιν εκλειψει.
13Кому когда из Ангелов сказал Бог : седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих?
13Προς τινα δε των αγγελων ειπε ποτε· Καθου εκ δεξιων μου, εωσου θεσω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου;
14Не все ли они суть служебные духи, посылаемые наслужение для тех, которые имеют наследовать спасение?
14Δεν ειναι παντες λειτουργικα πνευματα εις υπηρεσιαν αποστελλομενα δια τους μελλοντας να κληρονομησωσι σωτηριαν;